Laatste nieuws
Wetenschap

Geneeskundestudenten hebben te weinig medicijnkennis

3 reacties

Het farmacologie- en farmacotherapieonderwijs van geneeskundeopleidingen in Europa moet beter; de studenten hebben onvoldoende kennis en vaardigheden om rationeel voor te schrijven. Dit blijkt uit onderzoek van David Brinkman waar hij donderdag 15 maart op is gepromoveerd aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.

Brinkman komt tot deze conclusie op basis van online assessments die zijn afgenomen bij honderden geneeskundestudenten in Nederland en in Europa. ‘De laatstejaars studenten hadden onvoldoende kennis over veel voorgeschreven medicijnen en maakten regelmatig fouten in recepten voor bekende ziektebeelden, zoals longontsteking en hoge bloeddruk’, zegt Brinkman.

Een oorzaak voor het gebrek aan deskundigheid ligt bij de opleiding. Er is ook een vragenlijst afgenomen bij onderwijscoördinatoren van diverse Europese universiteiten. Hieruit bleek dat het onderwijs grotendeels bestaat uit passief leren, zoals hoorcolleges, en feitelijke kennis vergaren in plaats van praktisch vaardigheden ontwikkelen en klinisch redeneren. Brinkman zegt hierover: ‘Opleidingen moeten studenten meer trainen in de klinische praktijk met simulatie- en echte patiënten. Bijna de helft van de studenten had vlak voor afstuderen nog nooit een recept voorgeschreven, terwijl zij dit vanaf de eerste dag van hun carrière dagelijks doen.’ Daarnaast pleit hij voor een Europees voorschrijfexamen die geneeskundestudenten moeten halen voordat zij mogen voorschrijven.’

Momenteel wordt een vervolgonderzoek uitgevoerd waarbij Nederlandse en Belgische geneeskundestudenten tot een jaar na afstuderen worden gevolgd. Uit eerder Engels onderzoek is gebleken dat jonge artsen vaker fouten maken, aldus Brinkman, maar anderzijds schrijven zij ook twee derde van de medicijnen uit.

Lees ook
Wetenschap onderwijs
  • Eva Kneepkens

    Eva Kneepkens is arts en promoveerde binnen de reumatologie. Na een postacademische cursus wetenschapsjournalistiek en een stage bij de Volkskrant koos ze voor het journalistieke pad.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Edward Gebuis

    Ziekenhuisarts KNMG, Leiden

    Hoewel ik het eens ben met dr. Keppel Hesselink dat farmacologie belangrijk en interessant is, ben ik ook van mening dat zijn mening gekleurd is door zijn vakgebied. Vinden we allemaal niet ons eigen vakgebied het leukste, boeiendste en interessantst...e wat de geneeskundige praktijk te bieden heeft?

    Dat gezegd hebbende, ik herken met wel in zijn kritiek. Als ik kijk naar mijn eigen ervaring op het gebied van de farmacologie was die, op de dag dat ik mijn BIG-registratie kreeg, nauwelijks up-to-date en zeker niet volledig te noemen. De reden hiervoor was simpel: de droge, theoretische manier van zowel het onderwijs als de leerboeken; het gebruik van een Amerikaans leerboek in een Nederlandse universiteit (diverse beschreven medicijnen bleken niet geregistreerd in Nederland en andersom) en de hoeveelheid inspanning die geleverd moest worden om de farmacologie van de diverse orgaansystemen te bestuderen terwijl dit slecht 5-10 punten op de 100 in het tentamen besloeg. Ofwel, te weinig opbrengst voor een te grote inspanning voor de gemiddelde student. Veel studenten besluiten die inspanning niet te leveren want die 5-10 punten kun je makkelijk goedmaken bij anatomie, fysiologie of klinische vraagstukken.

    Nu heb ik niet direct een antwoord op de vraag hoe het dan wel moet. Ik weet niet of een andere onderwijsmethode of een andere manier van toetsen een beter resultaat zal hebben. Persoonlijk denk ik dat studenten zich meer bewust moeten worden dat farmacologie een essentieel deel van hun latere werk zal zijn, net als anatomie, fysiologie, pathofysiologie en klinisch redeneren. Daar is echter een mentaliteitsverandering voor nodig en we weten allemaal dat die het moeilijkste te bereiken zijn.

  • Nico Terpstra

    huisarts, Hoorn

    Het is misschien niet voor alle lezers duidelijk hoe de mening van de eerste respondent te plaatsen, daarom voor de volledigheid een beschrijving geplukt van zijn eigen website iocob:

    "Keppel Hesselink studeerde cum laude af als bioloog aan de Uni...versiteit van Utrecht, en hij rondde aan die universiteit tevens zijn medische opleiding af. Hij is BIG geregistreerd arts, geregistreerd natuurarts, hypnotherapeut en acupuncturist. "

    Dus hij bestrijkt niet alleen het reguliere maar ook het niet-reguliere spectrum, dat is misschien wel goed om te weten.

  • Jan Keppel Hesselink

    arts-farmacoloog, Bosch en Duin

    Farmacologie is een enorm belangrijk vak, en het is ook super leuk en spannend. Maar het wordt in het algemeen dor en geïsoleerd van pathogenetisch denken onderwezen, en los van de opwindende ontdekkingsreis naar een nieuw geneesmiddel. Als je stude...nten domme taxonomie leert van farmacologische principes, vergeten ze alles meteen. Als je het inbed in wat een target is, waarom dat target relevant is voor een bepaalde ziekte, en hoe je met een bepaalde target een pathogenetisch netwerk kan beïnvloeden wordt het al meteen een stuk spannender. Farmacologie kan onderwezen worden als een misdaadroman, volgens het principe van 'wie is de dader', of veel vaker wie zijn de daders, hoe komen we zo op het spoor en wat gaan we er aan doen om hun te belemmeren hun desastreuze werk uit te voeren.
    Een van de redenen dat de geneesmiddelen vernieuwing in een crisis is, heeft te maken met het feit dat we niet creatief leren de denken binnen dit vak, en met name dat we niet willen leren van fouten en successen uit het verleden.
    Geschiedenis van de farmacologie is al helemaal 'uit den boze', terwijl daar de bron ligt van het creatieve vak van de farmacologie: hoe ontstond inzicht in het belang van een bepaalde target, en wat zijn de stappen die gezet zijn om tot de ontwikkeling vaan dat geneesmiddel te komen.
    En dan hebben we het nog helemaal niet over de boeiende weg naar de individualisering van farmacotherapeutische behandelingen.
    Laten we eerlijk zijn, dat er weinig beklijft hebben we inderdaad aan onszelf te danken, en aan de supersaaie, orthodoxe wijze van farmacologische taxonomie, die nog steeds in de leerboeken terug gevonden kan worden.
    Is het dan gek dat apothekers oprukken in ons vak als 'geneesmiddelenexpert'. Nog even en de huisarts praktijk bestaat uit 2 professionals, eerst bij de huisarts langs voor 'de diagnose', en dan bij de farmacotherapeutisch specialist voor 'de behandeling'. Dat moeten we toch echt niet willen lijkt me.....

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.