Discussie co’s over luiheid en arrogantie op de werkvloer

De gemoederen liepen hoog op, deze week, op de Facebook-pagina Co-assistent confessions, waar coassistenten anoniem hun ervaringen delen.

Het ging, kort gezegd, over arrogante chirurgen. Een co luchtte haar hart. Loes Hegeman maakte zich boos over een stuk waarin de ‘co wordt neergezet als een incapabel wezen, te dom om te poepen, laat staan een vraag te stellen’. Ze vond dat ‘kwetsend en onbeschoft’. Loes’ bijdrage, die veel bijval kreeg, was weer een reactie op een eerdere, anonieme post #524 waarin de auteur stelt dat coassistenten eens ‘moeten stoppen zielig te doen’. Deze co schrijft onder meer: ‘We zitten uren op onze telefoon tijdens de dag en raffelen de status z.s.m. af.’

Opmerkelijk genoeg verwijzen Loes en ook de anonieme laatste post naar een artikel in NRC dat al 5,5 jaar oud is. Susanne van der Velde, destijds chirurg in opleiding, stelde in een opiniestuk in januari 2012, dat coassistenten eens naar zichzelf moesten kijken. Let op het droste-effect: het opiniestuk van Van der Velde was weer een respons op een eerder ingezonden hartenkreet van Mara Simons in NRC: ‘Waarom zijn die chirurgen zo arrogant?’

Dat deze fittie alweer een paar jaar oud is, lijkt de lezers en deelnemers op Co-assistent confessions niet te deren. Of, dat kan ook, het onderwerp is nog springlevend op de werkvloer.

Van der Velde is inmiddels zelf chirurg en is nog altijd verontwaardigd over de kop die NRC boven haar verhaal had geplaatst (‘De co-assistent is weer eens te laat’). Van der Velde vindt het spijtig dat haar artikel zo’n negatieve respons heeft opgeroepen bij sommigen. ‘Het was vooral bedoeld als een motiverende prikkel voor een kleine groep co-assistenten.’ Als specialist zet zij zich nu ‘enthousiast in voor onderwijs aan coassistenten’.