Laatste nieuws
1 minuut leestijd
ingezonden reactie

Het failliet van de interuniversitaire voortgangstoets

3 reacties

In februari trekken 10.000 geneeskundestudenten, waaronder ik, naar grote zalen om deel te nemen aan de interuniversitaire voortgangstoets. In vier uur 200 vragen beantwoorden over allerhande geneeskundige onderwerpen op het niveau van een basisarts. Het is iets waar weinig studenten naar uitkijken. Het grote probleem is echter dat de voortgangstoets er niet in slaagt de gestelde doelen te bereiken.

Op de website van de voortgangstoets staat dat het een geschikt instrument is om te ‘bepalen in welke mate een student de einddoelen van het curriculum bereikt heeft’. Wie enig inzicht heeft in de wijze waarop de basisopleidingen in de verschillende steden ingericht zijn, weet dat de voortgangstoets hiermee de plank volledig misslaat. De geneeskundecurricula richten zich tegenwoordig op competentiegericht opleiden met daarbij volop aandacht voor de zogenaamde soft skills zoals communicatie, organisatie en samenwerken. Hoe zijn deze competenties en vaardigheden te toetsen met een toets die uitsluitend kennis bevraagd?

Het meest frappante is nog wel dat het doel van de voortgangstoets ‘het stimuleren van continu in plaats van tentamengericht leren’ is. Dit klinkt als een nastrevenswaardig doel: studenten zouden door de voortgangstoets niet meer alleen de neus in de boeken steken om te studeren voor tentamens, maar zich continu verdiepen in de studiestof. De paradox is uiteraard al direct zichtbaar: het voorkómen van tentamengericht studeren door studenten elk jaar vier extra tentamens te laten maken. Het is alsof je een brandend vuur probeert te doven met een aansteker. Hoe worden we hier betere dokters door?

David Buis, vijfdejaars student geneeskunde, Leiden

Naar de Voortgangstoets

ingezonden reactie
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • David Buis

    Student Geneeskunde, Leiden

    Het is evident dat iedere basisarts over een gedegen medische kennis moet beschikken. Dat lijkt mij een open deur. De Werkgroep Interuniversitaire Voortgangstoets schrijft dan ook terecht: “Zonder kennis, omschreven in het Raamplan van de geneeskunde...opleiding, kan iemand dus niet competent functioneren als basisarts.”.

    Deze reactie van de Werkgroep Interuniversitaire Voortgangstoets suggereert echter dat er slechts twee mogelijkheden zijn: wel of geen kennis. Het creëren van dit valse dilemma trekt de discussie onnodig in extremen. Mijn betoog is dan ook dat de Voortgangstoets louter nadruk legt op kennis en daarom niet past bij de huidige curricula die veel verder kijken dan kennis alleen. Het argument dat de resultaten op voortgangstoetsen goede voorspellers zijn voor andere competenties toont slechts aan dat goede studenten vaak goed presteren op meerdere onderdelen. Dat competenties als “communicatie” en “samenwerking” getoetst moeten worden met een kennistoets bestaande uit 200 multiple choice vragen lijkt mij een stelling die moeilijk hard te maken is.

    Verder is het fijn te lezen dat de Werkgroep mijn opmerking onderschrijft dat het aanbieden van vier tentamenmogelijkheden en het voorkómen van tentamengericht studeren paradoxaal klinkt. De simpele reden hiervoor is dat het daadwerkelijk paradoxaal ís. Dit valt af te lezen uit het simpele feit dat studenten die het slecht doen op de Voortgangstoets gaan studeren voor de Voortgangtstoets zelf door o.a. vragen van eerdere Voortgangstoetsen door te nemen. Een typisch voorbeeld van tentamengericht studeren voor de korte termijn.

    Tot slot is het een teken aan de wand dat het nooit gelukt is de Voortgangstoets in te voeren bij álle medische faculteiten in Nederland. Een duidelijker signaal dat de Voortgangstoets wel degelijk ter discussie staat bij decanen, opleidingsdirecteuren en onderwijscorpsen bestaat niet. Zij willen kennelijk geen onderdeel uitmaken van de “gouden toekomst van de Voortgangstoets”.

  • GJ Bonte

    Neuroloog, Dalfsen

    Oef... Dhr Buijs heeft hele wijze mensen boos gemaakt. Ik ben benieuwd hoe hij zijn volgende voortgangstoets maakt.

    Wel moedig dat hij gewoon onder zijn eigen naam schrijft. Ik vind dat ie daarvoor al bonuspunten verdiend.

    Daar kunnen anderen, ou...der en vermeend wijzer, nog wat van leren.

  • Dr. A.J.A. Bremers, voorzitter, namens de werkgroep Interuniversitaire voortgangstoets

    ,

    In MC nr. 11 van 16 maart jl. constateert aanstaand collega Buis het failliet van de voortgangstoets. De kern van zijn betoog is dat er tegenwoordig competentiegericht wordt opgeleid en dat de voortgangstoets daarin geen rol zou hebben. Badinerend me...rkt hij op dat dit duidelijk zou moeten zijn voor eenieder met inzicht in de huidige curricula. Dat inzicht acht hij kennelijk niet aanwezig bij de dekanen, opleidingsdirecteuren en het onderwijscorps van de 6 medische faculteiten die de VT in de lucht houden.
    Hij vergeet voor het gemak ook even dat de 7 CanMeds competenties ook “klinisch handelen” en “kennis en wetenschap” omvatten. Met kennis geeft de arts richting geeft aan zijn klinisch redeneren, handelen en opzoeken. Zonder kennis, omschreven in het Raamplan van de geneeskundeopleiding, kan iemand dus niet competent functioneren als basisarts.
    Betrouwbaar toetsen van competenties is lastig en een valide toetsprogramma vereist daarom een veelheid aan toetsvormen. Overigens blijken resultaten op voortgangstoetsen waardevolle voorspellers op andere competenties. In de loop van de jaren is de voortgangstoets steeds meer gericht op klinisch redeneren en het toetsen met toepassingsgerichte kennisvragen. Zo sluit de voortgangstoets aan op de moderne curricula, die studenten willen vormen omin de geneeskunde te kunnen functioneren.
    Gelukkig maakt dhr.Buis ook nog een verstandige opmerking: het aanbieden van vier tentamenmogelijkheden en het voorkómen van tentamengericht studeren klinkt paradoxaal. Dat is slechts een schijnbare tegenstelling. De voortgangstoets monitort de kennisontwikkeling van de student gaande de studie en koppelt dit in detail terug. De student hoeft dus niet te studeren voor de korte termijn, zoals bij traditionele tentamens. En dat past nou precies bij de manier waarop de basisopleidingen in de laatste jaren vrijwel allemaal zijn aangepast. Geen failliet dus maar een gouden toekomst voor de VT.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.