Injectie bij viscerale leishmaniasis

Viscerale leishmaniasis, de meest ernstige vorm van deze parasietinfectie, is goed te behandelen met paromomycine, een aminoglycoside dat intramusculair kan worden toegediend. Dit blijkt uit een Indiaas onderzoek waarin dit middel is vergeleken met de standaardbehandeling van intraveneuze amfotericine B. Het onderzoek, geleid door wetenschappers van Banaras Hindu University, is gepubliceerd in The New England Journal of Medicine van 21 juni.

Als de leishmaniaprotozoën vanuit de huid migreren naar andere organen, verandert leishmaniasis in een potentieel dodelijke aandoening die ook bekend is als kala-azar of de zwarte koorts. Per jaar zijn er naar schatting 500.000 nieuwe gevallen van viscerale leishmaniasis. Het is wereldwijd na malaria de belangrijkste parasitaire doodsoorzaak. In principe is de door zandvliegen over­gebrachte ziekte goed te behandelen met amfotericine. Een nadeel van dit middel is dat het gedurende een maand om de dag per infuus moet worden toegediend.

Uit een gerandomiseerde open-label studie met 666 patiënten blijkt dat paromomycine een goed alternatief vormt. Van de 165 patiënten die de standaardbehandeling kregen, genas 99 procent. Een patiënt raakte zoek en één overleed door gastro-enteritis en diarree, waarschijnlijk gerelateerd aan de behandeling. Van de 502 patiënten die gedurende drie weken dagelijks een paromomycine-injectie kregen, genas 95 procent. Bij drie patiënten werkte het middel onvoldoende en drie patiënten overleden. Bij twee van hen was dit waarschijnlijk gerelateerd aan de behandeling. Paromomycine kan leiden tot een verminderde leverfunctie.

Drie andere patiënten kregen tijdens de behandeling levensreddende medicatie vanwege leverfalen. Een voordeel van het middel is dat het nauwelijks nierproblemen geeft, terwijl dit bij een kwart van de patiënten met amfotericine B optreedt.

De onderzoekers concluderen dat paromomycine een acceptabel veiligheidsprofiel heeft. Ze achten het middel, ook omdat het lokaal goedkoop kan worden geproduceerd, een geschikte behandeling in gebieden waar de middelen schaars zijn. De regering van India heeft het middel op basis van de studieresultaten goedgekeurd voor de behandeling van kala-azar. << EJP

NEJM 2007; 356: 2571-81