CBS: dementie grootste doodsoorzaak
1 reactieHet Centraal Bureau voor de Statistiek signaleert dat de sterfte aan hartinfarcten daalt, en die aan dementie juist toeneemt.
In 2014 stierven in Nederland 5300 mensen aan een hartinfarct. Dat zijn 400 sterfgevallen minder dan het jaar ervoor, zo laten de cijfers van het CBS zien. De sterfte aan hartinfarcten neemt al sinds de jaren zeventig af, dankzij preventiemaatregelen en vooruitgang in de behandeling.
Dementie was voor 2014 met 12.500 sterfgevallen de grootste doodsoorzaak in Nederland, signaleert het CBS. De sterfte aan dementie is met dit aantal niet alleen groter dan de sterfte aan hartinfarcten, maar ook dan de sterfte aan longkanker. Longkanker is de kankersoort waaraan de meeste mensen doodgingen in 2014, zowel mannen als vrouwen. Aan deze vorm van kanker stierven in 2014 meer dan 10.000 mensen.
De cijfers over doodsoorzaken van het CBS kennen hun beperkingen. Artsen mogen op het B-formulier bijvoorbeeld slechts één ziekte aanwijzen als onderliggende doodsoorzaak. Bij hoogbejaarden of mensen met een waslijst aan kwalen valt dat niet mee. Overigens is in november vorig jaar Jan Kardaun benoemd als bijzonder hoogleraar registratie en statistiek van doodsoorzaken aan de Universiteit van Amsterdam. Hij zoekt naar alternatieven die recht doen aan de nieuwe realiteit van het sterven.
Heleen Croonen
Lees ook:
- Interview met Jan Kardaun: Update van de doodsoorzaak - 2 februari 2015
- Doodsoorzaak niet van buitenaf te bepalen - 31 oktober 2012
Bart Bruijn
Huisarts, STREEFKERK Nederland
Wat ik hierin nu werkelijk interessant zou vinden, is de gemiddelde verandering (wellicht mediane, ik heb het overzicht niet) van leeftijd van overlijden en het effect op de levensverwachting bij de bevolking van deze verandering. Als blijkt dat het ...effect is dat de levensverwachting toeneemt en dat de groepen die overlijden ouder zijn, dan kunnen we dit (natuurlijk met enige slagen om de arm) toch wel claimen als een succes van de huidige behandeling en wellicht zelfs van de behandeling van de risicofactoren. De toename van Alzheimer zou dan volgens het aloude, wat cynische adagium: "Je moet tenslotte érgens aan doodgaan," te verklaren zijn.
Nog mooier zou in dat geval zijn, uit te splitsen hoezeer de primaire risicobehandeling bijdraagt t.o.v. de secundaire.
Inderdaad een hard pleidooi voor het werk van de hooggeleerde Kardaun, die hiervoor m.i. ook vanuit de overheid goed van middelen tot onderzoek voorzien moet worden.