Laatste nieuws
Ben V.M. Crul
3 minuten leestijd
Hoofdredactioneel

De nieuwe minister

Plaats een reactie

Ooit waren we als werkers in de gezondheidszorg dolblij dat er nu eindelijk eens een arts minister van VWS werd. Niet zo’n wijsneus die nog nooit bloed had gezien, die niet wist hoe een patiënt eruit zag, die zich door de eerste de beste zielige casus van de wijs zou laten brengen of die de indruk wekte dat de eigen ervaringen met de gezondheidszorg of die van de buurvrouw leidend moesten zijn voor het totale beleid. Het type stagiair zullen we maar zeggen, dat nog heel veel over ons werkterrein moest leren, maar dat politiek gezien nu eenmaal op die stoel móest komen te zitten.



Met de komst van Els Borst in 1994 hadden we het idee dat de stem uit het veld weer zou worden gehoord. In het onder haar leiding als vice-voorzitter van de Gezondheidsraad in 1991 uitgebrachte rapport ‘Medisch handelen op een tweesprong’ waren eindelijk eens de gewone artsen gehoord. Niet de ideeën van beleidsmakers, consultants, managers en anderen die ver van de zorg afstaan waren leidend, maar die van u. Dat gaf hoop voor de toekomst, dachten wij toen. Als je dat nu terugleest, lijkt de tijd te hebben stilgestaan. Een gevoel dat mij wel meer bekruipt bij het doorlezen van oude rapporten. De conclusie uit 1991 zou de conclusie van nu kunnen zijn: ‘De beroepsgroep heeft de keuze: of nu zelf orde op zaken stellen of dulden dat de overheid, de verzekeraars of het ziekenhuismanagement het initiatief overnemen. De commissie hoopt dat de eerste optie wordt gekozen.’

Wat wij nu wél, maar toen nog niet wisten, is dat je als beroepsgroep het initiatief weliswaar kan nemen (zie de praktijkondersteuning en de dienstenstructuren door huisartsen of het richtlijnenbureau door bedrijfsartsen), maar dat de overheid daarna even zo vrolijk dat initiatief weer kan torpederen door de geldkraan dicht(er) te draaien.


Zoals indertijd iedereen het doopceel van Els Borst lichtte, doen we dat nu van de nieuwe minister van VWS Hans Hoogervorst. Wat voor vlees hebben we in de kuip, nietwaar? Medisch Contact kreeg als enige medium de kans om hem te vergezellen op zijn eerste - nog informele - werkbezoek. Een activiteit die hij net als zijn eigenlijke voorganger Els Borst wekelijks zal ondernemen, vertelde hij ons. Prima. Zijn eerste indrukken zijn mijns inziens cruciaal, zeker omdat hij aansluitend op vakantie is gegaan en die indrukken op zijn vakantieadres nog eens in alle rust kan herkauwen. Weer thuis kan hij het verslag van MC-journalist Robert Crommentuyn

(blz. 1154 e.v.)

als ‘notulen’ nog eens nalezen. En dát hij dat zal doen, weten we zeker omdat hij in zijn nog prille ‘medische’ carrière nu al aangaf MC ‘een goed blad’ te vinden.

Vermoedelijk hebben uw collega’s in het Delftse Reinier de Graaf Gasthuis inmiddels meer invloed op zijn nieuwe beleid gekregen dan velen van de bij Hoogervorst belet vragende bestuurders en hun spindoctors. Een reden te meer voor die bestuurders om veel aandacht te besteden aan de communicatie met hun achterban, bijvoorbeeld met die in Delft. Uit enkele schaarse opmerkingen tijdens het bezoek van de goed luisterende Hoogervorst (een uitgebreid interview in MC volgt uiteraard nog) zijn al enkele voorzichtige conclusies te trekken. Bij zijn beslissingen zal hij rigoureuzer de kosten-batenanalyse laten meewegen. Lage-kansgeneeskunde niet meer tot elke prijs. Over het uurtarief voor de DBC’s zal niet meer vrij worden onderhandeld, al is het maar om de werksfeer binnen uw ziekenhuis, het geïntegreerd medisch-specialistisch bedrijf (zie Van Lindert c.s., blz. 1164), goed te houden. Maar dat de DBC’s er zullen komen, lijkt - wat Hoogervorst betreft althans - een feit. Ondanks de huidige impasse. En dat de financiële prikkels in de gezondheidszorg soms volkomen averechts werken voor patiënten en artsen, weet hij inmiddels ook.

Het kan geen kwaad om ook via MC de minister te blijven voeden met informatie van de werkvloer. Het gevaar dat daarbij dreigt, is dat we ons artsenbreed uit elkaar laten spelen. Door de aangekondigde subsidiestop en ander financieel geknijp. Bezuinigingen bij uw collega treffen u immers niet. Dat denkt u. Maar als de patiëntenstroom niet optimaal wordt gestroomlijnd - zie de demente patiënt met een heupfractuur over wie de minister in Delft werd geïnformeerd - zal ook u er uiteindelijk onder lijden. Het ‘ieder voor zich’ is een kortzichtige optie. Hopelijk beseft de minister dat bij zijn bezuinigingsdrift ook.

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.