ANW-zorg huisartsen in Amsterdam kraakt
‘Het gaat om landelijke problemen die in de Randstad heftiger uitpakken'
17 reacties
Huisartsenposten Amsterdam ziet zich genoodzaakt om deze zomer één van de twee nachtposten te sluiten, bij gebrek aan voldoende artsen die diensten kunnen draaien. De oorzaak is een mix van landelijk en lokaal spelende problemen.
Een krakende keten. Zo noemt de Huisartsenkring Amsterdam/Almere het probleem dat volgens de lokale afdeling van de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) ten grondslag ligt aan het rigoureuze besluit van Huisartsenposten Amsterdam (HpA). Die ziet zich genoodzaakt om gedurende vier zomerweken één van de twee hoofdstedelijke nachtposten te sluiten omdat er niet genoeg huisartsen te vinden waren om de roosters van twee nachtposten bezet te krijgen.
De HpA noemt een aantal zaken die hierbij een rol spelen. Voor veel praktijkhouders is de werkdruk zowel overdag als tijdens ANW-uren te hoog opgelopen om beide te kunnen combineren. Waarnemers worden steeds vaker ingezet om de dag te ontlasten en zijn daardoor niet beschikbaar voor de ANW-uren. De zomervakantie maakt het tekort aan beschikbare artsen nijpender.
Drukte op de post
Substitutie van tweede naar eerste lijn, meer ouderen, overbezette SEH’s, onderbezette ggz: dat veroorzaakt de ‘krakende keten’ waar de Huisartsenkring Amsterdam/Almere over rept, en die uitstraalt naar het waarneem- en ANW-werk. Een noodkreet die huisartsen in de regio West-Friesland deze zomer ook al slaakten; ook zij voelden zich overbelast tijdens ANW-diensten. Volgens de HpA speelt in Amsterdam ook de druk van achterstandswijken en de toenemende stroom toeristen mee.
Er is al langer onvrede onder de Amsterdamse waarnemers over het werk op de hoofdstedelijke spoedposten. De Wagro Amsterdam/Almere, de afdeling binnen de Huisartsenkring Amsterdam/Almere die waarnemers vertegenwoordigt, heeft dit al begin dit jaar bij de HpA-managers en huisartsenkring aangekaart.
Volgens de waarnemend huisartsen en Wagro-bestuursleden Anneke Zwijnenburg en Laura Kroon kwam uit een rondvraag dit voorjaar een aantal zaken naar voren waardoor een deel van de waarnemers ‘het minder prettig werken’ vindt op de Amsterdamse posten en liever ‘uitwijkt naar andere huisartsenposten in de omgeving’. ‘Onder andere de drukte op de post, het hoge percentage niet-spoedeisende consulten, defensieve triage, werksfeer op de posten, (veel)eisende en soms zelfs agressieve patiënten’, noemen zij als redenen. ‘Daarnaast ligt het tarief in Amsterdam iets lager dan bij de omliggende posten.’
Vroeger volstond een telefoon naast bed of bank van de huisarts om patiënten die zich ’s nachts of in het weekeinde bij de huisarts meldden te woord te staan. Maar huisartsen zijn vanaf de eeuwwisseling samenwerkingsverbanden aangegaan om de zwaarder wordende ANW-diensten met elkaar te delen. Die samenwerkingsverbanden zijn inmiddels uitgegroeid tot een eigen machinerie, met gedeelde dienstauto’s, ondersteunend personeel, managers. Op zich zijn huisartsen-praktijkhouders verantwoordelijk om 24/7 zorg te leveren – een eis die zorgverzekeraars stellen. Dat hebben ze dus bijna altijd georganiseerd in een huisartsenpost, die soms kleine groepjes van zo’n tien praktijken vertegenwoordigt, maar soms ook groepen van honderden praktijken. ‘Amsterdam is hét voorbeeld wat er gebeurt met een huisartsenpost wanneer huisartsen de regie uit handen geven. Niemand wil er meer werken’, sneerde een huisarts dan ook op Twitter.
