Forensische toxicologie: wat is er gebeurd?

Boer Jan liegt over het feit dat hij de veearts twee uur alleen gelaten heeft om zijn geiten te gaan verzorgen. Eveneens liegt hij over een éénmalig akkefietje tussen hem en veearts Christine op de hooizolder. Hun relatie heeft een poos geduurd, maar... boer Jan weigerde zijn vrouw, boerin Gerda, op te geven voor haar. Toen hierdoor meer en meer ruzie tussen hem en veearts Christine ontstond, maakte boer Jan een einde aan hun affaire. Hierna volgde de eerste zelfmoordpoging van veearts Christine. Na aankomst van veearts Christine zijn zij en boer Jan samen naar de stal gegaan, waar merrie Jacobina op het punt stond om te bevallen. Veearts Christine wilde van deze gelegenheid graag gebruik maken om met boer Jan te praten over hun affaire. Boer Jan wilde echter niet over hun affaire praten en het contact puur zakelijk houden. Hij probeerde eronder uit te muizen onder het voorwendsel dat hij nog voor zijn geiten moest gaan zorgen. Dit lukte echter niet. Veearts Christine vertelde dat ze nog maar weinig had kunnen eten de afgelopen paar uur, en dat ze een hypoglycemie voelde opkomen. Tevens was zij gevoeliger voor het ontwikkelen van een hypo vanwege haar Prozac-gebruik. Om haar woorden kracht bij te zetten begon ze een appel te eten. Ze zou de inspanning van de bevalling echter niet alleen aankunnen zei ze. Boer Jan, die op de hoogte was van veearts Christine haar Diabetes Mellitus type 2, voelde zich bij noodzaak gedwongen om te blijven. Hij voerde de praktische kant van de bevalling uit, onder toeziend oog van veearts Christine, vandaar de bloedsporen op zijn overal.
Tijdens de bevalling probeerde veearts Christine boer Jan nogmaals te overtuigen om voor haar te kiezen. Boer Jan maakte echter opnieuw duidelijk dat hij hier niet voor te vinden was. Terwijl hij druk met merrie Jacobina in de weer was, vulde de emotioneel gebroken veearts Christine een spuit met Eutha-77 en injecteerde zichzelf in de arm. Toen boer Jan haar in de gaten kreeg was het al te laat. Hij moest toezien hoe veearts Christine steeds verder in coma geraakte. Snel belde hij de ambulance. Direct daarna sloeg echter de angst toe dat zijn vrouw de affaire met veearts Christine zou ontdekken. Om te voorkomen dat de zelfmoord ontdekt zou worden en het balletje aan het rollen zou brengen, wierp boer Jan het flesje Eutha-77 in de vuilnisbak en verborg de spuit waarmee veearts Christine zichzelf had geïnjecteerd. Hij nam ook de portefeuille van veearts Christine uit haar zak om een pasfoto van zichzelf hieruit te verwijderen, en haar gsm om zijn telefoonnummer en eventuele berichten van hem te verwijderen. De ambulance kwam echter snel ter plekke, waardoor hij de portefeuille en de gsm niet meer terug in veearts Christine haar jas kon stoppen. Als er doorgevraagd wordt geeft boer Jan blozend toe dat er mee was tussen hem en veearts Christine. In de hoop dat er zo weinig mogelijk aandacht aan hun affaire wordt geschonken, minimaliseert boer Jan de affaire met veearts Christine tot een éénmalig akkefietje.
Meer lezen Minder lezen

De vrouw van boer Jan is bekend met DM type 2, vitale depressie met paranoïde wanen/hallucinaties, boulimia nervosa en hypochondrie by proxy voor haar lievelingsgeit. Op een mooie zomeravond krijgt ze plotseling een grote angst dat haar geit de Q-koo...rts heeft en ze belt de vee-arts Christine. Door alle zenuwen kan ze niet meer stil zitten en daalt haar bloedsuikerspiegel. Ze zoekt gauw iets te eten en neemt vast een eerste hap van een appel. Door haar boulimia bedenkt ze dat ze nooit genoeg heeft aan een appel en gaat ze vast richting de stal om de weekvoorraad appels te plunderen. Daar ziet ze haar man die druk bezig is met de bevalling van paard. Maar door haar visuele hallucinaties en paranoide wanen ziet ze in plaats van haar man de vee-arts en denkt ze dat die het paard wil doden met eutha-77, waarvan ze weet dat vee-artsen dat altijd bij zich hebben, en laat plots van schrik haar appel vallen. Ze probeert haar man weg te trekken, waardoor boer Jan bloed van het paard aan zijn overall krijgt. Boer Jan weet echter hoe laat het weer eens is en hij probeert zijn vrouw te overtuigen dat hij het is en dat er echt niets aan de hand is. Op dat moment komt de vee-arts eraan met de tas met eutha-77. De vrouw grijpt de tas en gooit woedend de eutha-77 weg in de vuilnisbak: "van mijn paard blijven jullie me je tengels af!". De vee-arts collabeert plotseling e.c.i. Terwijl boer Jan met zijn handen in zijn haar zit, eet zijn vrouw de weekvoorraad appels op. Boer Jan krijgt zijn vrouw rustig, blijft bij de bewusteloze vee-arts achter, vist de telefoon uit haar tas en belt 112. Omdat hij niet weet wat hij moet doen, pakt hij zijn hooivork en prikt in de arm van de vrouw om haar bij bewustzijn te brengen. Zijn psychotische vrouw schopt een paar keer met haar ruwhouten klompen tegen de hiel van de vee-arts. Daarna gaat de vrouw terug het huis in en komt weer langzaam uit haar psychotische aanval, waarna ze haar DM medicatie spuit en haar dagelijkse tablet prozac neemt. De vrouw bedenkt zich dan dat ze geen zin heeft om voor die weggegooide eutha-77 te betalen en hoopt dat niemand het door zal hebben als ze de eutha-doosjes vervangt door haar doosjes van haar DM medicatie. Terwijl ze dit doet is boer Jan net voor aan de weg de ambulance aan het opwachten. Ze ziet dat de mobiele telefoon van de vee-arts een veel mooiere en nieuwere telefoon is dan haar mobiele telefoon en wisselt ze gauw om. Wanneer de politie en de ambulance arriveren gaat de telefoon die nu bij de vee-arts ligt, over. Sarah belt en heeft uiteraard niet door dat de telefoons verwisseld zijn. Verdrietig reageert ze op de mededeling dat de 'eigenares' van de telefoon dood is. Die arme vrouw met die depressie, was het haar toch te veel geworden en kon ze het leven niet meer aan? Er ontstond verwarring bij Sarah: 'zei u nu Christine? Ze heette toch zeker Gerda?!'... Meer lezen Minder lezen

