Laatste nieuws
Groepsportret

De meisjes van 1964

huisarts Erna Burks: ‘Als meisjes waren we een minderheid’

1 reactie
Erik van ‘t Woud
Erik van ‘t Woud

‘Het begon allemaal in Amsterdam, in 1964, het jaar waarin de Beatles de hoofdstad aandeden. In de uitpuilende collegezalen van de GU (later UvA) waren meisjes in de minderheid. Misschien is het daarom dat ze naar elkaar toe trokken. Huisarts Erna Burks: ‘Nooit was er plek, dus hield je een plekje vrij.’ Een enkeling kwam uit hartje Jordaan (Nel), de rest van elders, van de kop van Noord-Holland en Limburg tot Suriname.

‘We waren tieners, zo bleu nog’, zegt Helen. Erna: ‘Ik mocht nog niet op kamers van mijn ouders, ik mocht ook nog geen eigen fiets in de stad. Als ik ergens naartoe moest, sprong ik achterop.’ Het contact maken onder studenten gebeurde ‘verzuild’, herinnert Helen zich.

‘Groepje bij groepje, zo anders dan ik gewend was in Suriname. Maar Erna was erg nieuwsgierig, die stapte met een vriendin gewoon op me af.’

Ze bleven elkaar volgen na de geneeskundeopleiding en specialisatie, zij het in wisselende samenstellingen. Helen: ‘Je maakte met elkaar precies hetzelfde mee. Je wist ogenblikkelijk waar het over ging.’ Lea: ‘We konden ons hart luchten. Als geen ander begreep je voorvallen die zwaar zijn.’ Erna vult aan: ‘Zoals wanneer iemand een tuchtzaak kreeg, of een euthanasie had – voordat de wet er was.’

Als groep van negen hadden ze een reünie in het strandhuisje van Erna in de zomer van 2011. Zo veel verhalen, zo weinig tijd. Ze realiseerden zich dat ze iets te vertellen hadden. Erna: ‘Toen we begonnen, waren we als meisjes een minderheid. Tegenwoordig is het andersom.’ Ze besluiten hun studietijd en carrière op te schrijven en hebben dat boek onlangs uitgebracht.

Eén van hen werd nog SCEN-arts, een ander promoveerde laat, nu zijn ze allemaal met pensioen. De jaarlijkse strandreünies blijven, net als het afspreken bij alumnidagen in het Concert­gebouw, al heeft ‘corona’ op de pauzeknop gedrukt.

Wat brengt het weerzien hen? Erna: ‘Een gemeenschappelijk geheugen, de vreugde van het elkaar weer zien. Bij de eerste reünie moest Lea acuut weg: haar schoondochter ging bevallen. Natuurlijk wil je dan horen hoe het verder is gegaan.’

Zittend v.l.n.r.: Nel, Nora, Elly, Erna, Marianne en Lea. Staand: Truus en Willy. Niet op de foto: Helen
Zittend v.l.n.r.: Nel, Nora, Elly, Erna, Marianne en Lea. Staand: Truus en Willy. Niet op de foto: Helen
Helen.
Helen.

De groep van ‘1964’ bestaat uit: Elly van Spanje-Spapé (consultatie­bureauarts), Erna Burks (huisarts), Helen Wolters (jeugdarts bij GGD), Lea Peen-Zwietering (specialist ouderen­geneeskunde), Marianne Chamalaun (maatschappelijk werker), Nel Mourad-Baars (kinder-mdl-arts), Nora Riedeman (tropenarts/huisarts), Truus Wierda-Graaff (zendingsarts), Willy Janssen-Breederveld (kinder- en jeugdpsychiater).

Meisjesstudenten Geneeskunde GU Amsterdam 1964 – 55 jaar later is te bestellen via mijnbestseller.nl/shop.

Lees ook download dit artikel (in pdf)

medisch contact

nummer 51/52










boek geschiedenis Portret Amsterdam
  • Marieke van Twillert

    Marieke van Twillert werkt als journalist voor Medisch Contact. Arbeidsmarkt, levenseinde en e-health hebben haar speciale aandacht.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Loes van Willigen

    arts niet praktiserend, Amsterdam

    Verrassend om mijn jaargenoten terug te zien. Van enkelen herken ik nog de namen, van anderen niet (meer). Maar ik zal zeker de publicatie bestellen om 'jeugd' herinneringen op te halen.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.