‘De kritiek van huisartsen luidt nu weleens dat ze zich vervreemd voelen van de organisatie die ze ooit zelf zijn gestart’, zegt bestuurslid en niet-praktiserend arts Roderick Runne van InEen, de belangenbehartiger van huisartsenposten. ‘Dat draagt eraan bij dat huisartsen minder zin hebben in de diensten, dat het voelt als verplichte corvee voor iets wat buiten de eigen praktijk ligt. Er is ook een emotionele grens bereikt. Huisartsen zijn de zware diensten zat.’
Vijver vol waarnemers
In Amsterdam spraken praktijkhouders en zorgverzekeraars af dat huisartsen met een normpraktijk jaarlijks hooguit 200 uur ANW-dienst hoeven te draaien. Dat betekent dat een deel van alle ANW-diensten al direct aan waarnemers moet worden verkocht via de vier waarnemersorganisaties die actief zijn op de Amsterdamse markt. Aangezien praktijkhouders zelf ook diensten verkopen, komt het er in de praktijk op neer dat zij nog ruim 40 procent van de ANW-diensten zelf draaien en dat bijna 60 procent door waarnemers wordt ingevuld.
Amsterdam heeft de naam een grote vijver vol waarnemers te hebben, omdat er twee huisartsenopleidingen zijn. Maar regio’s verder buiten de stad leunen ‘zwaar’ op de Amsterdamse vijver, zeggen Sandra Daniel en Hans de Rooij van het Amsterdamse bemiddelingsbureau SMan Waarnemingen. Zij zien dat vragende partijen ‘de afgelopen jaren hun tarieven zijn gaan verhogen om hun aanvragen aantrekkelijker te maken’. Terwijl de tarieven in Amsterdam en directe omgeving nauwelijks gestegen zijn.
Het is als een ijsberg: iets wat je niet ziet tot het aan de oppervlakte komt
‘Waarneemland verkeert momenteel in een fase waarin je moet accepteren dat dingen veranderd zijn. De nieuwe generatie huisartsen heeft een zakelijkere instelling dan de oude generatie’, stellen zij. De bezettingsgaranties die sommige bureaus geven, zijn volgens Daniel en De Rooij niet reëel door ‘overmacht als geen huisarts beschikbaar is.’
HpA-directiesecretaris Ellis Lourijsen erkent naar aanleiding van de klacht over te laagdrempelige triage dat er ruimte is voor verbetering. Maar ze wijst tegelijk op het landelijk tekort aan triagisten en de ‘mondige patiënt die steeds beter weet wat hij moet zeggen om bij triage tot een hogere urgentie te komen’.
‘Het is een gestapeld probleem’, constateert Runne van Ineen. ‘Het gaat om landelijke problemen die in de Randstad heftiger uitpakken. Die stapeling is sinds twee jaar in een stroomversnelling gekomen. Het is als een ijsberg: iets wat je niet ziet tot het aan de oppervlakte komt.’
De HpA is nu dus hard tegen die ijsberg aan gevaren. De beslissing om een nachtpost te sluiten ‘kwam voor veel huisartsen als een verrassing’, stelt de Huisartsenkring Amsterdam/Almere in een verklaring. Maar het kringbestuur zegt de HpA wel in de beslissing te steunen en meent dat het noodscenario ‘op dit moment helaas nodig is’. Ook de preferente zorgverzekeraar Zilveren Kruis steunt de keuze, laat een woordvoerder weten. ‘De zorgplicht wordt vervuld en de kwaliteit is gewaarborgd. Wij zagen hier geen betere oplossing. We zullen met elkaar moeten kijken naar het slimmer organiseren van de gehele keten.’
