Het genitale uiterlijk (3)
Plaats een reactieKarim c.s. stellen zich in Het genitale uiterlijk ten dienste van een maatschappij die vrouwen vooral als lustobjecten neerzet (MC 33-34/2007: 1372). Zij verschuilen zich achter een zogenaamde behoefte aan een designer vagina. De vraag hierom zou het aanbod rechtvaardigen. Hiermee wordt de eigen verantwoordelijkheid van de arts ten onrechte gebagatelliseerd. De autonomie van de patiënt wordt tot hoogste goed verheven, maar waar blijven waarden als goed doen, niet schaden, zorg en rechtvaardigheid?
De recente documentaire van Sunny Bergman Beperkt houdbaar(zie ook
) toont aan dat de overvloed aan geretoucheerde vrouwenbeelden het zelfbeeld van vele vrouwen schaadt. Slechts 2 procent van de vrouwen wereldwijd durft zichzelf mooi te noemen. Een meisje van vijftien jaar wordt door haar omgeving (vriend, moeder, arts) wijsgemaakt dat haar vagina een medical condition is. Zij ondergaat narcose en komt bij met bijgeknipte schaamlippen. Seksuele bevrediging wordt ondergeschikt gemaakt aan het waanbeeld van de perfecte (pornografische) vagina. Over complicaties wordt nauwelijks gesproken.
De discussie of het lichaam aan een virtuele norm mag worden aangepast, is geen gepasseerd station. Zij wordt nog steeds gevoerd. Lees bijvoorbeeld ook het recente bericht in het NTvG over toenemende kritiek op cosmetische chirurgie (NTvG 2007; 38: 2124).
Laten we juist als artsen onze stem verheffen tegen de vervlakking van de maatschappij, waarin het uiterlijk alles waard is, maar de eenzaamheid groeit. Laten we voorkomen dat wij medeverantwoordelijk zijn voor verwrongen zelfbeelden van vele jonge vrouwen, omdat zij niet kunnen voldoen aan de vereiste perfectie.
Amsterdam, oktober 2007
M.J. Fortuijn, verpleeghuisarts
- Er zijn nog geen reacties