De symptomen bij de veearts passen inderdaad bij overdosering met Pentobarbital: coma, hypotensie, blaren op drukplekken. (Waren het lege flesjes in de prullebak ? En zijn er ook blaren op rug/schouders, consistent met de liggende houding waarin ze i...s aangetroffen ?)) De vraag is, hoe en door wie is het toegediend ? De prikplek in de arm is van belang; zelfs als zij diabeet was, is het niet gebruikelijk dat ze zichzelf insuline in de arm spoot (meestal buik of bovenbeen). Er waren bij haar geen sporen van geweld aangetroffen, dus geen aanwijzing dat zij zich verzet heeft tegen toediening door een ander. Meest logische conclusie is dus dat zij zichzelf heeft gespoten, kennelijk als suicidepoging. (wellicht toen de boer haar definitief afwees ?).
Het paard is inmiddels bevallen, maar zijzelf heeft geen bloedsporen, dus zij was hierbij niet actief. Was ze toen al in coma ? De boer heeft wel bloedsporen (van de bevalling ?); het lijkt er dus op dat hij nog in de stal was toen zij al in coma lag. Denkbaar is dat hij toen de aanwezige injectiespuit heeft meegenomen en verborgen, wellicht om haar de "schande" van zelfmoord te besparen; dat de flesjes in de prullebak om de hoek lagen, heeft hij zich op dat moment niet gerealiseerd; hij hoopte dat het een natuurlijke dood zou lijken.
Marianne, Elp Meer lezen Minder lezen

Christine vertoont alle verschijnselen van een vergiftiging met
fenorbarbital. Maar hoe is ze daaraan gekomen? Om daarachter te komen
moeten we 'outside the box' denken.
Zoals de medicatie in haar tas suggereert is Christine diabeet. Zij
slikt... echter ook Prozac tegen haar depressieve klachten. Prozac heeft
effect op het bloedsuiker. Omdat ze de verschijnselen van een hypo al
op voelt komen neemt ze een hapje van een appel die van de boom boven
haar afkomstig is.
In de tussentijd helpt ze het veulen ter wereld. De merrie is de
bevalling echter dusdanig slecht uit gekomen dat Christine besluit
haar in te laten slapen met Eutha-77. Ze vult een spuit en gooit de
lege flesjes in de prullenbak. Ze heeft de intentie de verzwakte
merrie te injecteren.
Haar zicht is echter enigszins wazig door de hypoglykemie die ze
ondervindt. Hierdoor prikt zij per ongeluk niet het paard, maar de
(nog zeer actieve en levendige) koe in de bil. Deze koe reageert
heftig op de prik nog voor Christine de kans heeft gehad de vloeistof
te injecteren. De koe begint te bokken en hierdoor schiet de spuit los
die met een grote boog in de arm van Christine terecht komt. Christine
staat verstijft van schrik.
Op dat moment probeert boven haar een vogeltje een appel van de
appelboom te pikken. De appels zijn echter dusdanig rijp dat ze weinig
nodig hebben, of ze vallen naar beneden. Het gewicht van de vogel is
voldoende om de appel los te geraken van de tak, die recht op het
hoofd van Christine terecht komt. Dit in combinatie met het
verminderde bewustzijn van de hypo, zorgt ervoor dat Christine ten
gronde raakt. Haar arm raakt hierbij de grond en drukt zo de stamper
van de spuit omlaag. Een geit die zich afvraagt waar al die tumult
vandaan komt, gaat kijken en besluit na wat gesnuffel aan Christine
dat het hoopje hooi waar zij op terecht is gekomen er wel erg
smakelijk uitziet. Hij begint te smullen en hierbij raakt de spuit met
naald verward in het los liggende hooi.
Christine heeft dus geen zelfmoord gepleegd en is niet vermoord. Haar
dood is een ongelukkige samenloop van omstandigheden geweest. Toen
boer Jan haar vond was het al te laat.
Meer lezen Minder lezen

Feiten: dode veearts, amullen eutha 77 in de vuilnisbak, spuitplek arm, fitte merrie en veulen (?), fitte geit (geen Q koorts), med passend bij DM in tas veearts. De verschijnselen bij Christine door ambu geconstateerd kunnen passen bij een intoxicat...ie met fenobarbital. Drukplek hiel, zij heeft mogelijk op haar hiel gelegen (is misschien hetzelfde als op haar rug?)
Te onderzoeken: waar is de spuit/naald? Veilig stellen en onderzoeken op vingerafdrukken. Flacons onderzoeken op vingerafdrukken. Boer ondervragen: waarom is hij zo lang bezig met gezonde geiten (of 1 geit) terwijl het in de schuur veel spannender is (bevalling paard met kennelijk veearts indicatie). Is er wel een veearts indicatie voor een ogenschijnlijk goed verlopende bevalling? Wanneer is de veearts gebeld? Telefoon bekijken/onderzoeken op oproepen. Beoordelen of het veulen geholpen is door de veearts: navelstreng? Ik meen vruchtvliezen te zien over het achterwerk van het veulen. Heeft Christine nog wel wat gedaan? Tevens navragen en onderzoeken waar het bloed vandaan komt bij de boer: wrs van het paard, klopt dan weer niet met zijn verhaal dat hij de veearts alleen gelaten heeft bij het paard. Uiteraard ook schouw bij Christine, dan ook aandacht voor sporen sexuele activiteiten. Ik meen op de zolder een ligplek te ontwaren (naast de tortelende vogeltjes..) Zolder dus ook bekijken. Bij de schouw ook aandacht voor toxicologisch onderzoek: eutha 77. Nagaan of het mogelijk is om bij zichzelf een injectie eutha 77 toe te dienen en de flacons netjes in de vuilnisbak te deponeren en weer terug te gaan naar de stal (lijkt mij zeer onwaarschijnlijk, zeker als de injectie intraveneus gegeven is: mensen gaan meestal aan de naald al onderuit)
Mgl scenario: sexuele activiteit op de zolder, hypoklachten bij Christine waarvoor een appel, toch onderuit gegaan, angst voor ontdekking bij de boer, injectie eutha 77 door boer bij veearts, even wachten en dan toch bellen en hulp inroepen.
Suicide ook een mogelijkheid: al eerder suicidaal geweest, nu echter geen duidelijke aanwijzingen (was vrolijker): is het gebruikelijk dat een veearts eutha 77 standaard in de tas heeft zitten? Na te vragen bij beroepsgroep, bestellijst waar eutha 77 vandaan komt: wanneer laatste bestelling? Ik ga voor doodslag/moord: boer Jan mag gaan logeren op het politieburo. Meer lezen Minder lezen

Het bloed op de overall van boer Jan is niet van Christine (echter dit is natuurlijk nog te onderzoeken), waarschijnlijk van het paard. Er zijn immers geen bloedsporen bij de vee-arts te vinden (behalve de spuitplek, maar die zal wel niet zo'n veeg g...even).
Christine is mogelijk om het leven gebracht met eutha-77, wat ook wel gebruikt wordt om paarden te laten inslapen, en zij dus bij zich zou kunnen hebben. De cheynes stokes ademhaling en de lage tensie en pols passen hierbij. Ook dit is met postmortaal onderzoek vast te stellen.
De vraag is alleen of zij zichzelf ingespoten heeft (als gevolg van afwijzing door boer Jan, in combinatie met haar depressieve klachten?), of dat boer Jan hier een rol in heeft gespeeld (uit angst dat zijn vrouw achter de affaire zou komen?), of mogelijk zijn vrouw (uit jaloezie?). In ieder geval zou dan ook ergens nog een spuit moeten liggen (met vingerafdrukken!). Eutha 77 werkt snel (<1 min gaat een paard ervan door zijn hoeven), dus als Christine zichzelf heeft ingespoten, zou de spuit dicht bij haar in de buurt moeten liggen.
Indien er geen sporen van pentobarbital (eutha 77) gevonden worden bij de vee arts, is zij mogelijk overleden aan een hypoglycaemie (en heeft zij mogelijk om dit te voorkomen, nog de appel op proberen te eten). Het kan zo zijn dat zij diabeet was, en in een hypo geraakt is (mede door de prozac), of dat zij te veel medicatie in heeft genomen/gespoten (zelf? of boer Jan? hierbij geldt dan weer dat er ergens in de buurt een spuit te vinden moet zijn, indien het om een overdosis insuline gaat).
Hoe dan ook, sectie lijkt hier op zijn plaats (en een grondige speurtocht naar een spuit, die ampullen komen niet vanzelf in de prullenbak terecht). Meer lezen Minder lezen

