Info over kankerbehandeling nogal divers
1 reactieKankerpatiënten krijgen heel verschillende informatie van hun arts over adjuvante behandelopties. Klinisch linguïstica Marleen Kunneman promoveerde eind februari in de medische besliskunde in Leiden op deze bevindingen.
Kunneman wilde weten hoe de drie stappen van gedeelde besluitvorming vorm krijgen in de oncologie. De eerste stap vereist het creëren van keuzebewustzijn. Kunneman stelde vast dat oncologen in het prebehandelingsconsult over adjuvante behandeling niet vertellen dat afzien van behandeling ook een optie is.
Een tweede voorwaarde voor samen beslissen is het in detail doornemen van de behandelkeuzes. Dit bleek zeer uiteenlopend te gebeuren. In consulten over radiotherapie bij rectumcarcinoom besprak de arts in 85 procent van de gevallen de meest voorkomende nadelen: seksuele en darmdisfunctie. Lokale controle kwam altijd ter sprake, maar slechts één op de acht oncologen noemde het effect ervan op overleving.
Vragen naar de voorkeuren van de patiënt is de derde stap in gezamenlijke besluitvorming. Ook daar ziet de promovenda ruimte voor verbetering. Kunneman: ‘Als incontinentie een mogelijke bijwerking is, kan een actieve buitensporter dat reden vinden om een andere behandeling te kiezen.’ Patiënten voelen zich ook meer betrokken bij de beslissing rondom hun behandeling, als de oncoloog aangeeft dat de voorkeuren van de patiënt belangrijk zijn.
Eva Nyst
Kunneman ontwikkelde een zakkaart shared decision making:
C.M.A. Bruijninckx
chirurg, ROTTERDAM Nederland
Ik heb de dissertatie nog niet gelezen, maar ga dat snel doen. Wat een goed nieuws dat deze jonge doctor dit heeft willen en kunnen uitzoeken. In de praktijk heb ik hetzelfde gemerkt uit verhalen van familieleden, vrienden en kennissen. Opvallend daa...rbij vond ik dat ik vaak hoorde dat wanneer een patiënt alsnog zelf vroeg naar het effect van de adjuvante chemotherapie op de overleving, de oncoloog ruiterlijk toegaf dat niet te weten "maar we geven het aan iedereen die in dezelfde situatie verkeert als U, dus …". Dat je er dood aan kunt gaan, alarmverschijnselen, bij wie je die moet melden, wat er gedaan zal worden wanneer een alarmverschijnsel gemeld,wordt, dat wordt zelden, eigenlijk vrijwel nooit, besproken. Ik mag hopen dat onze oncologen deze handschoen (eindelijk) opnemen en met grote urgentie werk gaan maken van een volledige, open en eerlijke voorlichting inzake deze behandelingen.