Berisping voor arts die collega charlatan noemde
7 reactiesHet Regionaal Tuchtcollege (RTG) Eindhoven heeft klinisch farmacoloog Anton Loonen berispt, vanwege zijn uitlatingen over forensisch arts Selma Eikelenboom. Hij noemde haar tegen de pers ‘een charlatan die aan gerichte misleiding van de rechtspraak doet uit winstbejag’.
Zijn uitlatingen deed hij bij een rechtszaak over moord en zware mishandeling. Beide artsen waren als deskundigen aanwezig bij de zitting. De farmacoloog wilde zijn bedenkingen over Eikelenboom aan de rechtbank kenbaar maken, maar kreeg daar in eerste instantie niet de kans toe. Hij sprak daarop een journalist aan, die zijn verhaal publiceerde. De volgende dag heeft hij een rapport over Eikelenboom aan de rechtbank overhandigd, waarin hij onder meer schreef dat haar ‘kennis van de neurowetenschappen en de psychofarmacologie’ beperkt was en haar ‘algemeen geneeskundige kennis (…) niet erg breed ontwikkeld’.
De forensisch arts stapte daarop naar de tuchtrechter die haar gelijk geeft. Volgens het RTG was het niet nodig geweest naar de pers te stappen, omdat Loonen wist dat hij bij de rechtbank nog commentaar kon leveren. Zijn uitlatingen waren ‘krenkend, onzakelijk en bewust op de persoon gericht’. Het RTG vroeg Loonen te onderbouwen waarom hij Eikelenboom ondeskundig vindt, maar hij zei dat vanwege zijn geheimhoudingsplicht niet te kunnen doen. Het RTG vindt dat hij in neutrale termen een en ander had kunnen toelichten.
Beide partijen kunnen nog in beroep tegen de beslissing.
lees ook
wim vsn der pol
zieknhuispapotheker np, Delft
De tuchtrechtspraak kent het zogenaamde mondelinge vooronderzoek. `Zaken zoals deze met acollegiale bejegening lenen zich goed voor zo'n vooronderzoek om een en ander uit te speken naar elkaar in plaats van te pleiten in een openbare zitting. Deze ca...sus is tevens een les voor de colleges om deskundigen vooraf of tijdens de zitting te kunnen toetsen op hun deskundigheid.
Menno Oosterhoff
psychiater, THESINGE Nederland
Is het tuchtrecht hiervoor ontvankelijk??
Dat moet dan al op basis van de tweede tuchtnorm gaan.
Handelen in strijd met het algemeen belang van een goede uitoefening van de individuele gezondheidszorg.
Ik weet niet of dhr. Loonen mevrouw Eikelenboo...m een charlatan mag noemen. Ik weet ook niet of mevrouw Eikelenboom een charlatan is. Maar ik vind het vreemd, dat het tuchtcollege erover oordeelt of hij dat had mogen zeggen.. Ze had aangifte kunnen doen wegens laster of zoiets toch?
Jan Taco teGussinklo (@DutchBW)
Voormalig Internist, Zwolle
Onheuse, kwetsende bejegening vormt toch wel vaker de feitelijke basis van een intercollegiale klacht is mij onlangs gebleken. Toevalligerwijs ben ik een - historisch interessant- dossier op het spoor waarbij twee internisten elkaar de maat nemen. Ov...erigens zonder dat het Regionaal respectievelijk Centraal Tuchtcollege uiteindelijk tot een maatregel besluiten. Binnenkort wil ik daarover publiceren.
J. Hulshof
GGZ-arts, Wolfheze
Beste collega Vreugdenhil, in uw commentaar gaat u voorbij aan de overwegingen die het RTG heeft genoemd om tot haar uitspraak te komen en refereert u eigenlijk alleen aan uw bekendheid met de heer Loonen. Op zijn minst in theorie zou het ook nog een...s interessant kunnen zijn om zijn handelen te toetsen aan het strafrecht, want het komt mij althans voor dat de uitingen van de heer Loonen vallen onder de definitie van laster. En wat betreft de ontvankelijkheid van de klacht voor het RTG: ik verwijs naar de betreffende tekst in de wet BIG, die luidt "... b. enig ander dan onder a bedoeld handelen of nalaten in die hoedanigheid in strijd met het belang van een goede uitoefening van individuele gezondheidszorg." Dat laat de mogelijkheid open dat de ene collega een klacht indient over een andere collega. Het zal zelden gebeuren, maar het kan dus wel. Ik ben het eens met uw mening dat het goed is voor het medische vak als we elkaar de maat mogen blijven nemen en de les mogen blijven lezen. Maar dan wel met respect voor degene die je bekritiseert, met een voldoende inhoudelijke onderbouwing en zeker niet met inschakeling van de pers. Als je dat laatste wél doet, dien je er rekening mee te houden dat een journalist een heel ander verhaal kan maken van het verhaal dat jij hebt aangedragen. Daarmee loop je een extra kans dat je een tucht- dan wel strafzaak over jezelf afroept. En dat alles kan niet de bedoeling zijn.
Jula-Louise Vladár
Huisarts, Klundert
Een collega "charlatan uit winstbejag" noemen is niet je collega de maat nemen en draagt niets, maar dan ook volstrekt niets, bij aan het scherpen van de geest.
Het woord charlatan wordt door de bank genomen niet gebezigd in het kader van opbouwende ...kritiek. Het is, zo je wil, een scheldwoord.
Voorts is de beschuldiging van handelen uit "winstbejag" voor haast iedere lezer genoeg rook, om daarachter het vuur van een fors integriteitsprobleem te vermoeden.
Wanneer je in dat kader ook nog de pers misbruikt om hier publieke ruchtbaarheid aan te geven, is dat een ondermijning van het vertrouwen in de medische stand.
Dat specifieke vergrijp behoort, naar ik meen, tot de grote klassiekers onder de schendingen van gedragsregels voor artsen. Het lijkt inderdaad om ego te gaan bij deze kwestie, maar ik denk eerder om het deukende in plaats van het gedeukte ego!
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
Ik denk inderdaad dat het RTG hier een uitspraak doet over iets waar zij geen zeggenschap over heeft. Naar mijn mening begeeft het RTG zich hier ver buiten haar competenties.
Of krijg ik nu ook een berisping?
J. Vreugdenhil
Psychiater, Haarlem
Ik ken de heer Loonen als een uiterst deskundig (forensisch) farmacoloog en ik kan me voorstellen dat het frustrerend is als je dan in de rechtszaal geen gelegenheid krijgt om weerwoord te geven als een andere deskundige volgens jou onzin uitkraamt. ...Ik wist niet dat we over een onheuse c.q. kwetsende bejegening door collega's kunnen klagen bij het tuchtcollege. Dit opent hele nieuwe mogelijkheden (want het komt nogal eens voor), maar het lijkt mij niet goed als we die weg op gaan. Het verbaast me hogelijk dat het tuchtcollege de klacht van de gekwetste college ontvankelijk heeft verklaard en de heer Loonen zelfs een berisping heeft gegeven. Ik vind het goed voor het medische vak als we elkaar de maat mogen blijven nemen en de les mogen blijven lezen. Dat deukt het ego wellicht, maar scherpt de geest. Wat de heer Loonen aan de rechtbank heeft geschreven blijft mijns inzien geheel binnen de grenzen van het betamelijke. Wat de journalist van zijn verhaal heeft gebakken is mogelijk iets heel anders dan hij heeft gezegd. En ook al zou hij het zo gezegd hebben, is dat dan een berisping waard?