Laatste nieuws
3 minuten leestijd

''Bij spugende zuigelingen moet het hoofdeinde van het bed omhoog worden gezet''

Plaats een reactie

Bijna de helft van de zuigelingen spuugt regelmatig. Reflux komt bij hen zo vaak voor, dat deze wel 'fysiologisch' wordt genoemd. 'Regurgitatie' is misschien een betere term. De zuigelingen spugen vooral kort na de voeding (maar ook later) en nooit tijdens het slapen. Groei en ontwikkeling zijn normaal. Het kind lijdt er dus niet onder, maar de ouders des te meer. Behandeling is niet nodig. Toch hebben veel ouders behoefte aan maatregelen die het spugen beteugelen.
Over de behandeling van regurgitatie en refluxziekte bij zuigelingen bestaat Europese consensus.1 De behandeling kent een vijftal fasen. De eerste fase betreft uitleg en geruststelling. De volgende stappen zijn in de afgelopen jaren gewijzigd. Aanvankelijk stond houdingstherapie op plaats 1B; tegenwoordig is indikking van de voeding de eerstvolgende stap. Daaruit is echter een misvatting voortgekomen, maar dat behoeft enige verdere uitleg.

In de jaren '50 deed de refluxstoel zijn intrede, waarin de zuigeling dag en nacht met de rug in een hoek van 600 werd 'verpleegd'.

Die behandeling was effectief, maar niet zonder bezwaren. Ook in Nederland is de refluxstoel tot in de jaren '80 in gebruik geweest.


In 1982, toen de 24-uurs-pH-meting in de slokdarm beschikbaar was gekomen, bleek dat houdingstherapie zowel effectiever als minder belastend kon worden uitgevoerd.

De prone head elevated position, met de zuigeling op de buik in 'anti-Trendelenburg' op een matras die een hoek van 300 maakt met de ondergrond, werd de standaardbehandeling.

Die 300 is misschien niet noodzakelijk. Meestal verhoogt men het hoofdeinde van het bed zo'n 100 en wellicht is zelfs dat niet nodig.


Zoals bekend is buikligging in het afgelopen decennium ontmaskerd als de belangrijkste beïnvloedbare risicofactor voor wiegendood. Sinds de zuigelingen weer op de rug slapen, is de incidentie van wiegendood gedecimeerd. Vanwege de strijdigheid van de adviezen tegen wiegendood en die tegen


spugen werd buikligging in de nieuwe consensustekst ondergebracht in fase 3.3

Houdingstherapie leidt echter een taai leven, zij het in aangepaste vorm. De helling is gebleven, maar het kind wordt nu op de rug gelegd. Is dat dan effectief? Nee, misschien zelfs integendeel. Bij rugligging is een hoek van minimaal 600  nodig, bij buikligging is een vlakke ondergrond misschien wel voldoende. Er is geen onderzoek dat het effect van rugligging op een helling aantoont; mogelijk neemt reflux in die positie juist toe.


Bij zuigelingen met spugen als enige klacht hoort de behandeling te bestaan uit uitleg, geruststelling, minder frequent voeden en rechtop houden gedurende 30 minuten na elke voeding.

Bij flesvoeding kan eventueel worden overgegaan op voeding met een verdikkingsmiddel: johannesbroodpitmeel of amylopectine. Bij onvoldoende resultaat dient het spugen te worden geaccepteerd, in de wetenschap dat het rond de eerste verjaardag spontaan verdwijnt. Houdingstherapie heeft hierbij geen plaats.

dr. C.M.F. Kneepkens,


kindergastro-enteroloog, Academisch Ziekenhnuis Vrije Universiteit, Amsterdam


Literatuur


1. Vandenplas Y, Belli D, Benhamou P, Cadranal S, Cézard JP, Cucchiara S, et al. A critical reappraisal of current management practices for infant regurgitation - recommendations of a working party. Eur J Pediatr 1997; 156: 343-57.  2. Carré I, Astley R, Langmead-Smith R. A 20-year follow-up of children with a partial thoracic stomach (hiatal hernia). Aust Paediatr J 1976; 2: 92-4.  3. Meyers WF, Herbst JJ. Effectiveness of positioning therapy for gastro-esophageal reflux. Pediatrics 1982; 69: 768-72.  4. Bagucka B, Schepper J de, Peelman M, Maele K van de, Vandenplas Y. Acid gastro-esophageal reflux in the 10 degrees-reversed-Trendelenburg-position in supine sleeping infants. Taiwan Erh Ko I Hsueh Hui Tsa Chih 1999; 40: 298-301.

Medische kennis verandert elke dag. Misschien juist daardoor zijn artsen geneigd vast te houden aan ingeslepen gewoonten. Dit kan verklaren waarom er in de medische wereld zoveel vooroordelen en misverstanden ontstaan en blijven bestaan.


Jannes van Everdingen en Carola Kaandorp hebben in de afgelopen jaren een groot aantal medische misvattingen verzameld, die onder hun redactie in boekvorm zijn uitgebracht.*


De rubriek 'Medische misvattingen' bouwt hierop voort. Elke twee weken verschijnt een nieuwe misvatting, bestemd voor de komende derde druk. Lezers kunnen ook zelf de pen pakken en misvattingen - met de weerlegging ervan en enkele referenties - beschrijven. U kunt uw kopij sturen naar mw. dr. C.J.E. Kaandorp, te bereiken via Bohn Stafleu Van Loghum:

n.rekkers@bsl.nl

anatomie & fysiologie
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.