Eén hand, ander brein

Mogelijk geldt voor de breinarchitectuur wat ook geldt voor sommige ‘echte’ architectuur: vorm volgt functie. Een internationale groep onderzoekers (Avital Hahamy e.a.) komt tot deze conclusie in Current Biology na onderzoek bij 17 mensen die geboren zijn met één hand, en een gematchte controlegroep van 24 personen met twee handen. Ze moesten allen een aantal alledaagse taken uitvoeren, zoals een cadeau inpakken en met contant geld betalen. Met behulp van onder meer fMRI werd nagegaan welke hersengebieden daarbij betrokken waren.

Personen met één hand  compenseerden hun gemis door andere lichaamsdelen in te zetten: arm, lippen, voeten, enzovoort. De onderzoekers ontdekten dat die lichaamsdelen functioneel waren gerepresenteerd in het corticale gebied waar onder normale omstandigheden de representatie van de hand te vinden is. Ze tekenen daarbij aan dat het gaat om een grootschalige reorganisatie van dit deel van de cortex en dat het niet louter gaat om naburige corticale gebieden (de representatie van de arm bijvoorbeeld) die in het oorspronkelijke ‘handgebied’ zijn geïnfiltreerd.  

De slotsom moet daarom zijn dat het brein niet de aansturing van de hand regelt, maar van de functie van de hand. Wordt die functie congenitaal overgenomen door andere lichaamsdelen dan gaan die de ‘oorspronkelijke’ plaats van de hand bezetten. Of zoals Hahamy e.a. het formuleren: de organisatie van het brein is kennelijk ‘functioneel’, niet ‘topologisch’. Maar het is nog wel theorie.

http://dx.doi.org/10.1016/j.cub.2017.03.053