Beleid bij boezemfibrilleren kan milder
Plaats een reactieEen Nederlandse publicatie in NEJM toont aan dat het niet nodig is om de hartfrequentie in het geval van boezemfibrilleren onder de 80 slagen per minuut te houden. Een milder beleid – maximaal 110 slagen – is even effectief en gemakkelijker te handhaven.
Boezemfibrilleren is de meest voorkomende hartritmestoornis. Vanwege de sterk verhoogde kans op een herseninfarct en hartfalen, is behandeling noodzakelijk. Die bestaat in het beheersen van de hartfrequentie (rate control) met negatief chronotrope medicatie, zoals bètablokkers. Om aan de veilige kant te blijven, raden de richtlijnen aan om het hartritme flink laag te houden.
Het onderzoek van Isabelle van Gelder c.s. is gecoördineerd vanuit het UMC Groningen en uitgevoerd in 33 Nederlandse ziekenhuizen. De 614 patiënten die meededen in deze studie hadden continu boezemfibrilleren. Zij werden door loting verdeeld in een groep met strenge beheersing van de hartfrequentie (niet meer dan 80 in rust, niet meer dan 110 bij milde inspanning) en een groep met een milder beleid (tot 110 slagen per minuut in rust). De belangrijkste uitkomstmaat was een ernstige cardiovasculaire gebeurtenis, inclusief overlijden.
Bij een milder beleid trad niet vaker hartfalen op. Dat, terwijl de mogelijk verhoogde kans op hartfalen een van de belangrijkste redenen is om de hartfrequentie streng te beheersen. Ook de sterfte door cardiovasculaire oorzaken was in beide groepen even groot. En in bijwerkingen van geneesmiddelen of het plaatsen van een pacemaker verschilden beide groepen evenmin.
Een belangrijk verschil tussen de beide groepen was de mate waarin het lukte om het gestelde doel te halen. Een strenge beheersing van de hartfrequentie slaagde slechts bij twee derde van de patiënten, terwijl een mildere beheersing in vrijwel alle gevallen mogelijk was. Bovendien is volgens de auteurs minder vaak controle op de polikliniek nodig. De onderzoekers concluderen dan ook dat de richtlijnen kunnen worden aangepast in de richting van een milder beleid. Pieter van Megchelen
NEJM 2010; 362:1363-73, doi 10.1056/NEJMoa1001337: Lenient versus Strict Rate Control in Patients with Atrial Fibrillation
- Er zijn nog geen reacties