Geen ideaal scenario
Vanwege het nog altijd groeiende inwoneraantal en de ‘huidige zorgconsumptie in de nachten’, vindt HpA het niet haalbaar om standaard met één post te gaan werken. Zilveren Kruis vindt het aan de huisartsen om te bepalen of dit permanent zou kunnen. De Huisartsenkring Amsterdam/Almere en Wagro willen ‘dit verre van ideale scenario’ wel voorkomen. Na de zomer zal een daarvoor ingestelde commissie nadenken over ‘structurele veranderingen om de patiëntenzorg op posten weer spoedzorg te laten zijn, behapbaar te maken en het werkplezier van personeel weer terug te krijgen’.
Volgens InEen-man Runne is er niet één zaligmakende oplossing. Hij noemt een waslijst aan noodzakelijke verbeteringen: patiënten leren alleen met spoed te komen, openingstijden overdag verruimen, triage verbeteren, taken door verpleegkundigen laten uitvoeren. Waarnemers waren volgens hem lange tijd ‘een ventiel’. ‘Een ventiel dat er niet meer is.’
lees ook
M.F. Huygen
huisarts praktijkhouder, Amsterdam
Dit is helemaal geen ijsberg die niemand aan heeft zien komen: in 2014 zijn de tarieven op de HAP voor de waarnemers in Amsterdam door de toenmalig directeur verlaagd en is door dezelfde directeur de werkdruk voor de waarnemers [en ook voor praktijk...houders die zelf nog nachtdiensten doen] sterk toegenomen vanwege de doorgevoerde verlaging van de bezettingsgraad op beide nachtposten.
Ik heb hier destijds heftig tegen geageerd samen met een aantal collega 's van de waarneemorganisaties maar dat was aan dovemansoren en aldus is het leed geschied: een enorme leegloop van goed functionerende [waarnemende] huisartsen uit de nachtdiensten.
Hier ligt een grote taak voor ons allen en in het bijzonder voor onze opdrachtgever Achmea Zilveren Kruis deze problematiek te tackelen.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
Ik heb werkelijk nooit begrepen hoe je het moeilijkste deel van je vak, waar het meeste risico in zit, het over de telefoon beoordelen of een patiënt gezien moet worden of niet, aan een triagist(e) overgelaten wordt. Er zijn zelfs co-assistenten die ...hiervoor ingezet worden, die nog nooit een patiënt hebben aangeraakt. Hoe is het in Godsnaam mogelijk dat dit ooit is bedacht???
Zullen we dit deel van het vak gewoon weer overlaten aan de enige persoon die dit kan? Namelijk de huisarts zelf?
Rob Edelbroek
Huisarts, Tiel
Een rigoureuze zet om een post te sluiten maar begrijpelijk. Als huisarts word je tijdens de ANW dienst overspoelt met niet spoedeisende klachten. Dankzij het uiterst defensieve triagesysteem zie je als huisarts op de post een stroom aan mensen die j...e tijdens de dagpraktijk vaak niet eens aan de telefoon had gekregen. Dat dit onhoudbaar is is al jaren duidelijk. Vandaar dat ik mij ook verbaas over de reactie van mevrouw Lourijsen die over een ijsberg spreekt die je pas ziet als die aan de oppervlakte komt.
De oplossing zit mijns inziens niet in meer triagisten, huisartsen of waarnemers. Ook een meer passende vergoeding zal het werkplezier niet vergroten. De huisartsenpost moet weer worden waarvoor die bedoeld is: voor spoedeisende zaken.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Huygen: Kijk, dat maakt nog veel meer duidelijk! Wederom slecht management, en niet zozeer onwil of een tekort aan huisartsen. Lijkt me dat die directeur nu maar ter verantwoording moet worden geroepen. Of zelf eens wat nachtdienstjes draaien...
Marc Huygen
huisarts praktijkhouder, Amsterdam- Centrum
Dit is helemaal geen ijsberg die niemand aan heeft zien komen : in 2014 zijn de tarieven op de HAP voor de waarnemers in Amsterdam door de toenmalig directeur verlaagd en is door dezelfde directeur de werkdruk voor de waarnemers [ en ook voor prakti...jkhouders die zelf nog nachtdiensten doen] sterk toegenomen vanwege de doorgevoerde verlaging van de bezettingsgraad op beide nachtposten.
