Faillissement is ‘einde van lijdensweg’

Noodscenario

De afdeling Geriatrie was een ander speerpunt van MC Slotervaart met ‘een paar duizend’ patiënten per jaar, waarbij groei nog mogelijk was. Met 24 bedden was MC Slotervaart het enige ziekenhuis in Amsterdam met opnamemogelijkheden voor geriatrische patiënten. Die zijn nu opgenomen in andere ziekenhuizen, in verpleeghuizen of naar huis gestuurd. Ook voor de geriaters was de spanning de laatste maanden duidelijk voelbaar, stelt geriater Jos van Campen. ‘We hebben ons als vakgroep de laatste maanden heel onzeker gevoeld over de toekomst van MC Slotervaart en over de toekomst van de geriatrie bínnen MC Slotervaart. Dat was omdat de opleiding geriatrie in gevaar dreigde te komen. Daarvoor is het namelijk noodzakelijk dat de interne geneeskunde, de chirurgie, de intensive care en de Spoedeisende Hulp blijven bestaan. Vooral de intensive care was in gevaar doordat een van de intensivisten vertrok en de resterende intensivisten “ongelukkig” waren. Met onze vakgroep dachten wij actief na over het onderbrengen van de geriatrie in een ander ziekenhuis in Amsterdam. Van meet af aan was duidelijk dat andere ziekenhuizen interesse hadden. Ondertussen keken we met de raad van bestuur ook naar andere noodscenario’s. Het was een héél onzekere periode. Maar de patiëntveiligheid was niet in het geding en wij hadden ook niet zo’n last van de sleetse uitstraling van de afdeling. Ik had niet verwacht dat MC Slotervaart in zo’n noodtempo failliet zou gaan. Ik weet niet beter dan dat er voortdurend financiële problemen zijn en wisselingen in het bestuur. Iedereen was eraan gewend en ook ik dacht dat het niet zo’n vaart zou lopen.’

Verlost

Dat ze zó snel failliet zouden gaan, was ook voor SEH-arts Esther Hiemstra, voorzitter van de medische staf van de IJsselmeerziekenhuizen, een verrassing. ‘Ik denk dat een groot deel van de medici zich ervan bewust was dat we er niet goed voorstonden als ziekenhuis. Maar de situatie leek niet uitzichtloos, daarom was het faillissement echt een klap in het gezicht. Het enige voordeel van het faillissement is dat we nu verlost zijn van Loek Winter en Willem de Boer. Wij hebben jarenlang geworsteld met de rol van deze aandeelhouders als eigenaar én leden van de raad van bestuur van het ziekenhuis – derde aandeelhouder Dirk Brouwer was meer op afstand. Wij stelden in vergaderingen vaak vragen over de geldstromen van het ziekenhuis. Voor ons gevóél lekte er zorggeld weg uit het ziekenhuis via allerlei bv’tjes gelieerd aan de aandeelhouders. Ik ben geen achterdochtig type, maar dit maakte me wel achterdochtig. Er waren te veel dwarsverbanden, maar je kon je vinger er niet op leggen. Telkens weer probeerden ze ons te overtuigen dat het niet zo was. Maar het gevoel bleef en ondertussen moesten wij steeds meer productie draaien met minimale middelen, terwijl het geld wegstroomde. Wat mijn eigen afdeling, de Spoedeisende Hulp, betreft, vind ik het extra pijnlijk, omdat wij als team gewoon erg goede zorg leverden.’

Stug doorgaan

Terwijl het ziekenhuis in Amsterdam alle opgenomen patiënten moest overdragen aan andere ziekenhuizen en zorginstellingen omdat een acuut personeelstekort verdere zorgverlening onmogelijk maakte, werden in Lelystad alleen de afdelingen Kindergeneeskunde en Verloskunde gesloten. De andere afdelingen blijven vooralsnog stug doorgaan, zolang er sprake is van overnamemogelijkheden. Hiemstra: ‘Er zijn geïnteresseerden om de zorg gedeeltelijk over te nemen. In welke vorm is nog niet duidelijk. De zorgverzekeraars moeten daar ook achter staan. Intussen tonen omliggende ziekenhuizen veel belangstelling in ons personeel. Dat is heel dubbel en je hoort veel onderlinge discussies: ga je daar nu al op in of nog niet? Kies je voor jezelf of kies je voor een onzekere toekomst hier? Zelf zou ik het liefst doorgaan in Lelystad.’

‘Er lekte zorggeld weg via allerlei bv’tjes’

Zowel bariatrisch chirurg Van de Laar als geriater Van Campen van MC Slotervaart verwachten hun afdeling in de nabije toekomst opnieuw te kunnen opstarten in een ander ziekenhuis in Amsterdam. Van de Laar: ‘We hebben een enorme stroom patiënten; die zullen toch ergens geopereerd moeten worden. Ik verwacht dat we zeer snel om de tafel gaan met de zorgverzekeraars over het voortzetten van de zorg.’

Van Campen over het onderbrengen van de afdeling Geriatrie in een ander ziekenhuis: ‘Ik zal me daar het vuur voor uit de sloffen lopen. Ik heb twintig jaar gebouwd aan die afdeling, aan het team en de opleiding; ik wil de overgang naar een ander ziekenhuis zo zacht mogelijk laten verlopen. Ondertussen zijn we naarstig op zoek naar opleidingsplaatsen elders in het land voor onze aiossen. Ook voor hen is de situatie heel prangend; ik zie nu veel verdriet bij collega’s met vaak jonge gezinnen.’