De tas van… Paul van Gijn
Wat hoort er bij een huisarts? Een dokterstas natuurlijk. In GENIET komt elk nummer een arts aan het woord die enthousiast over zijn of haar tas vertelt. Dit keer Hagenaar Paul van Gijn, huisarts in ruste.
Paul van Gijn met zijn tas op het stuur: 'Op mijn oude fiets zat-ie veilig vast aan de bagagedrager hoor!'
Op de fiets
‘Eén ding stond bij mij voorop toen ik begon: ik wilde mijn visites op de fiets doen. Daar moest mijn dokterstas bij passen. Ik kocht hem bij het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG). Ze adverteerden met een speciale dokterstas voor op de fiets. Een met beugeltjes eraan, waarmee je hem veilig aan je bagagedrager kon vastmaken. Precies wat ik zocht!
Ik vond het altijd een bevrijding om er op de fiets op uit te gaan. Een verademing. Je zit de hele dag binnen, in een spreekkamertje, dan is het heerlijk om visites op de fiets te doen. Je bent in de stad snel ter plekke en het is nog gezond ook. Ik ben
25 jaar opleider geweest voor aiossen van het LUMC. Die gingen ook op de fiets mee op visite. Soms moesten ze even wennen, maar uiteindelijk beviel het hen ook altijd.’
‘Ik vond het een bevrijding om
er op de fiets op uit te gaan’
Dierbaar
‘De symbolische waarde van de dokterstas is groot. Hij symboliseert precies waar je als huisarts-in-actie voor staat: je gaat met heel eenvoudige middelen af op iets onzekers. Je weet immers nooit van tevoren wat je te wachten staat. Je moet ter plekke met hoofd en hart tot een oplossing zien te komen. Creatief zijn, en niet bang.
Symbolisch is ook het gewicht van de tas: je draagt een zware verantwoordelijkheid voor je patiënten. Daarom zeul je hem altijd met je mee. Je moet immers elk ogenblik in actie kunnen komen. Hij zit vol met van alles en nog wat: medicijnen, pijnstillers, kalmeringsmiddelen, EHBO-spullen, de hele santenkraam. Per saldo gebruik je eigenlijk alleen de stethoscoop en de bloeddrukmeter. En héél af en toe een pijnstiller of een kalmeringsmiddel. Toch werd hij in de loop der jaren een soort verlengstuk van mijzelf, en is hij me heel dierbaar geworden. Hij heeft me mijn hele carrière vergezeld, en is het enige object dat ik uit de praktijk heb meegenomen.’
Wie is Paul van Gijn?
Paul begon in 1980 met een praktijk op de eerste verdieping van zijn woonhuis in Den Haag. Later kocht hij het huis van de buren en vestigde daar zijn praktijk. Na 27 jaar stapte hij met drie collega-huisartsen en een apotheker in de Haagse maatschap Akelei Huisartsenzorg. ‘Ik vond het geweldig om in die nieuwe setting te werken. In deze tijd kun je het niet meer in je eentje klaren als huisarts – samenwerking, steeds vernieuwen en in beweging blijven, dat is de sleutel.’ Met zijn pensionering in 2015 nam hij definitief afscheid van het vak: ‘Ik heb bewust alles afgesloten en ben in een heel nieuw leven gestapt. Met mijn vrouw Thérèse heb ik in Frankrijk een boerderij midden in de natuur. Daar zijn we een groot deel van het jaar en verbouwen er zelf groenten en fruit. We ontvangen er graag vrienden en kennissen die we laten meegenieten van de rust, de stilte, zelf verbouwd eten… De enige link met het vak heb ik nog via mijn dochter Myke, die inmiddels ook huisarts is. Zij houdt me regelmatig op de hoogte van de ontwikkelingen. Dat vind ik heel leuk.’
