Bedrijfsarts blijf bij je leest

In zijn opinie schetst collega Gimbel een beeld van de bedrijfsarts als stoorzender in zorgverlening en als ondeskundig verwijzer (MC 24/2004: 988). Hij beargumenteert dit beeld door vooral te verwijzen naar een studie die daar eigenlijk niet over gaat, de NHG-richtlijnen  uit hun verband te trekken en afspraken binnen het bestaande circuit te romantiseren.

Verder bemerkte ik veel frustratie vanuit negatieve persoonlijke ervaringen en getuigen meerdere uitlatingen niet van enig respect voor de beroepsgroep. Ik vind dit op z’n minst zeer ongepast.

Beter is het als beroepsgroepen en individuele professionals zich concentreren op gemeenschappelijke doelen. Dat maatschappelijke ontwikkelingen als vergrijzing en wetswijzigingen als de WAO en de Wet poortwachter veranderingen teweegbrengen, kan ook worden gezien als uitdaging en als mogelijkheid om goede te zorg te blijven bieden. Om tot afstemming te komen is communiceren dan noodzaak.

Als toekomstig bedrijfarts heb ik belang bij het optimale herstel van werknemers. Hiervoor is het soms nodig dat er meer helderheid en duidelijkheid ontstaat over afspraken en zienswijzen van gewaardeerde collegae en andere professionals. Vanuit deskundigheid is er bij bedrijfsartsen meer specifieke kennis over bepaalde ziektebeelden en behandelingsmogelijkheden die werknemers en patiënten ten goede komt. De preventieve taak is hier nauw mee verweven omdat arbeids- en gezondheidrisico’s juist door de optredende schadelast onder de aandacht van werkgever en overheid kunnen worden gebracht.

Gelukkig zijn er naast aanzienlijke verschillen in bedrijfsartsen ook  heel veel huisartsen die gelukkig wel daar waar nodig, goed kunnen samenwerken om tot optimalisatie van zorg en arbeidsparticipatie te komen.

Zetten, juli 2004

Jan Konijnenburg, arts