Volgens mij heeft de boer de dierenarts naar zijn boerderij gelokt. Welke boer laat bij een ongecompliceerde partus een dierenarts komen? dat kan hij, bij een normale ligging, prima zelf. ( blijkt ook uit het plaatje, een blakende merrie met veulen, ...ook geen reden dus voor het afmaken van de merrie hetgeen een collega opperde.) In haar telefoon kan gezien worden wie haar heeft laten komen, > die is in mijn ogen dan zeer verdacht. Het is zeker geen suicide, wat waar zijn dan de spuiten gebleven? We weten ook niet of ze rechts of links was, en in welke arm gespoten is. Zou ze mogelijk elders geinjecteerd zijn en daarna verplaatst? misschien zijn er wel hematomen over de thorax en oksels, agv slepen?

ps het ambulance personeel heeft wel de PD veranderd, blijkhaar hebben eerst de blaren op de hielen gezien, en daarna haar de laarzen weer aangetrokken!

Ook mogelijk; boer jan heeft haar gebeld voor weer een romantisch samenzijn. Voor boer jan wordt dit wel de laatste keer, aangezien de dierenarts het aan de boerin dreigt te vertellen. Na de coitus valt de dierenarts in slaap, vervolgens injecteert boer jan haar met de eutha 77, kleedt haar weer aan en sleept haar naar de stal. Als ze nog maar amper ademhaalt, belt hij, zogenaamd in paniek, 112. Gelukkig is de boerin zeer slechthorend, heeft van dit alles niets gemerkt. Meer lezen Minder lezen

Het gebruik van anti-diabetische middelen, de spuitplek op de arm, en een verhoogde vatbaarheid voor (bloed)blaren op de voeten door verminderde gevoeligheid, wijzen erop dat de veearts diabeet is. Prozac kan het glucose metabolisme veranderen en daa...rmee de kans op hypoglycemie verhogen. Je zou dus in de richting van een diabetisch coma kunnen denken, ware het niet dat de hartslag dan versnelt ipv de waargenomen vertraging richting 45 slagen per minuut.

Er zijn aan de veearts verder geen duidelijke tekenen van verwonding te zien, de hooivork is schoon, de vrouw van boer Jan weet nog niks dus het is niet aannemelijk dat de bloedspatten op boer Jan's overall het gevolg zijn van geweld jegens de vee-arts. Er kan goed iets mis zijn gegaan bij het werken met de geiten.

Het euthanasie middel gevonden in de prullenbak bevat pentobarbital, een middel dat ook bij mensen tot de dood kan leiden. Ik denk dat de veearts zich de laatste tijd opgewekter voelde (zoals aangegeven door haar vriendin Sarah) omdat ze voornemens was om zich te ontdoen van Gerda en zo meer kans te hebben bij Jan. Toen ze twee weken geleden had ontdekt dat Jan zelf nog niets had opgebiecht tegen zijn vrouw, had Christine K. het plan opgevat om Gerda door middel van een met pentobarbital geïnjecteerde appel uit de weg te ruimen. Toen zij door boer Jan naar de boerderij werd geroepen pakte zij haar spullen in, en toog opgewekt (zij was nog maar net aan haar kuur met Prozac begonnen) daarheen. Nog in de auto injecteerde zij een appel met pentobarbital en stopte die in haar tas. Eenmaal in de schuur en bij de bevallende merrie, werd zij echter omver gelopen door de ook daar aanwezige koeien. Door alle concentratie rondom het voorbereiden van haar plan, en de hektiek in de schuur, had zij die dag niet goed gegeten èn niet op tijd haar anti-diabetische medicatie genomen. Door het gebruik van Prozac kwam zij in een afglijdende hypoglycemie terecht. Om daar zo snel mogelijk op te kunnen reageren, greep zij in haar verminderde gemoedstoestand naar de dichtsbijzijnde suiker bron: de appel met pentobarbital. Dit leidde tot een verder wegzakkend coma met verlaagde hartslag en bradypnoeische ademhaling, welke uiteindelijk dus haarzelf fataal werd. Meer lezen Minder lezen

1. Christine is al jaren bekend met DM type 2 waarvoor ze zowel metformine als insuline gebruikt. Die ochtend is ze nog bij de internist geweest voor bloedcontrole. Samen met boer Jan doet ze inwendig onderzoek bij de merrie. Jan veegt zijn handen af... aan z'n overall en vertrekt om bij de geiten te gaan kijken. Doordat Christine onverwacht bij het paard geroepen werd, is ze vergeten te lunchen, terwijl ze wel insuline gespoten heeft. Ze voelt een hypoglycemie aankomen en haalt haar tas overhoop om de dextro te zoeken die ze normaal altijd mee neemt. Als ze deze niet kan vinden, gaat ze naar de keuken om iets te eten te vragen aan Gerda. De boerin blijkt op de hoogte te zijn van het akkefietje van haar man en de dierenarts en ziet haar kans schoon om het lot een handje te helpen. In de bijkeuken spuit ze een flinke dosis eutha-77 in de appel die ze vervolgens aan Christine geeft. Christine eet van de appel en loopt terug naar de stal om bij het paard te gaan kijken. De combinatie hypoglycemie en de eutha-77 zorgen er voor dat ze in coma raakt. De ambulance wordt even later door boer Jan gebeld, maar dit mocht niet meer baten. Meer lezen Minder lezen

Love kills
Elke overledene moet worden geschouwd. De schouwarts moet aan de hand van postmortaal onderzoek concluderen of het een natuurlijk of niet-natuurlijk overlijden betreft. Elke schouw is anders en niet zelden zijn er verschijnselen aanwezig d...ie moeilijk te verklaren zijn. Bij een grondige lijkschouw wordt ook in de omgeving gezocht naar aanwijzingen voor de doodsoorzaak. In deze casus worden in de prullenbak een of meerdere ampullen eutha-77 aangetroffen. Het volume en de concentratie van de ampullen zal moeten worden vastgesteld. Er zijn geen uitwendige sporen van geweld op het lichaam van Christine zichtbaar welke mogelijk hebben bijgedragen aan de doodsoorzaak en er is een spuitplek zichtbaar (dus mogelijk van recente oorsprong) op haar arm.
In deze casus is er mogelijk sprake van zelfdoding of een misdrijf.
De apotheker van Christine zal gecontacteerd moeten worden om inzicht te krijgen in de hoeveelheid Prozac en andere medicijnen welke recent aan haar zijn verstrekt.
Gezien het telefoongesprek met de vriendin van Christine is er mogelijk sprake van suïcide. Er was sprake van een eerdere poging zelfmoord en depressieve gevoelens dienden door medicatie te worden onderdrukt. Mogelijk dat Christine niet tijdig haar medicatie heeft ingenomen.
Jan heeft Christine mogelijk tengevolge van complicaties bij de bevalling van de merrie gehaald. Dit zou het bloed in zijn hals kunnen verklaren. Met aanvullend forensisch onderzoek kan worden vastgesteld of het bloed van menselijke of dierlijke aard is. Christine kan tijdens de bevalling hebben besloten om direct na de bevalling de merrie te laten inslapen.
Eutha 77 wordt alom gezien als het beste medicament om een paard te laten inslapen. Een afspuitinjectie voor een paard omvat 1ml/5kg lichaamsgewicht. Het gemiddelde gewicht van een paard bedraagt 500 kg.
Doordat Jan haar alleen heeft gelaten in de stal voelde Christine zich mogelijk afgewezen en in haar labiele toestand heeft ze besloten om de Eutha-77 op zichzelf te gebruiken.
De door de ambulance waargenomen symptomen passen bij een overdosering door pentobarbital. Pentobarbital is een barbituraat welke het GABAerge effect in het centrale zenuwstelsel versterkt. Hierdoor ontstaat algemeen demping van het centrale zenuwstelsel met als gevolg ademhalingsdepressie, hypotensie inclusief nierfunctiestoornis, cardiovasculaire depressie, coma en hypothermie.

