Elke tiende arts wil geen arts zijn
8 reactiesAls ze opnieuw de keuze hadden, zou één op de tien afgestudeerde artsen voor een ander beroep kiezen. Onder de zogeheten zijinstromers zijn dat er minder.
Dat blijkt uit een onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen en het UMCG onder regulier opgeleide artsen en artsen die een verkort, vierjarig zijinstroomprogramma hadden gevolgd. Gevraagd of zij in retrospectief weer voor het artsenbestaan zouden kiezen, zei 89 procent van de zijinstromers volmondig ‘ja’ en 2 procent ‘nee’; onder de regulier opgeleiden was dat 83 procent, respectievelijk 11 procent.
Uroloog Mels van Driel, kerndocent zijinstroom, noemt het ‘kwalijk’ dat zoveel regulier opgeleide artsen ontevreden zijn over hun beroepskeuze: ‘Het pleit voor decentrale selectie van geneeskundestudenten, waarbij we goed moeten letten op hun motivatie.’
Aan het Groningse onderzoek deden 88 zijinstromers mee, die ieder op studieprestatie, geslacht en tijdstip van afstuderen werden ‘gematcht’ met een regulier opgeleide arts. Zij waren allen in 2002 of later met de opleiding begonnen. In de zomer van 2010 had 16 procent van de zijinstromers de vervolgopleiding afgerond en werkte als huisarts, psychiater of specialist ouderengeneeskunde; 76 procent was in opleiding en de rest (8%) had een andere functie. Van de regulier opgeleiden was slechts 4 procent klaar met de vervolgopleiding; 74 procent was nog in opleiding en de rest (22%) deed iets anders.
De cijfers zijn statistisch niet significant, maar een trend is wel zichtbaar, zegt Van Driel: ‘Bij de zijinstromers lijkt alles wat sneller te gaan. Zij zijn sneller klaar met de basisopleiding, bemachtigen sneller een opleidingsplek en gaan ook sneller door de vervolgopleiding. Ze doen het hartstikke goed.’
Vanaf het komend cursusjaar biedt ook de Universiteit Utrecht de zijinstroom in de master van de opleiding geneeskunde aan. Die kan nu aan alle medische faculteiten worden gevolgd.
Joost Visser
Lees ook:
- Opleiding niet eindeloos oprekken
- Vrouwelijke studenten beter gemotiveerd
- Vijf vragen over de numerus fixus en de loting
- Eerste zijinstromer krijgt artsenbul
- Zij-instroom lijkt blijvertje
mr. Tiemen Fahner
medisch adviseur, Meppel
Zowel de titel als de inhoud van dit nieuwsbericht over artsen die nu niet weer voor hun vak zouden kiezen, vind ik tendentieus. Om te beginnen geeft de titel een eenzijdig beeld van de beroepsvoldoening en -keuze van artsen. De suggestie wordt gewek...t dat veel dokters hun werk met tegenzin doen en dat heel wat dokters niet goed weten hoe ze hun beroepskeuze moeten maken. Op de vraag of ze weer voor het artsenbestaan zouden kiezen, antwoordt echter niet alleen 11 procent van de gevraagde artsen volmondig met nee, maar ook 83 procent net zo volmondig met ja en nog eens 6 procent niet van harte met nee.
Verder betwijfel ik of artsen zich met betrekking tot beroepskeuze en werkvoldoening ongunstig onderscheiden van andere beroepsgroepen. Hoe zou het zijn met leraren, timmerlui en advocaten? Het had de redactie gesierd als zij gegevens en percentages uit andere beroepsgroepen in dit bericht had verwerkt; tenminste had het op haar weg gelegen het ontbreken van zulke informatie te bekritiseren.
Voorts wordt in deze bijdragen wel het aantal onderzochte zij-instromers (in totaal 88 personen, een niet erg groot aantal) genoemd, maar hoeveel ‘regulier opgeleiden’ aan het Groningse onderzoek hebben meegedaan, is niet vermeld. Het ontbreken van cijfers hierover bevordert de geloofwaardigheid van de onderzoeksresultaten niet.
Tenslotte blijkt het wat betreft de ‘regulier opgeleiden’ grotendeels te gaan om artsen die hun vervolgopleiding nog niet eens hebben afgerond; het gros heeft dus nog nooit gedurende meerdere jaren volledig zelfstandig gewerkt.
