Laatste nieuws
R. Borstlap
2 minuten leestijd

Downsyndroom mag er zijn (4)

Plaats een reactie

Op grond van één factor, het IQ, wil collega Breuning (MC 37/2009: 1552) volhouden dat de meerderheid van mensen met downsyndroom ernstig gehandicapt is.

Ik heb om een aantal redenen IQ-niveaus niet genoemd. Er ontstaat gemakkelijk verwarring want sommigen benoemen inderdaad een IQ lager dan 50 als een ernstige verstandelijke handicap, maar over het algemeen hanteert men de indeling van het WHO. IQ 70-50: licht, 50-35: matig, 35-20: ernstig en 20-0: zeer ernstige (diepe) verstandelijke handicap.
Volgens deze indeling zitten de meeste mensen met downsyndroom in de categorie matig en licht.

Bovendien geeft een IQ maar beperkt aan welke dagelijkse en schoolse vaardigheden kunnen worden bereikt. Het hertesten van een IQ bij kinderen met downsyndroom laat vaak binnen korte tijd behoorlijk verschillende uitkomsten zien. En er is een grote variatie in wat kinderen met hetzelfde IQ kunnen presteren.

Als men functioneringstesten doet, ziet men dat velen meer kunnen bereiken dan men op grond van het IQ zou verwachten. Hierin is wel een grote spreiding, bijvoorbeeld van lezers met een beperkte woordenschat tot lezers van stukken uit de krant. Hetzelfde geldt voor schrijven en rekenen. Gemiddeld kan ongeveer de helft van jongvolwassenen minstens simpele zinnen lezen, eenvoudige woorden schrijven en getallen onder de tien optellen met een hulpmiddel. Als meer kinderen regulier onderwijs zouden volgen , zouden de percentages goede lezers en schrijvers hoger kunnen zijn. Enige vorm van begeleiding en ondersteuning is vrijwel altijd nodig maar niet bij iedereen even intensief.

Een minderheid heeft nog wel ernstige problemen. Het niet kunnen voorspellen wie dat zal treffen, is inderdaad een probleem bij de counseling en het maken van keuzes bij prenataal onderzoek. Ook al ligt de uiteindelijke keus bij de aanstaande ouders, dan toch kan de hulpverlener zich ten aanzien van abortus terughoudender opstellen dan voorheen.

Assen, september 2009
R. Borstlap, kinderarts n.p. en adviseur bij de Stichting Downsyndroom

Literatuur
* C. Cunningham. Intelligence, development and attainments. Chapter 10 in: Down Syndrome. An introduction for parents and carers. 2006, 3e ed, Souvenir Press, London.
* Rynders JE. Supporting the Educational Development and Progress of Persons With Down Syndrome. In: Caring for individuals with Down syndrome and their families. Report of the Third Ross Roundtable on Critical Issues in Family Medicine in Collaboration With the Society of Teachers of Family Medicine. 1995. Columbus (Ohio). Ross Products Division, Abott Laboratories.
* Rynders J, Abery BH, Spiker D, Olive ML, Sheran CP, Zajac RJ. Improving educational programming for individuals with Down syndrome: engaging the fuller competence. Down Syndrome Quarterly. 1997; 2 (1), 1-11.
* Turner S, Alborz A. Academic attainments of children with Down syndrome: a longitudinal study. British journal of Educational Psychology, 2003, 73: 563-83.
* Wishart, J.G. (). Cognitive Development in Young Children with Down Syndrome: Developmental Strengths, Developmental Weaknesses. In: N. Virji-Babul & D. Kisly (red.). Down Syndrome in the 21st Century: 1st Biennial Scientific Conference on Down Syndrome. 1998. Canada. Zie ook: www.altonweb.com/cs/downsyndrome/wishart.html

>>Naar nummer 43 - 22 oktober 2009
>>Naar alle brieven

verstandelijk gehandicapten verstandelijke handicaps
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.