Ik heb hier destijds heftig tegen geageerd samen met een aantal collega 's van de waarneemorganisaties maar dat was aan dovemansoren en aldus is het leed geschied: een enorme leegloop van goed functionerende [waarnemende ] huisartsen uit de nachtdiensten. Hier ligt een grote taak voor ons allen en in het bijzonder voor onze opdrachtgever Achmea Zilveren Kruis om deze problematiek te tackelen
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Vladar: Uw aanvulling maakt veel duidelijk. En stiekem heb ik ook wel compassie met jullie. Een goede vriend van mij is huisarts en ik zie hoe hard hij moet werken en ik hoor ook van hem hoeveel onzinnige bureaucratie hem het plezier in het werken o...ntneemt. Helaas zijn de diensten onlosmakelijk met het vak verbonden, en als deze losgekoppeld worden van de zorg overdag, zoals een deel van de huisartsen bepleit, levert de huisarts een deel van zijn bestaansrecht in. Dat bedoelde ik dan ook met "geen medelijden". Als de huisartsen de diensten uit handen geven, is dat het begin van het einde van het huisartsenvak.
Ik zie ook wel dat de huisartsen aan alle kanten overvraagd worden, en dat zowel de aantallen huisartsen en het niveau van de opleiding hiermee geen gelijke tred houden, en verder ook de beloning hierbij achterblijft. Maar ik vrees toch echt dat een deel van de nieuwe generatie er een andere mentaliteit op na houdt, en continuïteit van zorg niet zo hoog in het vaandel heeft staan. En jullie zullen sowieso eerst als huisartsen een front moeten gaan vormen, en ervoor zorgen dat jullie een aansprekende zwaargewicht krijgen die jullie belangen goed gaat behartigen. Want daar ontbreekt ook aan.
Anne-Marie van Dam
psychiater, Amsterdam
ik mis de reactie van de huisartsen uit Amsterdam, maar die zijn druk of op vakantie, denk ik.
Zoals ik reeds eerder heb geschreven voor mijn collega's psychiaters waar het waarneemprobleem buiten de Randstad ook aanzienlijk begint te worden, is een... groot probleem het gebrek aan (gevoel van) invloed hebben op het werk.
Door het vergroten van de schaal (net als in de ggz) zien we bij de HAP's iets dergelijks.
Daarnaast vind ik het absoluut verwerpelijk dat bureaus en collega's de hoofdprijs kunnen vragen ivm de schaarste. Dat is wel gemeenschapsgeld wat in al die zakken verdwijnt. Lang leve de marktwerking.
Graag gewoon vaste tarieven die voor iedereen en overal en altijd gelden.
En misschien al die schaalvergroting weer gaan ontmantelen?
Jula-Louise Vladar
Huisarts, Klundert
@Bonte: uw reactie was overigens in eerste instantie net aan de foute huisarts gericht. Onze huisartsenpraktijk heeft het tot februari 2015 volgehouden om een eigen 7 maal 24 uurs dienstenstructuur overeind te houden, met daarbij overigens werktijden... die u niet zou geloven. Dit is tot een eind gekomen omdat regelgevers het, de in het pand gelegen apotheek, onmogelijk maakten om nog ANW dienst te doen. Bij voortzetten was het er op neergekomen dat de patiënt met een recept uit eigen dorp naar de dienstapotheek had moeten rijden, die naast de HAP ligt. Jammer overigens, dat u als waarnemend neuroloog (en schrijver van vaak buitengewoon aardige stukjes) vindt dat u geen “medelijden” met praktijkhouders hoeft te hebben, terwijl ook uw werkplezier toeneemt wanneer een verwijzing aan uw adres niet afkomstig is van een huisarts die afgepeigerd van dag, tot dienst, tot dag gaat.
