Eerstelijnsorganisaties kritisch over Wet toetreding zorgaanbieders

Vier eerstelijnsorganisaties, waaronder de Landelijke Huisartsen Vereniging, hebben er moeite mee dat de Wet toetreding zorgaanbieders zal gaan gelden voor alle praktijken met meer dan tien zorgverleners. Dat blijkt uit een brief die de organisaties hebben geschreven aan de vaste Kamercommissie van VWS.

De Landelijke Huisartsen Vereniging, eerstelijnsbrancheorganisatie Ineen, tandartsenvereniging KNMT en apothekersvereniging KNMP, zetten in hun brief vraagtekens bij de grens van tien zorgverleners. Zeker nu, volgens de vier organisaties, blijkt dat iedereen die patiëntenzorg levert in het wetsvoorstel onder de categorie zorgverlener wordt geschaard. Dat het niet alleen gaat om huisartsen, tandartsen en apothekers, maar ook om onder meer praktijkondersteuners en doktersassistenten. En dat het daarbij bovendien niet uitmaakt of zij in deeltijd werken.

‘In de aanloop naar de wetswijziging is steeds toegezegd dat de vergunningsplicht niet van toepassing zou zijn op kleinschalige zorginstellingen’, licht een woordvoerder van de LHV toe. Maar in de memorie van toelichting, die begin september is uitgekomen, wordt duidelijk dat de wet alle medewerkers meetelt die patiëntenzorg leveren. Deze specificering maakt duidelijk dat een grote groep zorginstellingen wordt geraakt.’

De grens van tien of meer zorgverleners voor de vergunningsplicht werd in de consultatiefase van de wet reeds gehanteerd. Het idee achter die afbakening is dat grotere instellingen meer risico lopen op bestuursproblemen. In de ontwerpwet werd duidelijk dat het ging om álle zorgverleners, uitgezonderd degene die zorg verlenen die door de gemeente wordt geregeld.

Volgens de vier organisaties wordt hierdoor de meerderheid van de kleinschalige eerstelijnsvoorzieningen vergunningsplichtig. Daardoor zorgt het wetsvoorstel voor een toename van regeldruk in de eerste lijn, stellen ze. Het lijkt hen logischer als kleinschalige eerstelijnszorgaanbieders niet onder de vergunningsplicht komen te vallen. Zij vinden namelijk dat de eisen – waarvan volgens henzelf de inhoud nog niet bekend is – niet van toepassing kunnen zijn op kleinschalige zorgaanbieders.

Ook hebben de vier organisaties er moeite mee dat reeds bestaande zorginstellingen binnen twee jaar na inwerkingtreding van de wet een vergunning moeten aanvragen, op last van een dwangsom of bestuurlijke boete. Ze vragen zich af of de administratieve druk voor zorgaanbieders opweegt tegen de informatie die de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (voorheen IGZ) daarmee krijgt en de bijdrage die het levert aan kwaliteit en toezicht. Ze vragen zich bovendien af of de inspectie het wel aankan de wet succesvol te implementeren.