Door aanvullend toxicologisch onderzoek te laten uitvoeren door het NFI kan worden vastgesteld of er sprake was van een latale dosis Eutha-77. Daarnaast zal de identiteit van Christine wel nog moeten worden vastgesteld om een verklaring van overlijden te kunnen afgeven.
Meer lezen Minder lezen

Overwegingen:
1) eutha-77=fenorbarbital. Een overdosis hiervan geeft meestal depressie van het CZS tot coma. Depressie van het cardiovasculaire systeem. Verder: cheynes-stokesademhaling, hypothermie gevolgd door koorts, hypo- of areflexie, hypotensi...e, collaps en ademhalingsstilstand. Dermatologisch worden bullae op drukplaatsen aangetroffen. Dit past dus bij het beeld wat we zien.
2) combinatie van prozac en insulinegebruik kan meer aanleiding tot een hypo geven.
Mijn theorie is dat de veearts, die inderdaad diabetes had, een hypo heeft gekregen waarna ze heeft getracht door het eten van een appel haar bloedsuiker op peil te brengen. Ze raakte echter toch in een coma. De boer heeft hiervan gebruik gemaakt door haar een injectie eutha-77 toe te dienen. De combinatie eutha-77 en de prozac die de dierenarts gebruikte versterkte nog de depressie van het centrale zenuwstelsel. Mogelijk is dit alles bij elkaar lethaal gebleken (ademhalingsdepressie). Mogelijk had de dierenarts ook nog een nierfunctiestoornis tgv haar diabetes... Meer lezen Minder lezen

CSI meets Boer zoekt vrouw
Veearts Christine gaat zenuwachtig op weg naar boer Jan, haar geheime minnaar. Zal hij nu eindelijk onvoorwaardelijk voor haar kiezen en zijn vrouw Gerda verlaten? Al meerdere malen heeft ze gezegd dat ze niet meer zonder h...em kan leven. Vorige week was de climax, toen ze een emotioneel betoog hield: ‘Kies mij! Hou van mij!’
Met Jan in haar leven ziet ze de toekomst weer zonnig tegemoet. Ze had de afgelopen jaren last gehad van depressies. Op haar 39e was ze nog alleenstaand, terwijl ze een sterke kinderwens had. Ze voelde zich eenzaam en dacht dat niemand haar echt nodig had. En toen kwam daar vorig jaar de diabetes daar nog bij! Uiteindelijk deed ze zelfs een halfslachtige poging tot zelfmoord. Echt eruit stappen wilde ze niet, dan had ze wel een sterker middel uit haar veterinaire apotheek gebruikt. Na intensieve therapie en met Prozac is ze – letterlijk – boven Jan gekomen. Nu zit zelfs het herhalingsrecept Prozac ongebruikt in haar portemonnee. Ook de diabetes is eindelijk goed gereguleerd. Vanochtend was ze nog op controle bij de internist om bloed te laten prikken. Die raadde haar wel aan om wat meer fruit te eten en wat aan lichaamsbeweging te gaan doen. Dit advies neemt ze graag ter harte, hopelijk kan ze vanmiddag met Jan in de paardenstal wat extra calorieën verbranden. Gister is heeft zelfs voor het eerst in lange tijd weer gedanst in het café. Jammer genoeg heeft ze blaren op haar hakken gekregen van de stilettopumps, maar dat mag de pret niet drukken. Als Jan Gerda nu maar verlaat!
Christine komt bij de boerderij aan en gaat alvast de stal in. Denkend aan de adviezen van de internist neemt ze alvast een appel. Op dat moment loopt Jan de stal binnen. Gezamenlijk onderzoeken ze het paard, dat inderdaad in partu is, maar de bevalling zal nog wel een paar uur duren. Jan besluit de gelegenheid aan te grijpen om Christine zijn beslissing te vertellen. Met lood in zijn schoenen bekent hij het: hij durft het niet aan. 20 jaar huwelijk met Gerda schuift hij niet zomaar aan de kant. Om nog maar niet te spreken van het financiële plaatje! De boerderij is namelijk gekocht met het geld van Gerda’s rijke vader. Verlaat hij Gerda, dan verliest hij de boerderij en de paarden waar hij zo dol op is. Hij kiest voor Gerda.
Christine’s wereld zakt onder haar voeten weg. Dan komt de gedachte in haar op: Als zij Jan niet mag hebben, dan mag niemand dat! Er is maar één oplossing, hij moet sterven. Een kille kalmte maakt zich van haar meester.
Ze zegt tegen Jan dat ze buiten even op adem moet komen. Om de hoek van de stal maakt ze met griezelige routine een spuit klaar met fenobarbital, zoals ze zo vaak heeft gedaan wanneer een dier uit zijn lijden moest worden verlost. De lege ampullen gooit ze in de prullenbak. Rustig loopt ze terug naar de stal. Ze komt de hoek om, nadert Jan, springt naar voren, spuit in de aanslag. ‘Sterf, bedrieger!’, roept ze. Met een katachtige reflex grijpt Jan haar arm. Een worsteling volgt, waarbij de spuit uiteindelijk niet in Jan, maar in Christine’s buik terecht komt. Ze valt op de grond. Jan vlucht in paniek de achterdeur van de stal uit met de spuit in zijn hand.
Ondertussen vraagt Gerda zich af wat haar man zo lang in de stal doet met de veearts. Ze had Jan al wel eens wellustig naar Christine zien staren. Ze besluit daarom naar de stal te gaan, waar ze Christine op de vloer aantreft. Ze is slecht aanspreekbaar, heeft een matige perifere circulatie en inmiddels Cheyne Stokes ademhaling bij haar intoxicatie. Wanneer de ambulance het erf oprijdt, verschijnt ook Jan weer ten tonele. Hij heeft zich inmiddels vermand en speelt de vermoorde onschuld. Hoewel de ambulancebroeders hun best doen, overlijdt Christine ter plekke.
Meer lezen Minder lezen

Helaas, onze veearts was op weg naar de apotheek om haar nieuwe voorraad Prozac in te slaan, maar werd onderweg gebeld door boer Jan om met spoed te komen. Ze heeft immers het recept nog in haar portmenonnee zitten! Mogelijk heeft ze gemeend dat ze z...onder medicatie kon, vanwege haar omgang met Jan

In ieder geval is ze kort geleden gestopt met het gebruiken van de Prozac. Bekend is dat acuut stoppen met SSRI's geassocieerd is met suicidaal gedrag. Ze had gehoopt tijdens de bevalling van Jacobina samen met Jan te kunnen zijn, maar hij verdween. De combinatie van stoppen met de Prozac en zich afgewezen voelen door Jan maakten dat ze heeft besloten zichzelf pentorbital toe te dienen.

