Arts-assistent eist smartengeld na vrijspraak verkrachting

Een arts-assistent die onlangs werd vrijgesproken van verkrachting, eist  een schadevergoeding van 150.000 euro van het Sint Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg. ‘De pijn en de -machteloze woede zal mijn cliënt nooit meer vergeten’, aldus zijn advocaat.

In 2002 veroordeelde de rechtbank in Breda de arts-assistent wegens verkrachting tot anderhalf jaar gevangenisstraf, waarvan een half jaar voorwaardelijk. De man werd ervan beschuldigd een jaar daarvoor bij een patiënte met verlammingsverschijnselen zijn vingers in de vagina en anus te hebben geduwd. De patiënte kwam ‘s nachts verward en onder invloed van alcohol op de Intensive Care terecht. Zij was gevallen en het vermoeden bestond dat zij een dwarslaesie had. De arts-assistent deed een aantal reflexonderzoeken, ondermeer van de bulbocavernosus, zoals hij tijdens zijn opleiding aan de Universiteit van Antwerpen had geleerd. Daarbij toucheerde hij de clitoris en de anus van de patiënte, na anderhalf uur herhaalde hij de test. Hij deed dit zonder dat er iemand anders in de ruimte was en droeg geen handschoenen.

De vrouw zei vervolgens tegen een IC-verpleegkundige dat de assistent met zijn vingers bij haar was binnengedrongen. Het ziekenhuis was niet bekend met de test en had geen protocol voor het uitvoeren ervan. De patiënte spande een rechtszaak aan en het ziekenhuis ontsloeg de arts-assistent. In april 2004 sprak het gerechtshof in Den Bosch de arts-assistent in hoger beroep vrij: zijn handelen had ‘een medisch karakter’ en verkrachting was niet bewezen.

De arts-assistent eist nu een schadevergoeding van de overheid van 58.000 euro voor de gemaakte proceskosten. Daarnaast wil hij een schadevergoeding van het Sint Elisabeth Ziekenhuis. Volgens zijn advocaat mr. J. C. Sneep zal er ‘altijd een waas van twijfel blijven bestaan.’ Zijn cliënt maakt het in principe goed: zijn opleiding heeft niet veel vertraging opgelopen en hij specialiseert zich in kinderanesthesie. Maar de rechtszaak is voor hem ‘emotioneel zeer zwaar geweest’. ‘Hij heeft meerdere pijnlijke verhoren en strafzittingen moeten ondergaan en heeft vier dagen in voorlopige hechtenis gezeten. Hij heeft moeten verdragen dat zijn partner, ouders, vrienden en bekenden aan hem gingen twijfelen. De druk, de spanning, de pijn en de machteloze woede bij en tijdens de politieverhoren, de voorlopige hechtenis en de zittingen zal hij nooit vergeten.’

Daarbij komt volgens Sneep dat de verkrachtingszaak de carrière van de arts kan beïnvloeden. Zo bestaat het risico dat maatschappen hem zullen weigeren omdat er een smet op hem rust. ‘De zaak is uitgebreid in de pers besproken, maar over zijn vrijspraak is tot nu toe niets gepubliceerd.’ Voor de toekomstige materiële schade wil de arts-assistent ‘een symbolisch bedrag’ van 50.000 euro. Samen met gederfde inkomsten en smartengeld eist de assistent ruim 150.000 euro van het ziekenhuis. De advocaat heeft de directie van het ziekenhuis een brief gestuurd met het verzoek tot betaling van de schadevergoeding. Het Sint Elisabeth Ziekenhuis wil geen commentaar geven op de zaak omdat het  ‘nog in overleg is met de partijen’. << MM