‘Haal dure geneesmiddelen uit basispakket’
7 reactiesHet College voor zorgverzekeringen (CVZ) werkt aan een advies om twee dure geneesmiddelen niet meer te vergoeden in het basispakket. Een gevolg van maatregelen die begin dit jaar van kracht zijn gegaan.
De NOS had de hand weten te leggen op de twee conceptadviezen van het CVZ. Het gaat om agalsidase alfa (Replagal en agalsidase beta (Fabrazyme) bij de ziekte van Fabry en om alglucosidase alfa (Myzozyme ) bij de ziekte van Pompe. De middelen kosten jaarlijks honderdduizenden euro’s, voor enkele honderden patiënten, en voldoen volgens het CVZ (deels) niet aan de eisen voor opname in het basispakket.
Deze geneesmiddelen waren ondergebracht in de beleidsregels voor dure en weesgeneesmiddelen, die sinds 1 januari 2012 zijn afgeschaft. De dure (wees)geneesmiddelen zullen worden betaald via zogenoemde add-on’s, toevoegingen bij een DBC-zorgproduct. De komende jaren krijgen deze add-on’s nog maximumtarieven, maar deze tarieven zullen naar beneden worden bijgesteld aan de hand van de inkoopkortingen die de ziekenhuizen bij fabrikanten moeten gaan bedingen.
De geneesmiddelen van de lijst met dure en weesgeneesmiddelen worden voor een periode van maximaal vier jaar voorwaardelijk toegelaten tot het verzekerde pakket. In deze periode moeten alle belanghebbende partijen, waaronder de fabrikanten en betreffende beroepsgroepen, gegevens verzamelen over doelmatigheid en kosteneffectiviteit van de behandelingen.
Deze pakketadviezen voor middelen bij de ziekte van Fabri en de ziekte van Pompe zijn dus waarschijnlijk de eerste in een lange rij. De politici aan wie de NOS om commentaar vroeg, refereren echter niet aan deze genomen maatregelen. Ze vragen zich wel af waarom de middelen zo duur zijn.
De discussie is niet van vandaag of gisteren. Jarenlang moesten dure geneesmid¬delen die in het ziekenhuis aan patiënten werden voorgeschreven, worden betaald uit het ziekenhuis¬budget. Door toename van het aantal dure geneesmiddelen en door toename van het aantal patiënten dat hierop aanspraak maakte, kwamen veel instellingen in de problemen. Gevolg was dat ziekenhuizen patiënten doorverwezen naar andere ziekenhuizen, opnamestops afkondigden of – ernstiger – het dure geneesmiddel niet meer verstrekten; ofwel postcode¬geneeskunde. Nadat ziekenhuiskoepels, specialistenverenigingen en patiënten daarvoor jarenlang hadden geijverd, was sinds 2002 de vergoeding van dure geneesmiddelen in het ziekenhuis geregeld in een aparte financieringsstructuur, de beleidsregel dure geneesmiddelen. Via deze regeling werden de kosten (gedeeltelijk) vergoed.
Heleen Croonen
Bericht van de NOS, met verwijzing naar de conceptadviezen van CVZL
Lees ook:
- Nieuw in 2012: Add-on’s en ziekenhuisverplaatste zorg
- Oncologische medicatie op waarde geschat
- Doelmatigheid dure medicijnen afwegen
- Geen volledige vergoeding dure geneesmiddelen
- Dure pillen anders vergoeden
W.J. Duits
Bedrijfsarts, HOUTEN
Een fundamentele discussie is m.i. hier aan de orde. In hoeverre is de stellingname van CVZ in strijd met het Europese verdrag van de rechten van de mens, hierbij refererend aan artikel 2, het recht op leven.
Is gezondheidszorg een levensbehoefte of ...is gezondheidszorg een consumptiegoed?
Het is een teken dat CVZ en daarmee de hele politiek ernstig aan het afglijden is.
Maar de mensen in de gezondheidszorg en daarmee de artsen voorop, waar blijft jullie verantwoordelijkheid? Hoe kan het dat er onnodige behandelingen worden gedaan? Hoe kan het dat mensen onnodig worden doorverwezen? Waarom laten jullie deze discussie over aan leken? Want zelfs CVZ bestaat voornamelijk uit leken, de voorzitter is niet eens arts. Waar ligt het probleem? Tijdsgebrek? Dat is een drogreden, moet je gewoon meer tijd nemen. Geldgebrek? Dat kan nooit ontstaan als de klant er voor betaalt. Kennisgebrek? Daar zit een punt m.i., aan de kennisoverdracht in de opleidingen kan nog wel wat worden verbeterd. Gebrek aan communicatieve vaardigheden? Daar zit m.i. ook een punt. Gebrek aan interesse in de medemens? Daar zit m.i. ook een punt. Gebrek aan moed? Dat is misschien wel het belangrijkste probleem. Kom artsen en hulpverleners van Nederland, pak het stokje nu eens op. Verschuil u niet achter geldgebrek en politieke onwil. Doe er eens wat aan! Jullie zijn de sleutel en niemand anders.
