Hoofdredacteur Geneesmiddelenbulletin bij Centraal Tuchtcollege

Dick Bijl, hoofdredacteur van het Geneesmiddelenbulletin (Gebu), heeft zich donderdag verweerd bij het Centraal Tuchtcollege (CTG), in hoger beroep over zijn uitlatingen over medicamenteuze behandeling van ADHD bij volwassenen. Een psychiater klaagde eerder over een bericht hierover dat Bijl in het Gebu schreef, en over zijn optreden in Brandpunt. Het Regionaal Tuchtcollege Zwolle wees de klacht eerder af. Hierop ging de psychiater in hoger beroep.

Bijl schreef in het Gebu kritisch over het toenemend voorschrijven van methylfenidaat bij deze groep, terwijl het middel voor volwassenen niet geregistreerd staat. Hij wees daarbij op de weigering van de EMA om een handelsvergunning te verlenen voor Concerta (methylfenidaat), omdat de werking niet tegen de bijwerkingen zou opwegen.

De psychiater vindt dat Bijl, als hoofdredacteur van het Gebu, objectief moet zijn, maar zich door zijn uitlatingen over het voorschrijven van methylfenidaat bij volwassenen met ADHD als uitgesproken tegenstander laat kennen. De klager spreekt zelfs over een kruistocht. Hij wees daarbij op stukken die naderhand nog zijn verschenen, zoals een interview in Trouw en het voorwoord dat Bijl schreef bij het omstreden boek van Peter Gøtzsche, Dodelijke psychiatrie en stelselmatige ontkenning. Door zijn uitlatingen heeft Bijl onrust bij patiënten veroorzaakt, zegt de psychiater: ‘Maar het gaat om echte patiënten, met echte klachten, die hulp zoeken.’

De advocaat van Bijl vraagt opnieuw aan het CTG om de klager niet-ontvankelijk te verklaren, omdat zij van mening is dat het hier om journalistieke uitingen gaat, en niet om individuele gezondheidszorg. Daarnaast ziet zij niet in hoe de psychiater een belanghebbende kan zijn. Zij betoogde verder dat het debat tussen beroepsgenoten niet voor de tuchtrechter moet plaatsvinden. Bijl zei zelf dat hij de tuchtzaak een ‘verwarrende, vervelende situatie’ vond. ‘Als het Gebu dit soort informatie niet naar buiten mag brengen, dan is dat het einde van het Gebu, en het einde van onafhankelijke informatie over medicatie in Nederland.’