Neemt uiteraard niet weg dat ook de optie dat Jan of Gerda de moord heeft gepleegd moet worden onderzocht. Meer lezen Minder lezen

Christine heeft de merrie Jacoba ongeveer een uur geobserveerd, het paard was inderdaad duidelijk ‘in partu’. Ze is wel erg onrustig met zeer frequente contracties. Gezien Christina na dit bezoekje ook nog langs een andere boerderij moet om een koe m...et een peritonitis uit haar lijden te verlossen, besluit ze voor enige tijdwinst vast haar tas wat op orde te brengen en de eutha-77 op te zuigen (dit is pentobarbital, een slaapmiddel, in veeartsenwereld met name gebruikt als euthanaticum). Christine zuigt 40 cc op, hetgeen voor een koe van 300 kg wel voldoende moet zijn. Het lege potje gooit ze in de vuilnisbak buiten, even de benen strekken.

Na een uur verandert plots de situatie, Christine ziet een rode zak t.p.v. de vulva naar buiten komen. In veeartsenwereld een spoedgeval: een ‘red bag delivery’, hetgeen betekent dat de placenta voortijdig losgelaten heeft. Ze rent naar buiten en roept om hulp van Jan, echter deze is in geen velden of wegen te bekennen (hij bleek achteraf ver achter op het erf met de verzorging van de geiten bezig te zijn, één van de geiten was aan het lammeren, vandaar de bloedsporen op zijn overal). Er is geen andere mogelijkheid dan dat ze dit alleen oplost. De merrie is verschrikkelijk onrustig waardoor Christina het risico loopt een klap van het achterbeen te krijgen. Ze bedenkt zich dat ze gisteren na een hevige telefonische discussie met boer Jan is vergeten het gebruikelijke anestheticum bij te vullen in haar tas. De enige optie in dit noodgeval is de zojuist opgezogen eutha-77 te gebruiken in een kwart van de dosering. Ze verwacht dat 10cc voor de merrie geen levensbedreigende dosering kan zijn.

Ze is vastbesloten het veulen levend te wereld te brengen. Zittend naast de merrie met haar linkerarm over de rug van de merrie wil ze de injectie toedienen. Echter het noodlottig toeval wil dat de merrie net een stevige contractie heeft en een zeer onverwachte beweging maakt waardoor de spuit niet in de bil van de merrie, maar in de arm van Christine terecht komt. Ze kan zich werkelijk wel voor haar hoofd slaan, normaal zorgt ze altijd dat ze haar andere arm niet in de buurt heeft van de injectieplaats. Maar het is al te laat. Ze ziet dat ze zichzelf met ongeveer 5cc heeft geïnjecteerd. De spuit laat ze van schrikt tussen de dikke laag stro vallen. Bewust van het feit dat dit zou kunnen betekenen dat ze zichzelf op deze manier onder narcose brengt (voor overlijden zou ze toch zeker 10cc ‘nodig’ hebben) pakt ze snel haar telefoon en belt 112. Op dat moment komt Jan binnen, maar nog kwaad over het gesprek van gisterenavond laat hij haar aan haar lot over. Bij aankomst van de ambulance blijkt Christine al comateus. Boer jan is zo geschrokken van de aankomst van de ambulance, dat hij pardoes de appel die hij aan het eten was op de grond liet vallen.

De toestand van Christine bij aantreffen door de ambulancemedewerkers is te verklaren doordat de eutha-77 niet zoals het behoort intracardiaal of intraveneus terechtgekomen is, maar perivasculair. Hierdoor is het risico op overlijden kleiner, echter het ongelukkige toeval wil dat Christine met haar prozacgebruik (een SSRI) wat gevoeliger bleek voor de werking van barbituraten. Het is bekend dat bij eutha-77 eerst een coma optreedt en een uitval van de vasomotorische centra. Cardiovasculaire activiteit kan nog even aanwezig zijn. Zeker bij perivasculaire toediening valt het uiteindelijke effect (in dit geval ongewenst) niet binnen de korte tijd van enkele minuten te verwachten. Op deze manier zijn de vitale waarden die de ambulancemedewerkers constateerden te verklaren, de Cheyne stokes ademhaling is een aankondiging van het zeer spoedig te verwachten overlijden.
Meer lezen Minder lezen

Er waren op de boerderij slechts 3 personen aanwezig, de vee-arts, de boer en de boerin. Er zijn een aantal mogelijke scenario's denkbaar: zelfmoord, moord of een ongeluk. Als we op het gesprek met Sarah mogen afgaan, was Christine al een tijdje in e...en goede stemming. Dit heeft waarschijnlijk te maken met de relatie die zij met de boer onderhield. Het blozen van de boer laat zien dat de goede man er zelf niet klaar mee was. De blaren aan haar voeten kunnen duiden op een avondje uit, met vriendinnen of met de boer. Zij zat in ieder geval zo goed in haar vel dat zelfmoord niet waarschijnlijk is.
Van de vee-arts vermoeden we dat ze diabetica was. Door het lange werk in de schuur is het eten er waarschijnlijk bij ingeschoten. Prozac kan een hypoglycemie versnellen, zodat Christine op een gegeven moment plotseling onwel werd. Zij heeft nog geprobeerd een appeltje te eten van de boom buiten de schuur, maar dat mocht niet baten, het is bij één hap gebleven.
Op dat moment heeft de boer haar gevonden. Hij was ervan op de hoogte dat zij diabetes had, en ging op zoek naar medicatie in haar tas. Door te weinig verstand van zaken heeft de boer insuline geïnjecteerd, in de overtuiging Christine daarmee te helpen. Deze injecteerde hij in haar arm, omdat dat de meest logische locatie is voor leken om medicatie toe te dienen.
Het bloed op de overall van de boer kan van de merrie zijn, maar het is ook mogelijk dat de boer de arm van Christine na injectie nog even tegen zijn hart geduwd heeft, omdat hij werkelijk om haar gaf. Toen zijn reddingspoging echter niet bleek te werken, heeft hij in paniek de ambulance gebeld. Verder heeft hij de injectiespuiten van de plaats des onheils weggehaald om de verdenking van moord niet op hemzelf te laten. Het gaat hier dus eerder om een ongeluk dan om moord.
De eutha 77 is door Christine zelf gebruikt voor anesthesie van het paard. De boerin wist niets van de affaire af, ookal heeft Christine gedreigd haar alles te vertellen. Weinig alleenstaande vrouwen stellen een getrouwde man echt voor de keus, omdat ze bang zijn de man te verliezen. Meer lezen Minder lezen

