Chirurg blijft geschrapt na Britse maatregel
2 reactiesEen orthopedisch chirurg heeft het in een hoger beroep bij de Raad van State niet voor elkaar gekregen om zijn doorhaling uit het BIG-register ongedaan te laten maken.
De orthopedisch chirurg werkte van 2005 tot 2008 in diverse ziekenhuizen in het Verenigd Koninkrijk. Daar werd hem in 2010 een tuchtrechtelijke maatregel opgelegd, gevolgd door een definitieve schrapping uit het Britse medische register in 2012. Vervolgens heeft de minister van VWS in Nederland deze maatregel overgenomen en de inschrijving van de chirurg in het BIG-register doorgehaald.
In het Verenigd Koninkrijk werd de orthopedisch chirurg doorgehaald, omdat zijn professionele vaardigheden ontoereikend waren, zo zou zijn gebleken uit een assessment die in 2009 werd afgenomen. Ook zou hij niet bereid zijn geweest mee te werken en had hij minachting voor de regelgeving en het systeem van artsenregistratie dat erop is gericht om de patiëntveiligheid te waarborgen. Er werd geconstateerd dat hij geen inzicht had in zijn professionele tekortkomingen en dat hij ook geen moeite deed om daaraan te werken.
De orthopedisch chirurg vindt de doorhaling die vervolgens ook in Nederland plaatsvond onterecht, omdat hij naar eigen zeggen nooit een grote fout zou hebben begaan in het Verenigd Koninkrijk, zijn doorhaling in het Verenigd Koninkrijk voort zou komen uit een wraakactie van een collega, omdat het afgenomen assessment was bedoeld voor internisten en niet voor orthopedisch chirurgen, omdat de Nederlandse autoriteiten (de IGZ) zelf geen nader onderzoek hebben gedaan en omdat de automatische doorhaling in strijd zou zijn met het vrije verkeer van personen en/of diensten in de Europese Unie. Ook denkt hij dat hij als buitenlander harder beoordeeld is in het Verenigd Koninkrijk dan hij zou zijn geweest in Nederland.
De Raad van State oordeelt daar anders over en vindt dat de minister van VWS de orthopedisch chirurg terecht in Nederland heeft doorgehaald, omdat daarmee het belang van de gezondheid en veiligheid van de patiënt is gediend. De Raad stelt verder onder meer dat er geen aanwijzingen zijn dat de orthopedisch chirurg in het Verenigd Koninkrijk anders zou zijn behandeld vanwege zijn Nederlandse beroepskwalificatie én dat hij dáár de doorhaling had moeten aanvechten.
Simone Paauw
-
Simone Paauw
Simone Paauw deed de deeltijdopleiding journalistiek in Tilburg en werkt sinds 2008 als journalist bij Medisch Contact. Ze interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal, bijvoorbeeld voor de rubriek Het Portret. (Gezondheids)recht en medisch tuchtrecht hebben haar bijzondere interesse. Ze heeft aandacht voor diversiteit en inclusie in de breedte, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag (op de werkvloer) en de positie van vluchtelingen en vluchteling-artsen. Daarnaast schrijft ze over tal van andere onderwerpen.
Loek Beukman
h.a., gepensionneerd, Zevenhuizen Nederland
Ik weet het niet: ik herinner me uit m'n Haagse jaren, dat de betrokken arts, of hij chirurg is of niet, in zijn therapieën altijd al een buitenbeentje was. Misschien is hij wel een pionier. Die hebben, o.k., het is een open deur... vaker last van c...ollegiale tegenwind gehad, nietwaar. Zonder mensen als hij zou het medisch beroepslandschap saai zijn. En veel geld... dat kost een reguliere behandeling immers ook.
W. van der Pol
ziekenhuisapotheker en counselor, Delft
Dit verhaal lezend zijn er twee mogelijkheden. Of juridisch opstijgen naar grote hoogtes, zoals het aanvechten tot in de hoogste regionen van de rechtstaat, of afdalen naar nederigheid en erkennen dat je zelf te kort geschoten bent in professionele e...n relationele vaardigheden. Het zou de chirurg sieren om het eigen falen toe te geven en niet te blijven zoeken naar argumenten, want die zijn altijd te vinden.