Ik roep de redactie op om het mooie en meestentijds zeer aardige artsenberoep juist te stimuleren, want als de bevraagde artsen opnieuw voor de keuze worden geplaatst zou 85 tot 90 procent van hen wéér arts worden!
Veroniek van Praag
zij-instromer, Groningen
Heeft het er ook niet mee te maken dat zij-instromers gemiddeld ouder zijn, al een studie hebben afgerond en vaak meerdere malen uitgeloot?
Veel reacties gaan er over dat de intrinsieke motivatie bij artsen wel in orde is, zij-instromer of niet, maa...r dat het beroep (in negatieve zin) is veranderd. Ik denk dat als je zij-instromer bent, je meer bewust deze keuze hebt gemaakt wetende wat de nadelen van het vak zijn. Niet dat andere geneeskunde studenten geen weloverwogen keuze maken, maar ik zie de voordelen die zij-instromers hier hebben ook goed.
A.G. Sangster
bedrijfsarts, NIJEVEEN
Goed dat er over dit thema geschreven wordt.
Zoals ieder mens hebben ook artsen vaak meer interesses.
Of er alleen sprake is van een motivatiekwestie is maar de vraag.
Bij de aanvang van de studie kun je vaak niet overzien wat het beroep inhoudt. Daa...rnaast kan door vele routinezaken, administratie en terugkerende thema's, werktijden, bejegening etc. de lol in het werk (tijdelijk) wel eens minder zijn.
Als bedrijfsarts werk ik in alle sectoren. Vaak zie je dat werkenden wel eens wat anders willen doen. Een lifetime beroep is ook niet meer helemaal van deze tijd met alle snelle veranderingen. Artsen scoren met 11% nog erg laag in verhouding tot andere beroepen. Geen enkele reden tot zorg dus.
Aldo Sangster, zelfstandig bedrijfsarts
RM van Haastert
KNO-arts, Hoorn
Ik vind het nogal aanmatigend dat 'ontevredenheid over de beroepskeuze' gelijkgesteld wordt met een gebrek aan motivatie bij geneeskundestudenten. Het zou mijns inziens vruchtbaarder zijn om te onderzoeken wat de factoren zijn die idealistische jonge... mensen gaandeweg tijdens hun beroepsuitoefening zo demotiveren. Zou het iets te maken kunnen hebben met de regelzucht vanuit Den Haag, het administratieve juk dat de almaar machtiger wordende verzekeraars ons opleggen, het beknotten van onze autonomie, het weggezet worden als graaier terwijl je jaar in jaar uit met tientallen procenten gekort wordt, de toenemende onbeschoftheid, agressie en veeleisendheid van je 'cliententele'?... Onze beroepsgroep zou er goed aan doen om niet steeds reflexmatig het boetekleed aan te trekken maar vanuit een positie van beroepstrots en zelfvertrouwen te stellen dat we genoeg hebben van dat boetekleed. Het zou de motivatie van vele collegae ten goede komen!
A.L. Cense
psychiater, STOUTENBURG
Dit gaat over de jongere generatie, maar als oud-gediende heb ik de stelregel dat ik het mooiste beroep van de wereld heb, maar dat het zo langzamerhand wel door erg veel zaken wordt verziekt.
En inderdaad: de neiging om te stoppen wordt steeds ster...ker.
Motivatie is een complex fenomeen. Ik veronderstel dat bij velen die het artsenberoep kiezen nog steeds sprake is van intrinsieke motivatie. Voor die mensen is een bestuurscultuur die er van uit gaat dat je een ezel bent die met stok en wortels op het juiste spoor moet worden gehouden niet alleen beledigend en diskwalificerend, maar een ontkenning van "wezenlijke" drijfveren.
Demotivering ingebouwd; en daarmee waarschijnlijk een ramp voor de toekomst van de zorg in tijden van krapte
Goda Choi
Internist-hematoloog i.o., HAARLEM
Het gras is altijd groener aan de andere kant. Binnen iedere beroepsgroep zullen "ontevreden" professionals zijn. Dit "nieuws" verbaast me niets en er is ook niets "kwalijks" aan mijns inziens.
J.M. Cruz Gómez
Basisarts, ZOETERWOUDE
Zo ingewikkeld is de wereld!!! De ene zou niet meer als arts willen werken en de anderen net als ik, buitenlandse arts die het heel graag zou willen doen!
Ph.A. Poot
Huisarts, ROOSENDAAL
Volledig eens met collegae Cense en van Haastert.
Bovendien hoeveel waarde moet je hechten aan conclusies getrokken uit niet significante cijfers?