Idealistisch én commercieel
Plaats een reactieSlotervaartziekenhuis verheft het primaire proces tot norm
In 2006 ging het Amsterdamse Slotervaartziekenhuis bijna failliet. Maar dankzij het enthousiasme van medewerkers en investeerders maakte het een doorstart als commercieel ziekenhuis, gerund door een ondernemer, een apotheker en een dokter.
Het is ontstellend simpel, vertelt dr. Dees Brandjes, internist en lid van de raad van bestuur, enthousiast. En als het gesprek met hem en zijn collega-internist Marcel Soesan, ruim een uur later is afgelopen, lijkt het inderdaad te simpel, bijna te mooi om waar te zijn. Een ziekenhuis waarin de patiënt centraal staat, waarin de professionele autonomie volledig is gewaarborgd, het aantal managers tot een minimum is ingekrompen en dat ook nog eens winstgevend is.
Hoe anders zag het er enkele jaren geleden uit. Het Slotervaartziekenhuis, in 1976 als gemeenteziekenhuis opgericht op initiatief van de communistische wethouder Verheij, kwam na de verzelfstandiging in 1997 in de financiële problemen. Er ontstonden conflicten tussen de staf (van oudsher in loondienst) en de directie. Een lange rij interim-directeuren, externe adviseurs en tussentijdse managers slaagde er niet in om het ziekenhuis van de ondergang te redden. Het dieptepunt kwam in 2006, toen een faillissement onafwendbaar leek. De belasting eiste tien miljoen euro, banken wilden geen kredieten meer verstrekken, ondernemingsraad en directie waren het oneens over de externe partners die nodig waren om uit de misère te komen.
Toen kwam het College Sanering, dat zich bezighoudt met noodlijdende ziekenhuizen, met de eis dat er een openbare aanbesteding zou komen. Een saneringsplan van de medewerkers zelf moest de basis vormen voor een doorstart van het Slotervaartziekenhuis. Van de drie consortia die een bod deden op het Slotervaart, kwam uiteindelijk Meromi bv, met mevrouw Aysel Erbudak als directeur en vastgoedondernemer Jan Schram als grootaandeelhouder, als beste uit de bus. Opmerkelijk, want zij hadden van alle bieders de minste ervaring in de gezondheidszorg. Brandjes: Het klikte meteen. Zij hadden dezelfde overtuiging als wij: dit ziekenhuis kan renderen. Wij hebben onze plannen uitgewerkt, zij hebben meegekeken en geconcludeerd dat het moest kunnen zo.
Een harde voorwaarde was wel dat vakinhoudelijke professionals zitting zouden nemen in de raad van bestuur. Dat hebben apotheker Jos Beijnen en ik op ons genomen. Hij brengt de laboratorium-inhoudelijke kant en ik de medisch-inhoudelijke kant in de raad van bestuur in. En wij wilden allebei gewoon ons werk in de zorg blijven doen, naast onze managementtaken. En zo geschiedde. Op 23 oktober 2006 trad de nieuwe raad van bestuur aan. En vorig jaar werd 6,5 miljoen euro winst geboekt. De missie van het Slotervaartziekenhuis, 32 jaar geleden opgesteld door een communistische wethouder, blijkt een prima basis voor een goedlopend bedrijf.