Artsen moeten gezinsvoogd informatie geven
5 reactiesPer 1 januari 2015 krijgen gezinsvoogden een wettelijk recht op informatie. Daardoor moeten ook artsen hen desgevraagd de noodzakelijke informatie geven. Zo nodig zonder toestemming van betrokkenen.
De informatie die de arts moet geven, kan betrekking hebben op het kind dat onder toezicht is gesteld, maar ook op zijn of haar ouders of verzorgers. In beide gevallen gaat het alleen om informatie die nodig is voor de uitvoering van de ondertoezichtstelling. Dit wil zeggen dat met die kennis kan worden voorkomen dat het kind in zijn ontwikkeling wordt bedreigd.
De spreekplicht van de arts is vastgelegd in de nieuwe wet Herziening kinderbeschermingsmaatregelen, die in 2012 door de Tweede Kamer is aangenomen, en dit voorjaar ook door de Senaat. Doordat de wet een spreekplicht oplegt aan een arts, is deze niet gebonden aan het beroepsgeheim, stelt de KNMG in een persbericht. Ook heeft de arts het recht om op eigen initiatief contact te zoeken met de gezinsvoogd. Wel doet de arts er goed aan om het kind en diens ouders vooraf, of zo snel mogelijk achteraf, te vertellen welke informatie is gegeven.
Tot nu toe konden arts en gezinsvoogd alleen informatie uitwisselen met uitdrukkelijke en gerichte toestemming van betrokkene of bij een ‘conflict van plichten’. De KNMG-meldcode kindermishandeling en huiselijk geweld en het model samenwerkingsafspraken informatie-uitwisseling Jeugdzorg-(G)GZ liepen al vooruit op de nieuwe wet.
Joost Visser
Lees ook:
Marjolein van Hooff
Docent, Alphen aan den Rijn
Nadat een kind van ons uitviel van school, kwam er een onderzoek naar ons door het AMK. Onze huisarts stond in de houding en gaf zonder toestemming informatie. Het bleek dat we 8 jaar eerder een verwijsbrief gekregen hadden voor een psycholoog. Zelf ...waren we dat allang vergeten, maar deze ongebruikte verwijsbrief was ´een risicofactor dat wij ons kind zouden kunnen gaan verwaarlozen.´ Omdat jeugdzorg naar OTS en UHP toewerkte, zijn wij naar het buitenland gegaan en zal ik nooit meer enige informatie met deze huisarts delen. En ook niet met andere hulpverleners, die een meldplicht hebben. Want die zijn niet te vertrouwen, zo simpel is het. Wij zoeken zelf hulp op onze eigen manier en als we hulp nodig hebben, passen we goed op wat we zeggen en delen.
J.C. Chardon
huisarts, NIEUWERKERK AD IJSSEL Nederland
Ik vind het lastig om informatie te delen, als ik niet weet in welke context deze informatie gebruikt wordt.
Ben ik verplicht een mening te geven? Kan ik wel antwoord geven als ik niet volledig geïnformeerd ben? Mag ik mijn antwoord uitstellen tot ik... me geörienteerd heb?
Daarom wil ik werken met toestemming van de ouders en schriftelijke informatie aan de gezinsvoogd, na raadpleging van de ouders en eventueel het oudere kind: dan kan de arts transparant werken en de context helder hebben.
Ik zal dus pas antwoord geven als dit duidelijk is. Ben ik dan in overtreding?
J.H.F. Schellart
huisarts n.p., EEMDIJK Nederland
Dit is in flagrante strijd met mijn beroepsgeheim. Bij een conflict van belangen zal een goede (huis)arts zijn persoonlijke afweging moeten maken en dat zonodig moeten verantwoorden
A.L. Cense
Psychiater, STOUTENBURG Nederland
Nog los van ons beroepsgeheim: Wat voor pre-verlichtings-brein bedenkt überhaupt een wet met "spreekplicht"? Duimschroeven en radbraken zeker als je de kaken op elkaar houdt?
K. Mengelberg
psychiater, Amsterdam nl
Spreekplicht, dus gedwongen doorbreking van het medisch beroepsgeheim, is in strijd met de Hippocratische belofte. Medische burgerlijke ongehoorzaamheid is aan de orde. Deze misstand moet aan de Europese rechter worden voorgelegd.