‘Het is fijn om te werken waar het nodig is’
Plaats een reactie
Aios reumatologie Femke van Rhijn begon in december aan de opleiding in Gelre ziekenhuizen. Door de coronacrisis zien de eerste maanden van Van Rhijns opleidingstraject er wat anders uit.
Naam: Femke van Rhijn (29)
Werk: Afgelopen jaar anios interne, nu aios reumatologie op de locatie Apeldoorn van Gelre ziekenhuizen
Privé: Getrouwd met postdoctoraal onderzoeker neuroscience Jon-Ruben (29); ze hebben vier slangen, drie baardagamen en ‘zeventig plus’ vogelspinnen als huisdieren. ‘Dat zijn onze kinderen.’
‘Na mijn studie raakte ik betrokken bij een promotietraject rond regeneratieve geneeskunde; een samenwerking van de afdelingen Nierziekten en Reumatologie. Zo kwam ik erachter hoe leuk reumatologie is. Het is een beetje puzzelen. Het is kijken naar de kwaliteit van leven. Het is ook deels acuut, bij een opvlamming van de ziekte. En je volgt mensen van verschillende leeftijden voor langere tijd. Na te hebben meegelopen met reumatologen om de praktijk eerst te zien en na een paar maanden anios interne te zijn geweest, kon ik in december beginnen.’
Lastig
‘Door de coronacrisis is op het werk aan de ene kant alles hetzelfde, maar aan de andere kant alles anders. Mijn nefrologiestage, waar ik mee bezig was toen het begon, liep gewoon door. Ik merkte wel dat patiënten met een wat eenvoudiger ziektebeeld wegbleven. Er waren in ons ziekenhuis twee covid-afdelingen over specialismen heen opgezet, naast een afdeling voor alleen verdachte patiënten. In eerste instantie heb ik als aios alleen op de “schone” afdeling gewerkt. Dat vond ik wel lastig tegenover de collega’s die wel bij de covid-patiënten moesten werken. Later heb ik diensten gedraaid op de covid-afdeling. Je went eraan dat je beschermende maatregelen moet nemen. Maar dat het contact met patiënten anders is, omdat je geen hand mag geven of je hand op een schouder mag leggen, dat voelt echt heel raar.’
Leerdoelen
‘De supervisie werd zelfs nog wat beter, omdat er op de covid-afdeling voor interne geneeskunde meer internisten waren ingezet en er ook ’s nachts altijd een internist in huis was. Ik ben back-uparts geweest voor de hele afdeling Interne. In april begon ik officieel met mijn oncologiestage, maar ik ben ingezet waar nodig. Ik maak me geen zorgen over vertraging. Dit is toch een uitzonderlijke periode. Een covid-afdeling is ook een soort longafdeling, en zo kom je ook aan je leerdoelen. En het is fijn om te werken waar het nodig is.’
Geen lawaai
‘Ik ontspan onder andere door te tekenen. Ik zocht een hobby erbij die geen lawaai maakt, want ik speel ook harp en woon gehorig. Ik kwam op het idee van tekenen door een artikel in Medisch Contact, over co- en arts-assistenten die leren van kunstenaars. Heel soms teken ik ook tijdens een nachtdienst, maar meestal is het daarvoor te druk.’
Om de week portretteert Medisch Contact een arts: over het doktersvak én het leven daarnaast.
Wat doet u buiten uw werk? Bent u wel in balans? Of beleefde u iets bijzonders of aangrijpends?
Doe mee en mail ons: redactie@medischcontact.nl
-
Ilse Kleijne
Ilse Kleijne-Thoonsen (1974) is sinds 2016 journalist bij Medisch Contact, inmiddels met het vizier op onder andere opleiding, loopbaan en arbeidsmarkt. Is gefascineerd door zieke dokters en artsen die even minder succesvol durven te zijn. Kleijne werkte eerder als verslaggever voor regionale dagbladen en een energiekrant, en schreef voor MC over financiële en politieke artsenzaken.
- Er zijn nog geen reacties