Inhoudsloos generaliserende opmerkingen over “de huisarts op de HAP” laat ik, als u het goed vindt, voor wat ze zijn, omdat ik ze ver beneden uw reeds geprezen niveau acht.
En, nogmaals, de (nacht)diensten, over de verkoop waarvan u weer speculeert, raken wij, ondanks de geboden hoge beloningen, nog steeds aan de straatstenen niet kwijt. De provincie lijkt daarbij door het ruime aanbod in eigen omgeving, maar mogelijk ook door het file-probleem, een onoverwinnelijke afstand voor een te groot deel van de waarnemers uit de randstedelijke bolwerken.
We moeten het als artsen allemaal samen doen in de gezondheidszorg, of we nu waarnemer zijn, in loondienst zijn, of gevestigd. Laten we dat inderdaad toch liefst niet vergeten.
Ik ga nu echt door, want we hebben te weinig dokters in huis......
Jula-Louise Vladar
Huisarts, Klundert
@Bruijn: niets aan toe te voegen, anders dan dat we het denken van aanstaande (huis)artsen waarschijnlijk reeds op het vroegst denkbare moment moeten gaan wegsturen bij solistische restfantasieën en een generatie gaan creeëren die niet alleen trots i...s op ons hoogcomplexe en dankbare vak, maar vervolgens “ons” ook echt en integraal gaat zien als ONS.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsenq
@ Bruin: Tot nu toe vind ik het schelden nogal meevallen en lijkt het toch een keurige discussie die scherp gevoerd wordt. Maar je hebt in zoverre gelijk dat de huisartsen voor een tarief werken waar de loodgieter niet voor uit zijn bed komt, en dat ...ze er steeds meer taken bij hebben gekregen, overigens ook door eigen toedoen, zonder hiervoor betaald te worden. In principe zou een huisarts hetzelfde moeten verdienen als een medisch specialist, met een compensatie voor zwaarte en frequentie van diensten, zoals dat ook in MSB's niet ongebruikelijk is.
En nu staat de huisartsgeneeskunde aan de rand van de afgrond. De zorg tijdens de diensten is al lang niet meer wat ie was, en als men niet oppast, neemt een goed georganiseerde en geïntegreerde SEH / spoedpost het over, zoals her en der al gebeurd. En reken maar dat die niet goedkoper werken als de huisarts. Dan kunnen de zorgverzekeraars pas echt de portemonnee gaan trekken.
Maar ook overdag is de huisartsenzorg niet meer wat het geweest is, met alle parttime werkende huisartsen, waarnemers, en diverse ondersteuners waardoor de vaste huisarts die zijn patiënten goed kent steeds verder uit beeld raakt. En dat is te merken in de kwaliteit van verwijzingen die ik als medisch specialist krijg, waarbij ik steeds vaker het werk van de huisarts zit te doen. Niet heel erg, maar wel erg inefficiënt en duur.
Het gaat dus niet goed, maar verandering moet van binnenuit en onderop komen. En een sterke lobby heeft de huisarts niet, zeker niet in de vorm van de LHV, zoals huisartsen zelf ook al meermaals opgemerkt hebben. Aan het aantal huisartsen kan het niet liggen, dus wellicht om daar eerst iets aan te doen?
Bart Bruijn
Huisarts, Streefkerk
Jammer dat dit weer ontaardt in een potje schelden waarnemers <-> praktijkhouders.
Kunnen we ons richten op het probleem, aub!
Hét probleem is een combinatie van vele manieren van zeer langdurige verwaarlozing van de huisarts! Niet van de hui...sartsenzorg, maar van de huisarts.
Een decennialange onderinvestering en financieel uitknijpen van de huisarts, waar we voor patatzaaktarieven (dank coll. Vogelvrije) ons hoogverantwoordelijke en hoogopgeleide werk doen.
En van decennialang zonder daarvoor de randvoorwaarden veilig te stellen steeds maar meer verantwoordelijkheden te hebben aangenomen.
