Het groene lintje

Dokters en specialisten lijken langzamerhand wel de best beoordeelde beroepsgroep te worden van Nederland. We zijn dol op lintjes.

Met (roze) lintjes beoordelen we tegenwoordig de kwaliteit van de zorg. Naast uw Gaia-puntenregistratie, wordt uw behandelvolume in de gaten gehouden en vindt u uw rapportcijfers terug op internet. Naast de kwaliteitsvisitatie wordt u ook nog beoordeeld door uw assistenten, coassistenten en collega’s, los nog van uw jaargesprek. Als u door al deze selectiecriteria heen bent gekomen, moet u tegenwoordig ook nog alle auditregistraties bijhouden, die u ten einde raad maar meeneemt op vakantie naar Frankrijk. Ook regelt u nog de maandelijkse refereeravond en natuurlijk de spiegelavonden en daarnaast natuurlijk onderwijs voor assistenten en verpleegkundigen. Is dit allemaal gelukt? Dan mag ik u feliciteren. U bent nu een superdokter geworden. ‘The perfect professional human being.’ Saai, niets aan. Of u krijgt een burn-out; ook niet veel aan.

Veel liever kreeg ik een groen lintje. Want met verbazing sla ik nog steeds de jaarlijkse auto-optocht gaande als wij als chirurgen weer naar de met openbaar vervoer slechtst bereikbare plek in Veldhoven trekken om onze heelkundedagen te vieren. De ene na de andere specialist zie ik in zijn eentje in een grote één op tien rijdende bak het parkeerterrein op cruisen, dat tot de nok toe gevuld is met blik. Oude tijden vrees ik…

Over tien jaar gaan we door het stof voor het groene lintje. De patiënt vraagt dan: hebt u spaarlampen op de poli, dokter? Heeft uw ziekenhuis of praktijk een klimaatplan? Fietst u naar uw werk en doet u veel telefonische consulten om te voorkomen dat ik onnodige kilometers afleg voor een gesprek? Werkt u aan skypepoli’s of doet uw ziekenhuis zijn uiterste logistieke best om de poliafspraken van de diverse disciplines te combineren? Rookt u zelf niet en is uw BMI onder de 25? Eet u minder dan tweemaal per week vlees? Gefeliciteerd, uw ziekenhuis krijgt het groene lintje.

We weten dat een longarts die rookt het wat lastiger heeft met goede adviezen voor de patiënt. Ook uit opvoeden weten we dat voorbeeldgedrag stukken sterker werkt dan de bekende krachteloze woorden en vingertjes.

Doe mij dus maar een groen lintje, over tien jaar vraagt uw patiënt ernaar.