Hulp bij surmenage
Plaats een reactieHuisartsen krijgen vaak te maken met patiënten die op hun werk zijn uitgevallen door psychische problemen, maar ook door bijvoorbeeld langdurige te zware belasting, surmenage of krenking.
Op het spreekuur van een huisarts meldt zich een 55-jarige man, die een functie heeft in een gemeentelijke organisatie in een van de grote steden. Hij is door overbelasting uitgevallen en spreekt zelf van een burn-out. Van de bedrijfsarts kreeg hij te horen dat hij zijn werkzaamheden kan uitbreiden van 34 naar 38 uur per week. Volgens de man is de druk op het werk onveranderd gebleven. Hij denkt dat bij het volledig hervatten van zijn functie nieuwe uitval is te verwachten.
De huisarts heeft onvoldoende aanknopingspunten voor de diagnose burn-out. Hij denkt eerder aan een surmenage bij een wat rigide man met een dwangmatige persoonlijkheidsstructuur.
Herstelproces
De huisarts vraagt het Nederlands Kenniscentrum voor Arbeid en Psyche (NKAP) hoe hij moet handelen om deze patiënt zo goed mogelijk te begeleiden bij het herstelproces na surmenage. Aanleiding hiertoe is zijn ervaring dat bedrijfsartsen er vaak van uitgaan dat het met een paar weken rust vanzelf wel overgaat. Dat blijkt echter vaak niet het geval te zijn.
Op basis van de verstrekte informatie concludeert het NKAP dat het hier gaat om een 55-jarige gemeenteambtenaar die door overbelasting op het werk is uitgevallen. In probleemdiagnostische zin komen de termen surmenage en burn-out min of meer op hetzelfde neer en is de voorgestane lijn van aanpak niet wezenlijk verschillend.
Bij de patiënt ontstaan door een overmaat aan (werk)stress zulke ernstige spanningsklachten (distress) dat hij (tijdelijk) niet meer kan functioneren. Na een periode rust is hij gelukkig in staat het werk gedeeltelijk te hervatten.
Werkdruk
Duidelijk moet worden of het probleem van de werkdruk, waarop betrokkene eerder stukliep, inmiddels is opgelost. Werkdruk is doorgaans geen objectief gegeven, maar een subjectieve beleving. De ervaren werkdruk kan voor een belangrijk deel het gevolg zijn van de manier waarop iemand met zijn werk omgaat. Als de persoonlijkheidsstructuur een belangrijk punt is, is behandeling door een psychotherapeut geïndiceerd. Dat is in eerste instantie de verantwoordelijkheid van betrokkene, maar hij staat er niet alleen voor.
De bedrijfsarts is wettelijk veplicht erop toe te zien dat het werk zodanig is ingericht dat werknemers geen gezondheidsschade oplopen. Bovendien beschikt de bedrijfsarts over een richtlijn van zijn beroepsvereniging NVAB over het handelen van de bedrijfsarts bij psychische problemen.
Daarnaast heeft de werkgever de plicht om, in het kader van de Wet verbetering poortwachter, samen met de werknemer al het mogelijke te doen om werkhervatting op een gezonde manier mogelijk te maken. De werkgever heeft bovendien de plicht zich hierin te laten bijstaan door een gecertificeerde arbodienst.
overleg
Het meest effectief is telefonisch overleg met de bedrijfsarts, uiteraard na voorafgaande instemming van de patiënt. Tijdens dat overleg kunnen de visies op de casus en het verdere plan van aanpak op elkaar worden afgestemd. Wellicht heeft de bedrijfsarts/arbodienst een cont(r)act met een psychotherapeut en is de werkgever bereid therapie te betalen. Informatie over de sociale kaart van psychologen die zich speciaal hebben toegelegd op burn-out is op te vragen bij MedWerk (
).
In het Nederlands Kenniscentrum Arbeid en Psyche (NKAP) participeren GGZ
Groningen, GGZ Oost-Brabant, Altrecht, Jellinek, Parnassia psychomedisch centrum en de branchevereniging GGZ Nederland. Correspondentieadres: Postbus 8400, 3503 RK Utrecht, tel. 030 287 4036, e-mail:
.
- Er zijn nog geen reacties
