IGZ bestrijdt conclusie ombudsman ic-zorg

De Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) is het oneens met de conclusie van de Nationale Ombudsman dat ze in 2008 onnodige onrust heeft veroorzaakt over de ic-zorg in kleine ziekenhuizen.

Een aantal van deze ziekenhuizen voldeed volgens de IGZ niet aan de eisen voor verantwoorde zorg en mocht daarom geen ic-zorg meer verlenen. De ombudsman deed in deze zaak onderzoek naar aanleiding van een klacht van de Vereniging van Samenwerkende Algemene Ziekenhuizen (SAZ).

Volgens de ombudsman ontstond onrust doordat de IGZ eerst het bericht afgaf dat de ic-afdelingen van elf ziekenhuizen de ic-zorg moesten staken, omdat zij niet aan de eisen voldeden, terwijl al een dag later bleek dat deze ziekenhuizen inmiddels wel aan de vereisten konden voldoen.

De inspectie is het niet eens met deze conclusie en verwijst in een reactie naar de veldnorm die in 2006 is opgesteld door de beroepsgroepen zelf en waarover consensus bestaat. Overdag moet er een intensivist op de afdeling aanwezig zijn. Tijdens avonden, nachten en weekenden moet in ieder geval een arts met aantoonbare ervaring met ic-zorg aanwezig zijn. De ombudsman oordeelt volgens de inspectie terecht dat ze deze norm mocht hanteren als toezichtnorm. Elf ziekenhuizen bleken bij herhaling niet te voldoen aan de eisen. Ook het plan van aanpak dat zij moesten indienen om daar wel aan te voldoen, was onder de maat, aldus de IGZ. De ziekenhuizen lieten echter weten niet aan de eisen te kunnen voldoen vanwege een tekort aan gekwalificeerde artsen.

Volgens hoofdinspecteur curatieve gezondheidszorg Wim Schellekens was de klacht van de SAZ vooral ingegeven door de angst voor reputatieverlies. ‘De elf ziekenhuizen bleken immers onder druk van dreigende reputatieschade binnen een dag in staat  alsnog aan alle eisen te voldoen. Terwijl ze dat de drie maanden ervoor niet was gelukt. “Niet kunnen” bleek opeens al die tijd “niet willen” te zijn geweest. Wie is dan verantwoordelijk voor onnodige onrust?’

Henk Maassen

• Meer nieuws