Dekker: ‘Detentie Michael P. schoot te veel door naar zorg’
1 reactieDe overheid is tekortgeschoten in de bescherming van de samenleving. Dat concludeert minister Sander Dekker voor Rechtsbescherming in een beleidsreactie naar aanleiding van de onderzoeken die de inspectie Justitie en Veiligheid, de Inspectie gezondheidszorg en Jeugd en de Onderzoeksraad voor Veiligheid deden naar het detentieverloop van Michael P., de verdachte van de moord op Anne Faber in 2017. Ook schoot de detentie van Michael P. te veel door naar zorg.
P. zat op het moment dat Anne Faber verdween een gevangenisstraf uit vanwege een eerdere veroordeling en was in het kader daarvan uitgeplaatst naar een forensisch-psychiatrische afdeling in Den Dolder, waar hij ruimere vrijheden had dan in een penitentiaire inrichting.
Dekker stelt in zijn reactie dat de rapporten ‘pijnlijk duidelijk maken dat het beter moet’. Hij vindt dat aan het einde van de detentie van Michael P. de focus te zeer lag op de behandeling en resocialisatie, waardoor maatschappelijke risico’s werden veronachtzaamd. Hij vindt dat onacceptabel en stelt dat de aandacht voor de veiligheid van de samenleving tijdens de hele gevangenisstraf niet mag verslappen. Dekker stelt dat instellingen voor forensische zorg nu nog werken naar een harde datum voor invrijheidstelling, dat heeft volgens hem gezorgd voor druk op de behandelaren van P. om zo snel mogelijk te beginnen met het verlenen van vrijheden.
Dekker stelt dat hij naar aanleiding van de gebeurtenissen in het najaar van 2017 al een aantal maatregelen heeft genomen. Toch zijn er nog meer nodig, vindt hij. Een van de maatregelen die hij noemt is dat het einde van de gevangenisstraf niet langer meer automatisch ook het einde van de behandeling hoeft te betekenen. Ook vindt hij dat het makkelijker moet worden gemaakt om (medische) gegevens van gedetineerden te delen bij bijvoorbeeld een overplaatsing. Dat weigerde P. toen hij naar de forensisch-psychiatrische afdeling in Den Dolder ging, waardoor ze daar maar weinig van zijn achtergrond wisten.
Ook GGZ Nederland vindt dat er een beter informatie-uitwisseling moet komen. Oók als een gedetineerde weigert bepaalde informatie uit zijn dossier te delen, moet wat GGZ Nederland betreft duidelijk zijn op welke onderdelen hij deze toestemming weigert. De brancheorganisatie vindt ook dat er bij iedere plaatsing een persoonlijke intake moet komen door de hoofdbehandelaar.
Volgende week debatteert de Tweede Kamer over de gang van zaken rondom de detentie van P.
lees ook:-
Simone Paauw
Simone Paauw deed de deeltijdopleiding journalistiek in Tilburg en werkt sinds 2008 als journalist bij Medisch Contact. Ze interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal, bijvoorbeeld voor de rubriek Het Portret. (Gezondheids)recht en medisch tuchtrecht hebben haar bijzondere interesse. Ze heeft aandacht voor diversiteit en inclusie in de breedte, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag (op de werkvloer) en de positie van vluchtelingen en vluchteling-artsen. Daarnaast schrijft ze over tal van andere onderwerpen.
W.J.Duits
Bedrijfsarts, Houten
Als iemand een gevangenistraf uitzit en heeft geen TBS, wat is dan de reden dat hij naar een forensisch-psychiatrische afdeling moet? Als er behoefte is aan behandeling, dan is er toch een hulpvraag nodig? Als de cliënt geen hulpvraag heeft, dan kan ...er toch geen behandeling volgen? En dan zou deze persoon toch terugmoeten naar de gevangenis? Als behandelaar heb je toch informatie nodig en als je die niet krijgt, dan werkt de cliënt toch niet mee en kan er ook geen behandeling plaatsvinden. Waarom is deze man geplaatst in Den Dolder, geen TBS, waarom dan daar naar toe?