Echo hoort ook in huisartspraktijk
1 reactieHet is curieus dat Medisch Contact als podium fungeert voor het pleidooi van Van Bemmel en Vrijmoet (MC 12/2010: 553). Hun quasiwetenschappelijk pleidooi is gevaarlijk. Echografie is een van de moeilijkste onderdelen van het radiologenvak. Anders dan veel andere onderzoeken is het volledig operator dependent. Wat je niet ziet, dat zie je niet, ook al is het er wel. Een aios radiologie moet onder supervisie honderden echo’s uitvoeren voordat hij een referentiekader heeft om pluis van niet-pluis te onderscheiden. Zelfs voor een ervaren radioloog blijft ieder echografieonderzoek een uitdaging, mede door de steeds geavanceerdere apparatuur.
Zowel om de vaardigheid op peil te houden als om de dure apparatuur te kunnen exploiteren gaat het bij echografie om volume. De radiologen van het Amsterdamse Onze Lieve Vrouwe Gasthuis verrichtten in 2009 34.864 echo-onderzoeken, waarvan 19.715 voor de eerste lijn. Met deze aantallen kunnen wij onze expertise op peil houden en ons de apparatuur permitteren die een patiënt anno 2010 mag eisen. Met 208 echo’s per jaar per huisarts is dit uitgesloten.
De radioloog is een filter tussen eerste en tweede lijn. Dat hij niet de behandelend arts is, is een voordeel. Zoals je niet je eigen familie of vrienden moet behandelen, zo moet je niet je eigen patiënten echografisch onderzoeken. Het merendeel van deze onderzoeken voor de eerste lijn laat geen afwijkingen zien. Zo hoort het ook. Deze patiënten gaan terug naar de huisarts. Zijn er wel afwijkingen die om een doorverwijzing vragen, dan wordt dit direct geregeld. Dit is kostenefficiënt, in tegenstelling tot het systeem van betaalde zelfverwijzing. De drijfveren van de zorgverzekeraar lijken vooral penny wise pound foolish.
Wat huisartsen wel van de radiologie mogen verwachten, is een snelle toegangstijd en een vlotte, adequate verslaglegging. In het OLVG lukt het om wat binnen 24 uur moet, ook binnen 24 uur voor elkaar te krijgen, inclusief elektronisch verstuurd verslag.
Amsterdam, maart 2010
Erik-Jan Haanraadts, unitvoorzitter Radiologie, Onze Lieve Vrouwe Gasthuis Amsterdam
Naar de Brievenrubriek
W.J. van Bodegom
, LINSCHOTEN
Mijn complimenten aan collegae van Bemmel en Vrijmoet voor hun artikel over echografie in de huisartsenpraktijk.
Alhoewel ik de grafiek over aantallen en gevolgen moeilijk te lezen vond; kan ik het niet anders dan eens zijn over hun conclusies met be...trekking tot besparing, verdieping van het huisartsenvak en last but not least, een geweldige service naar de patient.
Ik mag hopen dat radiologen (en andere specialismen) dit artikel ook lezen en ter harte nemen; maar al te vaak worden echo's van huisartsen waaruit een overduidelijke diagnose blijkt, toch nog eens dunnetjes overgedaan in het ziekenhuis ( weinig vertrouwen in echografische kunde van de huisarts, kwestie van geld??)
Het gaat iets te ver om hier nu dieper op in te gaan, maar in Groot-Brittanie kent men het fenomeen van de Practitioner with a Special Interest. Deze vervult een belangrijke schakel tussen huisarts en tweede lijn en wordt alszodanig ook erkent door overheid en tweede lijn.
Gelukkig krijgen we dit vertrouwen nu wel van Agis en is de module Abdominale Echo van kracht geworden.
Wel met de aantekening dat de echograferende huisarts (mbt abdominale echo's) ingeschreven moet staan in het CHBB register voor echograferende huisartsen, hetgeen alleen kan als hij/zij de daarbij behorende opleiding heeft gevolgd bij de reedsgenoemde VEGE of bij Fontys Hogescholen (Eindhoven) en regelmatig nascholen met verplichte accreditatie. Ook moet er een samenwerkingsverband bestaan met minimaal 3 andere huisartsenpraktijken, met dien verstande dat deze praktiiken voor hun abdominale echo's verwijzen naar de gecertificeerde collega.
Maar nogmaals; hulde.
met vriendelijke groet
W.J.van Bodegom