Echt dood?
Plaats een reactieIk loop inmiddels ruim vijftien jaar rond in heel veel verschillende ziekenhuizen en ik heb al onwaarschijnlijk veel vreemde en bijzondere dingen meegemaakt... Maar laatst werd ik tijdens een dienst gebeld door het nachthoofd van de verpleegkundigen met een wel heel bijzonder verzoek.
Of ik nog wel even de patiënte wilde bekijken die ik drie uur ervoor had geschouwd en waarvoor ik de overlijdenspapieren had ingevuld?
Ik was werkelijk stomverbaasd, en heb maar eens gevraagd of de betreffende dame weer over de afdeling liep. Nee, dat was niet het geval, ze lag nog even stil en bewegingsloos in haar bed als drie uur ervoor, maar volgens de verpleegkundige was het goed gebruik in dit huis om na twee tot vier uur nog eens te kijken of patiënt wel echt dood was...
Ik heb maar geantwoord dat het de afgelopen vijftien jaar in het geval van een Todesurteil meinerseits nog nooit is voorgekomen dat de betreffende persoon zich daarna bij mij beklaagd heeft. En dat men in een christelijk ziekenhuis toch een beetje moet vertrouwen op Onze-Lieve-Heer, die toch waarschijnlijk wel weet wanneer ie iemand bij zich roept, tenzij Petrus ook ten prooi is gevallen aan broeder Alois. En dat ze zich maar weer moest melden als patiënte onverhoopt toch weer op zou staan en haar om een kopje thee zou vragen. Waarop ze heel nadrukkelijk mijn naam heeft opgeschreven.
Ik deed de deur op slot die nacht, blijkbaar gebeurden er in dit ziekenhuis rare dingen...
- Er zijn nog geen reacties
