De Leugenmachine - Harald Merckelbach

Minstens zo goed als Overtuigend bewijs van Peter van Koppen is De Leugenmachine van Harald Merckelbach, dat net als het boek van Van Koppen alleen al de moeite waard is vanwege de prachtige casuïstiek, die in dit geval ook nog eens heel goed is opgeschreven. Merckelbachs boek gaat onder meer over de ontmaskering van simulanten en pseudopatiënten en over het waarom van de ten onrechte populaire diagnose PTSS.

Merckelbachs voornaamste kritiek treft de forensische psychiatrie, die nog te veel leunt op aloude psychodynamica. Pseudowetenschap, oordeelt hij hard, waarin oorzaak-gevolgverbanden worden gesuggereerd die nooit zijn waar te maken. Bovendien hebben psychiaters en psychologen de neiging om ook betrekkelijk normaal gedrag vreemd te vinden. ‘Overpathologiseren’, vindt de auteur. Ten onrechte laten gerechtspsychiaters zich vaak in één adem uit over de criminele daad, de psychische problemen, de voorgeschiedenis en de recidiverisico’s van een verdachte, waarbij ze meestal onnavolgbare redeneringen volgen.

Geen wonder dat de meeste pro justitia-rapportages op boterzachte kennis berusten, van wetenschap hebben de opstellers volgens Merckelbach geen kaas gegeten. Terwijl juist deze rapportages kennis van de vakliteratuur vereisen.

Van Koppen en Merckelbach houden beiden een krachtig pleidooi voor betere en beter onderlegde forensische deskundigen in de rechtbank. Zeer aanbevolen.

Henk Maassen