Boer Jan kan zijn geluk niet op: zijn merrie Jacobina staat op het punt te bevallen en daarmee heeft Jan meteen een goed excuus om zijn geheime minnares Christine weer te zien. Hij kan een enorme glimlach op zijn gezicht dan ook niet onderdrukken wan...neer hij zijn vrouw vertelt dat de vee-arts onderweg is. Dit raakt boerin Gerda diep in het hart. Nadat ze Jan een tijdje terug met Christine in de stal betrapte, had ze de hoop dat het om een eenmalig slippertje ging dat met liefde niets te maken had. Nu ze het gezicht zag van de man met wie ze al jaren getrouwd was, wist ze echter wel beter.
Ondertussen reed Christine in haar auto naar de boerderij van boer Jan. Terwijl het zonlicht door de voorruit van de auto scheen, besefte Christine hoe gelukkig ze de laatste weken was. Eerder dat jaar was bij Christine op 30-jarige leeftijd ontdekt dat ze diabetes mellitus type 1 had en voor de rest van haar leven afhankelijk zou zijn van insuline. Ze was hierdoor zo van slag geweest dat ze zichzelf in een impulsief moment een overdosis insuline had toegediend. Gelukkig had ze het overleefd en was met behulp van Prozac de depressie te boven gekomen. Ze had recent nog bloed laten prikken in het ziekenhuis en de internist was erg tevreden over de instelling van de diabetes. En nu ze na jaren heimelijke verliefdheid boer Jan eindelijk verleid had, zag het leven er weer een stuk beter uit en vroeg ze zich af of ze de Prozac überhaupt nog wel nodig had. Het nieuwe recept van de dokter zat dan ook nog onaangeroerd in haar portomonnee.
Aangekomen op de boerderij stond Jan haar al op te wachten. Hij had al een inwendig onderzoek bij Jacobina gedaan en had achteloos zijn bebloede handschoen aan zijn overall afgeveegd. Snel gingen Jan en Christine de stal in, maar ze konden op dat moment niet meer doen dan wachten en de natuur zijn gang te laten gaan. Ze besloten dit zelf ook te doen en voor Christine het wist, rolde Jan haar door het hooi waarbij haar spullen uit haar zak vielen. Na dat heerlijke intermezzo, bedacht Jan dat hij vandaag nog helemaal niet bij de geitjes was geweest aan de andere kant van het land. Toen hij naar buiten rende, zag hij niet dat zijn vrouw de twee opnieuw samen betrapt had en ziedend was. Gerda besefte dat de enige manier om haar man voor zich terug te winnen, het uitschakelen van de concurrentie zou zijn.
Gerda, die zelf ook diabeet was, pakte haar insulinepen en een appeltje. Ze liep naar de stal en bood Christine een lekker appeltje aan voor het harde werken. Op dat moment zag Christine dat haar mobiel nog op de grond lag en bukte voorover om deze op te rapen. Gerda aarzelde echter geen moment en spoot een overdosis insuline in haar bil. Voor het effect hiervan af te wachten maakte Gerda zich uit de voeten. Nietsvermoedend kwam Jan even later de stal binnen. In paniek belde hij de ambulance, maar het mocht niet meer baten. Hartverscheurend huilde hij om het verlies van zijn minnares. Meer lezen Minder lezen

Ben het eens met de voorgaande reacties. Bij dood c.q verdenking tot moord moet je toch ook stilstaan bij onschuldig kijkende medemensen? Wellicht heeft de vrouw van de boer een relatie met deze dood?

Ben het eens met de voorgaande reacties. Bij dood c.q verdenking tot moord moet je toch ook stilstaan bij onschuldig kijkende medemensen? Wellicht heeft de vrouw van de boer een relatie met deze dood?

Het is vreemd dat boer Jan maar een vlek bloed op zijn overal heeft. Als hij bij de bevalling van het paard was geweest, waren dit er wel meer geweest. Tevens zijn er geen bloedsporen op de vee-arts gevonden (of in ieder geval is dit niet beschreven).... Het Jong ligt op dit moment nog achter de merrie. Hieruit concluderend verwacht ik dat het veulentje pas net is geboren. Dus nadat de vee-arts het bewustzijn heeft verloren en boer Jan is niet bij de bevalling geweest, want hij was toen bezig met bijv het bellen van de ambulance. Waarschijnlijk is de vee-arts bewusteloos geraakt en heeft iemand de kans gezien om pentobarbital te injecteren, de cheyne-stokes ademhaling komt door de pentobarbital en iemand bij bewustzijn laat zich niet zonder slag of stoot injecteren in de elleboog. Waarschijnlijk heeft de vee-arts een hypoglycaemie gekregen door niet eten tijdens de bevalling, maar wel de medicatie te gebruiken voor haar diabetes. Waarschijnlijk heeft boer Jan geïnjecteerd, wat de bloedvlek op zijn overall zou kunnen verklaren. Boer Jan had genoeg gehad van de vee-arts. De bloedblaren op de hak van de vee-arts komen door de pumps die ze aan heeft gehad op het feestje de avond ervoor. Meer lezen Minder lezen

Belangrijke feiten: Er wordt vanaf de boerderij gebeld als de veearts (nog) bewusteloos is, er liggen 17 flesjes Eutha 77 in de afvalbak en de veearts is depressief en heeft een T.S. in de voorgeschiedenis (heteroanamnestisch via de vriendin medeged...eeld en ze heeft een recept van een antidepressivum in haar portemonnee). De vriendin belt.
De theorie: Er is sprake van TS: er wordt namelijk gebeld als Christine (nog) bewusteloos is. Iemand die Christine zou willen vermoorden zou met bellen wachten tot ze dood was. De achtergrond: De veearts heeft een relatie met de boer. Zij vroeg hem al eerder te kiezen tussen haar en zijn vrouw, maar boer Jan wees haar af; hij wilde wel een avontuurtje maar geen vaste relatie. Christine werd depressief en deed zelfs een T.S. Recent had ze de stoute schoenen aangetrokken (geleend van haar vriendin die op de hoogte was, maar ze had er blaren aan over gehouden door de polyneuropathie in het kader van haar diabetes) Ze had de boer weten te verleiden en Jan nogmaals gevraagd te kiezen. De boer had beloofd haar te bellen en hieruit had de veearts hoop geput; ze veerde psychisch weer wat op. Toen kwam het telefoontje van de boer, maar dat was zeer zakelijk en bleek te gaan om een drachtige merrie. Christine dacht nu of nooit en liet haar vriendin weten dat ze het nog eens ging proberen. Bij aankomst wees de boer haar kil af en liep weg om een verdere confrontatie uit de weg te gaan. De wanhopige veearts besloot tot T.S. Ze liep terug naar de auto en spoot zich in met 3 flacons Eutha 77. Ze ging snel achteruit en raakte in paniek. Ze wilde niet echt dood. Toen kreeg ze een plan. Als ze overleed moest Jan de schuld krijgen. Op de 3 flacons en de spuit stonden haar vingerafdrukken. Deze verstopte ze onder de vloermat in haar auto. Om de verdenking toch op de boer te laden gooide ze de rest van de flacons in de afvalemmer. Ze wist daarna nog net de drachtige merrie weer te bereiken maar collabeerde toen.
Toen de boer ging kijken liet hij van schrik de appel die hij aan het eten was vallen, zocht in de zakken van de veearts naar haar mobieltje, waarbij haar portemomnnee op de grond viel. Jan belde 112. De rest van het verhaal is bekend. De vriendin belde later nog om te informeren of het Christine was gelukt Jan te verleiden
Nog checken: is de veearts links- of rechtshandig en in welke arm is gespoten? Zoeken: de flacons en de spuit; als de vingerafdrukken van Christine hierop staan is dat een sterk bewijs. (Waarschijnlijk liggen deze zaken in haar auto). Aanvullend onderzoek: toxicologisch onderzoek van het bloed. Vingerafdrukken op het mobieltje checken en kijken op welke tijdstippen er met het mobieltje is gebeld.
Meer lezen Minder lezen

