Doorwerken met sarcoïdose
Plaats een reactieMet verbazing heb ik de bijdrage van het Nederlands Kenniscentrum Arbeid en Longaandoeningen Opgelucht werken gelezen (
). Ik betwijfel of deze bijdrage als vooruitgang in de zorg moet worden geclassificeerd.
Is onze vertechnisering van de zorg zover voortgeschreden dat wij uitgebreid longfysiologisch en inspanningsonderzoek nodig hebben om datgene te bevestigen wat de patiënt zelf al vertelt, namelijk dat hij zonder kortademigheid te ervaren een flinke afstand kan wandelen en fietsen? Afgezien van extreme fysieke inspanning geldt in het algemeen dat er weinig (geen?) ziekten bestaan waarbij afzien van fysieke inspanning tot gezondheidsvoordeel leidt. De patiënt vroeg zich af wat hij zelf nog kan doen voor zijn gezondheid. Dit zijn leefadviezen inclusief regelmatige inspanning.
Terzijde zij nog opgemerkt dat van corticosteroïden nog nimmer is aangetoond dat deze therapie het beloop van sarcoïdose op de lange termijn wezenlijk gunstig beïnvloedt. Desondanks bestond er kennelijk behoefte aan om in afwezigheid van longfunctiestoornissen of pulmonale klachten een afwijkend röntgenbeeld van de thorax te behandelen met medicamenten die in elk geval kunnen bogen op een ruim scala aan bijwerkingen.
Groningen, mei 2003
- Er zijn nog geen reacties
