‘Besnijdenis bij mannen is duur en pijnlijk’
3 reactiesBesnijdenis bij volwassen mannen is duurder, pijnlijker, gevaarlijker, ingrijpender en meer verminkend dan bij baby’s. Dat stelt de in Nederland geboren Israëlische publicist Moshe-Mordechai van Zuiden in Medisch Contact van deze week. De KNMG bestrijdt dit.
Als na de ingreep de verdoving is uitgewerkt, zegt de publicist, heeft een volwassen man vaak veel pijn. Ook zonder complicaties zijn urineren en erecties pijnlijk. Dat geldt ook voor het verwijderen van niet-oplossende hechtingen, die bovendien littekens achterlaten. Bij een baby, die meestal niet wordt verdoofd, is de wond in minder dan twee weken geheeld en blijft slechts een dun littekenlijntje zichtbaar, schrijft Van Zuiden. ‘De meeste Joodse jongeren zouden het hun ouders en dokters kwalijk nemen als die hen opzadelen met het laten verrichten van een gruwelijke ingreep die zo veilig in hun jonge jaren had kunnen plaatsvinden.’
‘Onjuist’, reageert Gert van Dijk, medisch ethicus bij de KNMG. Mannen ondergaan de ingreep alleen onder verdoving, en die is voor hen dus juist minder pijnlijk. ‘Onverdoofd besnijden leidt bij pasgeborenen tot een extreme pijnervaring, waarvan jaren later de gevolgen nog merkbaar zijn.’ Maar minstens zo belangrijk is het gegeven dat baby’s geen toestemming kunnen geven voor de ingreep. Van Dijk: ’Mannen kiezen voor besnijdenis om medische redenen of vanuit een bepaalde religieuze overtuiging. Bij baby’s is daarvan geen sprake.’
Eerder deze maand riep de KNMG regering, parlement en artsen op om een eind te maken aan jongensbesnijdenis. Ouders zouden de ingreep moeten uitstellen tot het moment dat de jongen er zelf over kan beslissen.
Joost Visser
- Het artikel van Moshe-Mordechai van Zuiden: De voordelen van jongensbesnijdenis
- De KNMG pleit tegen jongensbesnijdenis: KNMG: ‘Stop jongensbesnijdenis’
Meer nieuws
KNMG
webredactie
Referenties bij naschrift KNMG:
Dan Bollinger, Robert S. Van Howe, Alexithymia and Circumcision Trauma: A Preliminary Investigation
International Journal of Men's Health, Volume 10, Number 2 / July 2011, 184-195
Morten Frisch, Morten Lindholm, and... Morten Grønbæk, Male circumcision and sexual function in men and women: a survey-based, cross-sectional study in Denmark, International Journal of Epidemiology 2011;1–15
Joudi M, Fathi M, Hiradfar M. Incidence of asymptomatic meatal stenosis in children following neonatal circumcision. J.Pediatr Urol. 2011 Oct;7(5):526-8. Epub 2010 Sep 18.
KNMG
webredactie
Naschrift KNMG:
Naar schatting worden in Nederland jaarlijks 10.000 tot 15.000 jongens besneden. Veel ouders en artsen menen dat dit een onschuldige ingreep is. Dat is echter niet zo. Naast complicaties die direct na de besnijdenis optreden, zoals b...loedingen en infecties (1-2%), blijkt op latere leeftijd dat dyspareunie, erectiestoornissen, en andere seksuele problemen veel vaker voorkomen bij besneden mannen en hun partners dan bij onbesneden mannen. Ook meatus stenose (plasbuisvernauwing) komt met grote regelmaat voor bij besneden mannen. Deze onderzoeken tonen aan dat 20% van de besneden mannen op enig moment in het leven problemen krijgt met de besnijdenis. Omdat plasbuisproblemen en seksuele problemen doorgaans pas jaren na de besnijdenis optreden, worden deze complicaties echter over het algemeen niet aan de besnijdenis toegeschreven.
Ouders zijn vrij hun geloof naar eigen inzicht te beleven en hun kinderen op te voeden zoals zij juist achten. Dat is een van de redenen waarom de KNMG niet pleit voor een verbod, maar voor een beleid van ontmoediging. Een dergelijk beleid tast de godsdienstvrijheid van ouders niet aan. Tegelijkertijd echter zijn wij ook van mening dat het grondwettelijk vastgelegde recht op onaantastbaarheid van het lichaam ook geldt voor kinderen. Kinderen hebben het recht om gevrijwaard te blijven van irreversibele, medisch niet-noodzakelijke ingrepen aan hun lichaam. Daarom roepen wij artsen en anderen op om ouders die de ingreep overwegen actief en indringend op de hoogte te brengen van het ontbreken van medische voordelen en het reële gevaar van complicaties. De KNMG legt daarmee geen levensovertuiging op aan wie dan ook, maar probeert slechts de rechten van wilsonbekwame kinderen te beschermen.
K.J. Huisman / J.J. Huisman-de Boer / K. Zuidema
oud-huisarts / kinderart, Wezep
In Trouw van 14 september brengt de KNMG haar standpunt inzake jongensbesnijdenis naar buiten. Bedoeld artikel gaat een brug te ver.
Jongensbesnijdenis is een medische ingreep met mogelijke complicaties. Belangrijk is de vraag of er in de beroepsgroe...p voldoende consensus is over de zwaarte daarvan.
Zo ja, dan kan de KNMG een maatschappelijk debat uitlokken met de stelling dat besnijdenis op medische gronden afgeraden moet worden Niet meer dan dat. Daar tegenover staan dan waarden uit religie en traditie, tolerantie en godsdienstvrijheid, eigen verantwoordelijkheid van ouders. Iedere burger, ook ieder KNMG-lid, moet daarover persoonlijk zijn afweging maken. Niet collectief als KNMG. Niemand wil toch dat de KNMG haar leden een uniforme levensovertuiging oplegt? Noch dat ze buigt voor een onverhoopte intolerantie van welke meerderheid dan ook.
Maar blijkens het artikel heeft de KNMG deze afweging al namens haar leden gemaakt. Oordelen, louter op grond van medische argumenten, is een levensbeschouwelijke keuze die niet iedereen deelt. “Help besnijdenis de wereld uit” is een eindconclusie. Schending van kinderrechten moet zwaar wegen, maar vormt een complex begrip. Kinderen hebben ook recht op een veilig en tolerant milieu. Met een oproep tot actie van mensenrechtenorganisaties, zorgverzekeraars, zelfs van regering en Parlement, begeeft de KNMG zich ver op maatschappelijk terrein en buiten haar competentie. Een beroep op de Tweede Kamer kan onoverzienbare gevolgen hebben. Dit klemt temeer, nu de discussie over besnijdenis in de tijd samenvalt met het maatschappelijke debat over ritueel slachten. De KNMG neemt hier een grote verantwoordelijkheid.
Kortom, het artikel in Trouw heeft onbezonnen kanten.
Wij doen een beroep op de KNMG om haar standpunt, ook naar buiten toe, in matigende zin te nuanceren, zoveel mogelijk met alleen medische argumentering en zonder vèrstrekkende conclusies, zodat haar stellingname voor de meeste leden aanvaardbaar blijft.