Floris Vanmolkot en Gerard Bos,
Internisten MUMC+, , Maastricht
Het college voor zorgverzekeraars (CVZ) heeft op basis van haar autoriteit de discussie over kosten in de zorg een versnelling gegeven, zeker vanwege haar standpunt dat bepaalde kosten voor bepaalde situaties niet meer gemaakt zouden moeten worden. ...Iets niet doen geeft veel meer emoties dan iets wel doen, zeker in de zorg. Veel mensen reageren zeer negatief . Toch is het goed om deze discussie wel te voeren. Zelfs als we 100% van ons budget aan zorg zouden besteden - maar dan kunnen we de straten niet onderhouden waarover de ambulances moeten rijden - kun je de discussie niet uit de weg gaan. Wat wel opmerkelijk is, is dat de discussie zich voortdurend focust op zogenaamde dure zorg. Zorg die per persoon veel geld kost. En wat eveneens opmerkelijk is, is dat er met verschillende maten wordt gemeten. Zo moeten – dure? – medicijnen tegen kanker toch minimaal een overlevingsvoordeel (toename in zogenaamde ”QUality Adjusted LifeYears, QUALY’s) laten zien. Maar er worden ogenschijnlijk veel goedkopere medicijnen geregistreerd en vergoed waarvoor de eisen heel anders zijn. Als voorbeeld kan hierbij een nieuwe klasse van medicijnen, de zogenaamde DPP-4 remmers bij de behandeling van diabetes mellitus type 2 dienen. De toegevoegde waarde van DPP-4 remmers ten opzichte van bestaande – veel goedkopere medicijnen – is nog onvoldoende bekend. Een verbeterde overleving is niet vastgesteld en over QUALY’s is nog helemaal niets te zeggen.
DPP-4 remmers zijn per persoon uitgedrukt niet duur, maar gezien het aantal mensen dat deze medicijnen zal gaan gebruiken, zullen de kosten vele tientallen miljoenen op jaarbasis bedragen. Meer dan de dure medicijnen.
Het lijkt verstandig dat er regie komt over deze discussie.
De politiek aan zet is misschien wat veel gevraagd in dit dossier, zo vlak voor verkiezingen.
J.P.V.M. de Jong
kinderarts, Schin op geul
Het CVZ stelt voor medicatie voor mensen met Pompe en Fabry niet meer te vergoeden. Wat een laf voorstel! Het pakt een groep die volkomen weerloos en onschuldig is en levert relatief geringe bezuinigingen op. Wanneer gaan we nu eindelijk eens gedrag ...en kostenvergoeding koppelen? Als voorbeelden: blijf je als COPD patiënt roken, dan betaal je de inhalatoren zelf. Heb je een BMI van meer dan 35, dan zijn de kosten van behandeling voor eigen rekening. Doe je aan gevaarlijke sporten, dan geldt hetzelfde. Blijf je onbeschermd anale seks bedrijven, dan is de HAART voor eigen rekening etc, etc. Het levert echte besparingen op en het dwingt mensen beter na te denken over de consequenties van hun gedrag. Het levert natuurlijk wel pittige discussies op, maar de bezuiniging komt daar terecht, waar mensen zelf verantwoordelijk zijn voor hun aandoening en niet bij een groep die haar aandoening dankt aan een speling van het genoom.
H. Kouwenberg
nucleair geneeskundige, ROTTERDAM
Het is bizar om te zien hoe snel de moedige poging van het CVZ tot discussie door populisme gekaapt wordt. Het is beslist niet onethisch om een kosten-baten-analyse te maken. Dat doen we voor allerlei overheidsuitgaven, van betuwelijn tot bijstandsui...tkering, maar dat zou dan niet mogen gelden voor Pompe en Fabry? In april van dit jaar concludeert de Cochrane library nog dat er 'geen robuust bewijs is' voor de behandeling bij Fabry. Pompe-patiënten kunnen volgens een RCT gepubliceerd in de NEJM na anderhalf jaar therapie 28 meter verder lopen en hebben een FVC die 3,4% groter is dan patiënten behandeld met een placebo. Tenminste 600.000 euro voor 28 meter! Wie is bereid aan al die andere patiënten wier eigen risico dit jaar opnieuw omhoog is gegaan uit te leggen dat dat wel degelijk een goede, effectieve en rendabele besteding is? Maar nee, volgens de PVV is het CVZ 'onethisch', moet volgens de SP alles zonder meer vergoed worden, en schuiven ook GroenLinks en D66 de hete aardappel door met een verwijtend vingertje naar de farmaceutische industrie. Als dit onze leiders in het debat zijn, vrees ik voor het basispakket, het eigen risico, en alle andere uitgaven die nu eenmaal gedaan moeten worden uit de algemene middelen.
peter van der zee
ziekenhuisapotheker, capelle aan den ijssel
In het Geneesmiddelenbulletin van afgelopen week worden de DPP-4 remmers afgeserveerd. Dit is een groep geneesmiddelen waar de mensheid nooit op heeft zitten wchten. Laten we die verbieden en uit die inkomsten deze dure middelen financieren!
H. Kouwenberg
Nucleair geneeskundige, ROTTERDAM
@ Kaspar Mengelberg:
Zullen we in ieder geval stellen dat dit een draai staaltje drogreden van de glijdende schaal is? En weinig bijdraagt aan een constructief debat? Anders wil ik wel een cartoon maken over hoe gezonden allemaal ziek worden doordat ...ze te hard moeten werken om de kosten van de zieken te betalen. Met als uiteindelijke resultaat: iederéén ziek. En wie houdt dan de boel draaiende?
H.S.E. Funcke
arts Maatschappij en Gezondheid, VALKENSWAARD
Al in 2010 (MC Nr. 02 - 14 januari 2010) werd door H.W.M. Plagge, M.A. Dutrée aangeraden om de trechter van Dunning weer uit de la te halen.
Hun advies lijkt mij nog steeds relevant. Overigens zal elke keus die een beperking inhoudt ten opzichte van... nu, pijn gaan doen. Maar dan wel op goede gronden een keus maken.