Code helpt artsen bij huiselijk geweld
Plaats een reactieArtsen zijn bij uitstek in de positie om kindermishandeling en huiselijk geweld tegen volwassenen te signaleren en aan te pakken. Dat hoeft niet altijd te leiden tot een formele melding, zo blijkt uit de nieuwe meldcode van de KNMG.
De nieuwe meldcode is een uitbreiding van de meldcode kindermishandeling uit 2008. Nieuw is dat nu ook wordt ingegaan op geweld waar alleen volwassenen als slachtoffer bij zijn betrokken, zoals partnergeweld of ouderenmishandeling.
Wordt een arts geconfronteerd met mogelijk geweld tegen een kind of een volwassene, dan vraagt hij eerst anoniem advies aan een Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) of een Steunpunt Huiselijk Geweld (SHG). Ook kan hij zijn vermoedens bespreken met een deskundig collega, andere professionals en zo mogelijk de betrokkenen zelf.
De meldcode is bedoeld voor het organiseren van hulp: een melding aan een AMK of SHG is de uiterste optie. Weigert een volwassene toestemming voor een melding, dan moet de arts vanwege zijn beroepsgeheim en het zelfbeschikkingsrecht van de patiënt ‘terughoudender’ zijn dan bij kindermishandeling.
Volgens de meldcode moeten artsen ook stappen ondernemen als hun patiënt geen slachtoffer is van kindermishandeling of volwassenengeweld, maar zélf vermoedelijk geweld pleegt of kan gaan plegen.
Dit jaar nog wordt een nieuwe Wet verplichte meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling van kracht. Vooruitlopend daarop heeft de overheid een Basismodel meldcode ontwikkeld. De nieuwe KNMG-meldcode is daarmee in overeenstemming.
Joost Visser
De nieuwe meldcode Kindermishandeling en huiselijk geweld
Lees ook:
- Schending beroepsgeheim vereist grote zorgvuldigheid
- Kill your own darlings
- ‘Mijn kind pakte een heet strijkijzer vast...’
- Meldcode kindermishandeling: goed omdat het werkt
- Dossier Kindermishandeling
- Meer nieuws
- Er zijn nog geen reacties