Bij aankomst van de ambulance heeft Christine o.a. een Cheyne-Stokes ademhaling, een trage pols, mogelijk wat onderkoeld (hoe is de temp gemeten en wanneer) en de tensie aan de lage kant. Wie heeft de ambulance gebeld en wie heeft de politie en mij e...rbij geroepen? Ik mis in het verslag van de verpleegkundige de glucosespiegel, zeker als blijkt dat zij insuline en metformine in haar tas heeft zitten, die voor eigen gebruik kunnen zijn, maar dat is hier nog niet duidelijk. Voor een veearts met diabetes mellitus niet onverstandig om medicatie mee te nemen onderweg, hoewel je dan ook dextro oid daarbij zou verwachten. Mogelijk zou ze een hypo gehad kunnen hebben en het hebben voelen aankomen, gezien de aangegeten appel die er ligt. Hoe is ze aan de appel gekomen? Van zichzelf, uit de boom, zelf geplukt, lag de appel er al, is het een eetbare appel, heeft ze er zelf van gegeten? Daarnaast gebruikt ze dus hoogst waarschijnlijk Prozac, wat ontregeling van de mogelijk bestaande diabetes kan geven, mogelijk daardoor een hypo? De rode blaren (bloedblaren?): mogelijk door slecht zittende laarzen, versleping? Waarom liggen de portemonnee en de telefoon op de grond, heeft ze nog (bijv. de ambu) proberen te bellen?
Het aantreffen van de ampullen euth77 (euthanasiemiddel voor paarden, wat doet een boer hiermee in de vuilnisbak?) is verdacht, zeker als je het combineert met een spuitplek in de arm (daar zou evt. ook extra insuline kunnen zijn toegediend). Van een diabeet verwacht je spuitplekken in de buikhuid of evt. bovenbeen. Waar is dan de spuit en de naald?
Daarbij is er natuurlijk het motief van boer Jan, dat hij niet wil dat zijn vrouw achter de affaire komt (hij vertelt het wel zelf), of misschien wist zijn vrouw het toch al, en is zij de verdachte. De bloedsporen op de overall van de boer moeten zeker verder bekeken worden. En een boer heeft het natuurlijk wel druk, maar bij een bevalling van een eigen paard verwacht je toch wel dat een boer wat vaker dan 1x in de 2 uur komt kijken (je verwacht dat hij meehelpt). Al met al zou ik hier geen verklaring van een natuurlijke dood af willen geven en zeker verder onderzoek willen laten doen. Glucose spiegel, toxicologie onderzoek naar de eutha77, prozacspiegel, insuline, metformine. De bloedsporen op de overall, de appel. Laatste gebelde nummer op de telefoon. Veder forensisch onderzoek naar evt. andere verwondingen. Meer lezen Minder lezen

De bevalling hebben Jan en Christine samen gedaan. Een boer laat zijn veulenende merrie niet alleen; het bloed op zijn kleren is dan ook van Jacobina afkomstig. Na de voorspoedig verlopen geboorte volgt een in aanvang vriendelijk gesprek. Maar dat is... schijn: de spanning loopt alras op. Christine vertelt Jan, dat ze zwanger is. Van hem. Ze wil, dat Jan nú kiest. Voor haar en voor hun kind. “Ik ben al gestopt met mijn pillen, want daar kan de baby, ónze baby, niet tegen”. Jan is hierdoor overdonderd. Hij weet, dat dit zijn boerderij gaat kosten. Die is namelijk grotendeels gefinancierd met Gerda`s geld. Beter gezegd: geld van Gerda`s vermogende familie. En boer is hij, met hart en ziel. En ze zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd….”Christine, ik moet dit even op me laten inwerken” zegt Jan, ik ga de geiten voeren en kom met 10 minuten wel terug. Neem ondertussen maar een appeltje van de boom, praten we straks verder.” Een mogelijke oplossing van de netelige situatie flitst ineens door Jan`s hoofd. Hij heeft nog enkele Eutha-77 flesjes, overgehouden van een eerdere euthanasie op een ruin, die zijn been had gebroken. Dat had Christina gedaan, die euthanasie, vorig jaar. Hoe rustig en snel was ruin Herman ingeslapen…bijna sereen. De ontroering en het verdriet hierover had hen nader tot elkaar gebracht. De nu opkomende gedachten vervullen Jan met weerzin, maar hij is radeloos en ziet geen andere uitweg…..
Na 10 minuten komt Jan terug. Hij ziet Jacobina en haar veulen vredig naast elkaar liggen, Christina hangt tegen de schuurdeur, etend van haar appel en zegt: Nou, Jan, ben je er al uit?
Ja, liefste, zegt Jan, kijk toch eens naar dit nieuwe leven. Met mijn vrouw Gerda lukte het niet, maar wij samen kunnen het wél. Hij legt zijn linkerhand op Christina`s wang, zijn mond zoekt de hare. Zijn rechterhand omvat de spuit waarin 3 flacons Eutha-77 zijn opgetrokken. Al kussend zorgt Jan ervoor, dat Christina stevig tegen de muur komt te leunen en hij zoekt en vindt haar pols. Dan is het snel gebeurd: de naald verdwijnt in de ader in de elleboogsplooi. Jan heeft zo vaak vee moeten injecteren, hij weet, dat het bij mensen in wezen net zo gaat.
Snel valt het coma in. Jan kan zijn kus des doods beëindigen. Tijdens de stuiptrekkingen van Christina valt haar mobieltje op de grond en ook verliest ze haar portemonnee. Jan merkt het niet, hij legt Christine neer en gooit vervolgens –bloednerveus- de lege flacons en de spuit in de vuilnisemmer. Dan verschijnt ineens Gerda. “Ja, Jan, ik heb alles gezien. Dat serpent zal nu snel dood gaan. En jij, jij doet vanaf nu precies alles wat ik je vraag. Je dacht toch niet, dat ik niet wist van jullie gerollebol? Je moet me wijzer gedacht hebben! Jij gaat nú de politie bellen. Ik zal nu zeggen, wat jij hen gaat vertellen.”

Cees Dekker, huisarts te Urk
Meer lezen Minder lezen

De veearts leed inderdaad aan diabetes mellitus.
Zij kreeg een hypo (waarop zij ook meer kans had door de combinatie prozac en insuline) tijdens de bevalling; de appel waar een hap uit is wijst hierop, ze heeft nog getracht haar bloedsuiker hiermee ...op peil te brengen maar raakte toch buiten bewustzijn.
De boer heeft hiervan geprofiteerd door een injectie eutha-77 toe te dienen. Dit is fenobarbital en de effecten van een overdosis (kunnen) zijn: depressie van het CZS tot coma. Depressie van het cardiovasculaire systeem. Verder: cheynes-stokesademhaling, hypothermie gevolgd door koorts, hypo- of areflexie, hypotensie, collaps en ademhalingsstilstand. Dermatologisch worden bullae op drukplaatsen aangetroffen.
Dit is ook precies wat we zien bij de dierenarts.
Bovendien wordt het effect van de fenobarbital nog versterkt door de prozac en mogelijk de nierfunctiestoornis die de dierenarts had ten gevolge van haar diabetes.
Het geheel is misschien gebleken lethaal te zijn. Meer lezen Minder lezen

