Laatste nieuws
Linda van Tilburg
2 minuten leestijd

Chirurg in wording

Plaats een reactie

De Britse Gabriel Weston (1970) studeerde letteren en besloot daarna dat ze chirurg wilde worden. Ze ging naar de avondschool om haar bètavakken te halen, rondde de studie geneeskunde af en werd chirurg in opleiding.

Over de tropenjaren als aios in het ziekenhuis gaat haar autobiografische boek Chirurg in opleiding (oorspronkelijke titel: Direct Red). De vertaler had ook kunnen kiezen voor ‘Chirurg in wording’, want Weston beschrijft niet alleen haar klinische leerschool, maar vooral haar brede vorming tot chirurg.

Zo lezen we hoe ze als groentje leert omgaan met werk- en prestatiedruk, intimidatie door ervaren artsen en de hiërarchie op de OK. Ze beschrijft de twijfels en angsten van jonge aios die, voor het eerst zonder klinisch toezicht, op de Spoedeisende Hulp pijlsnel beslissingen moet nemen die het verschil kunnen maken tussen leven en dood. Wanneer bel je je begeleider uit bed? Durf je een twijfelgeval op de operatielijst te zetten als het programma volgens ervaren collega’s al te vol is doordat leerling-chirurgen geen keuzen durven maken?

Dilemma’s vormen de rode draad in alle thema’s die Weston aansnijdt. Zoals haar liefde en bewondering voor de meest complexe operaties, die ze ziet als een combinatie van topsport en een bijna artistieke prestatie. Als ze zich thuis bij het ontbijt zit te verheugen op de verwijdering van een halstumor in combinatie met een huidtransplantatie, beseft ze schuldbewust dat de patiënt op dat moment misschien wel vreest voor zijn leven. Zo zoekt ze voortdurend naar de balans tussen professionele afstand en ambitie en betrokkenheid bij patiënten.

Treffend in Westons verhalen is haar sterk ontwikkelde zelfreflectie en zelfkritiek. Dat maakt haar relaas invoelbaar voor de leek en voor jonge chirurgen herkenbaar en leerzaam. Ze richt haar kritische blik ook op het ziekenhuissysteem en de beroepsgroep. Dat laatste komt prachtig naar voren in het verhaal van de 26-jarige Lucy, die beide borsten preventief laat verwijderen vanwege beginnende kanker.

Deze Lucy vraagt Weston of ze erop wil toezien dat het moedervlekje tussen haar borsten blijft zitten, om op de onfortuinlijke plek nog iets van haar oude zelf te bewaren. Als Weston de chirurg daar tijdens de operatie op wijst, bijt deze haar toe: ‘Zou jij niet gewoon huisarts worden?’.

Weston beschrijft het leven in en rond de OK zoals het is: eerlijk en niet geromantiseerd. Zo is ook haar schrijfstijl: onopgesmukt en scherp. Een waardevol boek, ook voor de ervaren chirurg. Linda van Tilburg

Media en cultuur aios
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.