Arts en politie

De KNMG en de NVZ werken sinds vorige maand aan een richtlijn over het spanningsveld tussen het medisch beroepsgeheim en het opsporingswerk van politie en justitie. Naar verwachting zal de richtlijn in de zomer van 2004 klaar zijn.

Het medisch beroepsgeheim haalt regelmatig het nieuws. Ziekenhuizen worstelen ermee, politie en justitie lijken er af en toe weinig begrip voor te kunnen opbrengen. Zo kwam het Flevoziekenhuis in Almere eind juli in het nieuws omdat het aan een convenant werkte met de wetshandhavers. ‘Als de politie erom vraagt, wil het ziekenhuis informatie geven over bolletjesslikkers of verdachte schotwonden’, meldde de Telegraaf. In het artikel werd gesuggereerd dat het personeel bang was dat de politie anders minder snel hulp zou bieden wanneer patiënten of bezoekers zich agressief gedragen.

‘Dat kan natuurlijk niet’, stelt Monique Biesaart, beleidsmedewerker gezondheidsrecht bij de KNMG. ‘Het is heel kwalijk dat de woordvoerder zei dat het ziekenhuis de geheimhoudingsplicht wil doorbreken om de spanning op de werkvloer te verminderen. Dat heeft ze ook teruggenomen.’ Wel is duidelijk dat het onderwerp leeft in de ziekenhuizen en bij de politie. Meer dan vroeger: nu hangen er bijvoorbeeld camera’s bij veel centra voor eerste hulp. De politie wil die opnamen soms bekijken. Maar dat mag dus niet, om de toegankelijkheid van de zorg niet in gevaar te brengen.

Een belangrijke aanleiding voor het opstellen van een richtlijn is het grote aantal telefoontjes dat de Artseninfolijn krijgt over dit onderwerp, zegt Biesaart. ‘Wat te doen als je drugs vindt bij een patiënt? Mag je iemand die iets uit je praktijk steelt, aangeven bij de politie? Zulke vragen komen er veel.’ Een logische volgende stap zou volgens haar een convenant met politie en justitie zijn, waarin de partijen afspreken wat ze van elkaar mogen verwachten. ‘En ook wat níet; de ratio achter het beroepsgeheim moet duidelijker naar voren worden gebracht.’ << Elmar Veerman