Direct ter plaatse merk ik op dat een aantal zaken op zijn minst verdacht zijn. Welke boer laat zijn veulende merrie alleen? De dierenarts heeft rode voeten met blaren. Dit kan een teken van kolendampvergiftiging zijn. Bij slecht passende schoenen zi...e je eerder blaren rond de tenen en op de rand van de voet. Een slecht werkende kachel in de stal is minder waarschijnijk want de overige levende have lijkt prima gezond. Dat de overledene nu cyanotisch ziet in plaats van kersrood doet daar niks aan af, dat is gewoon de kleur van hypoxisch bloed door de preterminale Cheyne Stokesademhaling. Verder moeten we eens beter kijken naar de spuitplek. Is dit intraveneus dan zou het kunnen zijn dat Christine al veel langer verslaafd is aan medicamenten uit haar eigen spoedkoffer. Of is de spuitplek een gevolg van een intramusculaire injectie? Wie zou dat gedaan hebben? Een boze boer of boerin die nog een appeltje met haar had te schillen? Die stiekem een sedatief uit Christine's auto heeft gehaald, haar daarmee ingespoten heeft en vervolgens haar uitlaatgassen heeft laten inademen? Christine was met spoed gekomen, de sleutels van haar auto zaten nog in het contact. Boer Jan heeft snel een slang vastgemaakt aan de uitlaat van haar auto, zijn vrouw heeft de auto gestart en Jan heeft de slang boven de neus van Christine vastgehouden nadat ze versuft was door de injectie. Zelf heeft hij koelbloedig een appeltje zitten eten. Dat Christine's portefeuille en telefoon op de grond liggen is niet zo verwonderlijk. Ze is een drukke veearts, het is druk met al die hoogdrachtige dieren, ze werd in de stal gebeld en maakte even een snelle aantekening op een papiertje dat ze daarvoor altijd in de portefeuille heeft zitten. Sectie op het lichaam, toxicologisch onderzoek van haar bloed, onderzoek van het bloed op Jans jasje moeten meer klaarheid brengen in het geheel. De stal moet doorzocht worden door de aanwezige politie, net als de vuilnisbak. We moeten naarstig op zoek naar een spuit waarop wel eens vingerafdrukken van Jan of zijn vrouw zouden kunnen zitten.

We moeten ons niet blind staren op allerlei scenario's, dit is geen Silent Witness-aflevering maar een echte crime scene waar je een brede differentiaal diagnose moet hanteren.
Meer lezen Minder lezen

Christine K is naast diabetes type 2 (dat niet goed samen gaat met regenlaarzen, vandaar de bloedblaren) bekend met stemmingsstoornissen en mogelijk borderline-kenmerken, gezien haar eerdere tentamen suicide en het type relatie dat ze met deze boer h...eeft en de ultimatum die zij hem stelt. Tijdens de bevalling van Jacobina was de boer er grotendeels bij betrokken (het bloed is mogelijk paardenbloed). Ze raakten aan de praat, en de boer maakte duidelijk dat het voor hem een fout was, of in ieder geval niet zijn vrouw ging verlaten voor Christine. Dit viel niet goed, en de boer besloot haar even alleen te laten om het een en ander te verwerken. De geiten boden uitkomst, zo hoeft hij ook niets uit te leggen aan Gerda. Wat voor hem een moment van zwakte was, was voor Christine liefde. Ze wilde hem voor haar alleen, en hij zou haar nooit verlaten.Nu betekende ze niets voor hem en was ze verlaten. In een opwelling stak ze het spuit met Eutha-77, dat ze bij zich had mocht het nodig zijn voor de paarden, in haar eigen arm.
Dit keer was haar zelfmoordpoging gelukt.

Alletta Ferreira, arts-assistent
Meer lezen Minder lezen

Het verhaal van boer Jan wekt argwaan. Een echte boer laat zijn merrie niet bevallen zonder er zelf voortdurend bij te zijn. Ook heeft hij een uitstekend motief, hij wordt gechanteerd. Hij weet dat Christina prozac gebruikt, en al dan niet via de app...el krijgt zij een overdosis van dit tricyclische antidepressivum. Zij had recent een hoeveelheid voorgeschreven gekregen. Toen Christina merkte dat zij vergiftigd was heeft zij nog geprobeerd zichzelf te injecteren met pentobarbital om stuipen tegen te gaan. Gezien de rode plekken op de hielen is dit onvoldoende geslaagd. Overlijden is een gevolg van cardiovasculaire gevolgen en gevolgen op CZS van overdosering prozac: Hypotensie, bradycardie(late reactie agv catecholamine depletie) en coma. Zij raakt in een cardiogene shocktoestand en overlijdt. Boer Jan probeert zich te ontdoen van de ampullen pentobarbital, maar doet dit onvoldoende grondig. Bloed op de kleren van Boer Jan is van de bevalling van de merrie, die moest hij zelf doen. P.m. toxicologie van Christine en onderzoek van de kleren van boer Jan kunnen verder uitsluitsel geven. Al met al een trieste variatie op boer zoekt vrouw / Vrouw zoekt boer.

Frank Perquin, bedrijfsarts, en voormalig freelance forensisch arts. Meer lezen Minder lezen

De vee-arts is een vegetarier en erg begaan met alle dieren.Ze heeft eerder in de middag ruzie gehad met boer Jan over het late inroepen bij de moeizame bevalling van het paard.Boer Jan is weggelopen en heeft de vee arts alleen gelaten.Onlangs heeft ...de veearts bloed laten afnemen in veband met vermoeidheid en afvallen.De fysieke inspanning van het alleen verrichten van de zware bevalling bij het paard heeft ervoor gezorgd dat de vee arts is flauw gevallen.Dit in combinatie met het vitamine b12 tekort door het vegetarische dieet heeft het coma tot gevolg gehad waar de vee-arts uiteindelijk aan is overleden Meer lezen Minder lezen

Boer Jan heeft bloed aan zijn overal wat afkomstig is van het paard wat op het punt stond te bevalen. De vee-arts heeft rode blaren op haar hakken van haar nieuwe pumps die ze gisteren naar een feestje aan gehad heeft terwijl de schoenen nog niet uit...gelopen waren en eigenlijk een maatje te klein waren (maar ja ze waren in de uitverkoop en ze hadden haar maat niet meer). Ze is door haar vriendin Sarah meegenomen naar een feestej om haar wat op te peppen en te vieren dat het steeds beter ging met haar depressie. De vee-arts heeft diabetes mellitus type 1, pas geconstateerd middels bloedonderzoek, vandaar de spuitplek op haar arm. Ze had haar insuline vanmiddag wel gespoten maar omdat ze opeens naar de boerderij moest heeft ze nog geen tijd gehad om te eten. Tevens gebruikt ze Prozac, er is beschreven dat je als bijwerking van Prozac hypo's kunt krijgen. Boerin Gerda komt even kijken hoe het met het paard gaat en ziet dat de vee-arts wat pips ziet. Ze vraagt of de vee-arts zich wel lekker voelt. De vee-arts antwoord dat ze waarschijnlijk een hypo heeft en wat moet eten. Gerda bied haar wat te eten aan en gaat naar de keuken. Gerda is wel degelijk op de hoogte van de affaire van Jan me de vee-arts en zint op wraak. In de keuken injecteert ze een appel met Pentobarbital. Daar staan nog 3 flesjes van in de koelkast nadat boer Jan pas geleden een hele kudde schapen heeft moeten laten inslapen ivm bluetongue. De boerderij staat in Limburg. (hij moest het per 20 flesjes inkopen en er liggen er 17 in de prullenbak) . De vee-arts eet niets vermoedend van de appel en valt op de grond. Door de vergiftiging raakt ze in coma, met de bijpassende cheyne-stockes ademhaling en overlijdt aan de intoxicatie. Meer lezen Minder lezen