Citroensap met kweepeer

Met een stijgend gevoel van verontrusting heb ik kennisgenomen van de uitspraak van de Raad voor de tuchtrechtspraak van de KNMG van 19 maart 2009, zoals gepubliceerd in Medisch Contact (MC 28/2009: 1256).

De raad beroept zich op niet-ontvankelijkheid van de klager, waarmee een zeer ernstige klacht langs formele weg wordt afgeserveerd. Ik vind het zeer verontrustend dat anno 2009 niet- professioneel werkende artsen niet via de eigen tuchtraad tot de orde worden geroepen.

Het is een gemiste kans dat de tuchtraad zich niet heeft beroepen op wat in het manifest ‘Medische professionaliteit’ uit 2007 wordt geconcludeerd met betrekking tot het nakomen van de collegiale normen (paragraaf 4.1: Medische professionaliteit). Dit betekent dat ik als eventuele patiënt nog steeds niet verzekerd ben van wetenschappelijk verantwoorde zorg. Elke arts kan dus nog steeds een luchtfietser zijn en erger nog: blijven!

Enkhuizen, juli 2009
S.E.M. Aukes, gz-psycholoog

Naschrift KNMG

Het reglement van de raad vereist dat een klager rechtstreeks betrokken is bij de zaak waarover hij klaagt. In deze zaak was dat niet het geval. De raad deed derhalve wat hij moest doen, en nog meer. De raad overwoog namelijk ook dat het soms voorstelbaar is dat ook anderen een klacht kunnen indienen.

Zoals in het commentaar bij de uitspraak te lezen is, heeft het bestuur van de KNMG aangekondigd een wijziging van het reglement op dit punt in voorbereiding te hebben. Maar ook een dergelijke wijziging leidt er in geen geval toe dat een arts uit zijn ambt wordt gezet.

In Nederland is die bevoegdheid toegekend aan tuchtcolleges die op grond van de Wet BIG zijn ingesteld. Het KNMG-tuchtrecht bestaat in aanvulling hierop en toetst de collegiale omgangsnormen. Een uitspraak leidt in het ergste geval tot een ontzetting van het lidmaatschap van de KNMG.

Diederik van Meersbergen, jurist KNMG