Diagnose voedselallergie niet te stellen

Dokters tasten in het duister over de behandeling van voedselallergieën, omdat we niet weten hoe de diagnose het beste kan worden gesteld.

Dit bepleiten onderzoekers uit California in de klinische les in JAMA van 12 mei. Ze zochten naar wat er bekend was over voedselallergieën in vier grote databanken, waaronder PubMed. Van de meer dan twaalfduizend onderzoeken konden slechts 72 onderzoeken naar koemelk, eieren, pinda, noten, vis en schaaldieren hun toets der kritiek doorstaan.

En daarin bleek geen uniforme diagnostiek te zijn gebruikt of getoetst, waardoor onbekend is hoe vaak voedselallergie voorkomt, of wat de beste behandeling is. De huidpriktest, het bloedonderzoek naar voedselspecifieke IgE-antigenen en de challenge-test worden gebruikt voor het stellen van de diagnose, maar geen van de drie testen is zo praktisch, specifiek en sensitief dat hij te verkiezen is boven de andere.

Qua behandeling is het veel toegepaste eliminatiedieet, het weglaten van het voedsel waarvoor allergie wordt vermoedt, maar één keer bestudeerd. Immunotherapie staat nog te veel in de kinderschoenen voor gebruik. Hierbij wordt het allergeen volgens een protocol steeds meer toegediend, waardoor desensitisatie optreedt.

Naar schatting gaat het om 1 tot 10 procent van de bevolking die allergisch is voor de genoemde voedingsmiddelen. Gevolg van het gebrek aan goede diagnostiek is dat er mogelijk overdiagnose van voedselallergie plaatsvindt in de bevolking. Iemand met uitslag en buikpijn na eten van een bepaald voedingsmiddel, die ook nog een positieve uitslag heeft op de huidpriktest of de bloedtest krijgt de diagnose, terwijl de kans op een voedselallergie in dat geval minder dan 50 procent is, aldus de onderzoekers.

Heleen Croonen

JAMA 2010; 303 (18): 1848-56: Diagnosing and Managing Common Food Allergies

http://pubs.ama-assn.org/media/controlled/jama/pdf/1848.pdf