Dat onze beroepsvereingingen daarin vele steken hebben laten vallen staat buiten kijf.
Dat er een leger aan schadelijke parasieten inmiddels hun geld verdient aan ons harde werk, staat buiten kijf.
Dat we misbruikt worden EN ONS LATEN MISBRUIKEN door leken en zogenaamd goedwillende collega's, die vinden dat er altijd wel wat bij kan, maar die ondertussen hun eigen positie allang veilig hebben gesteld, staat buiten kijf.
Dat het hele systeem niet klopt, staat buiten kijf.
Dat er geldleken en ronkende overbetaalde jargonzombies inmiddels beslissen over ons prachtige vak staat buiten kijf.
Maar dat er één enkele oplossing is, dat de oorzaak van alle problemen bij onszelf ligt, dat dit even snel te fixen is, dat we binnen minder dan 5 jaar, als we nu beginnen, de problemen kunnen verminderen, is allemaal luchtfietserij.
Laten we beginnen eindelijk eens de rangen te sluiten en gewoon te eisen wat er nodig is.
MAAK HET VAK WEER AANTREKKELIJK! Meer niet. De rest komt wel.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Klundert: Ik kan inmiddels uit ruime ervaring zeggen dat het leven als waarnemer niet alleen voordelen heeft. Ja, het tarief is aantrekkelijk, maar het vereist flexibiliteit, veel reizen, en veel slapen in hotels en piketkamers. Daarbij moet je je s...teeds weer inwerken, waarbij je steeds opnieuw moet leren wie je wel kunt vertrouwen en wie niet. En als er iets fout gaat is de waarnemer een dankbare zondebok, daar hoeft de organisatie toch niet mee verder. En je moet je altijd maar afvragen of je na deze waarneming aansluitend een andere vind.
Ik klaag echter niet, alles heeft zijn voor- en nadelen, en ik kan me op deze manier prima redden. Maar ik heb ook geen groot medelijden met de mensen met een eigen praktijk, en ik vind het geklaag over de diensten enigszins meelijwekkend. Ik snap dat de diensten in huisartsenland niet goed geregeld zijn, maar de huisartsenpost is een uitvinding van de huisartsen zelf, met enkel en alleen als reden dat ze minder diensten wilden doen. Ik zou zeggen: "Deal with it!" En als het niet werkt, schaf het dan af, en ga terug naar het oude systeem. Maar dat wil men blijkbaar ook niet.
Dat de huisartsenpost een treurige vertoning is, merk ik elke dienst weer, als ik weer eens patiënten zie op de SEH die via het idiote triagesysteem van de huisartsenpost op 112 uitkwamen en met een eerste migraineaanval, een aanval van Menière of orthostatische hypotensie op de SEH worden gebracht, omdat de huisarts niet eerst heeft gekeken. Of omdat de huisarts op de post "druk" was, en niet eerst patiënt getrieerd heeft, maar voor het gemak maar 112 heeft laten bellen.
En echt, als men een waarnemer inhuurt voor de nachtdiensten, kan men zelf op een oor liggen en lekker slapen zo lijkt mij. Ik zie niet in waarom de huisarts dit niets zou mogen kosten. Het is blijkbaar niet het leukste deel van het vak, dus dat de huisarts dat in de portemonnee voelt, lijkt mij niet meer dan logisch. Voor niets gaat de zon op.
Jula-Louise Vladar
Huisarts, Klundert
Intrigerende reacties van een aantal collegae, waarbij ik, als huisarts in de West Brabantse polder, vooral verwantschap voel met collega Koehoorn.
Collega Bonte heeft het over rustige nachten, lekker in bed, waarbij ik mijzelf zo’n nacht niet meer... kan heugen.
De taakuitbreiding vanuit overheid en verzekeraars richting de huisarts heeft de laatste jaren bizarre vormen aangenomen en is de haalbaarheid op sommige punten ruim voorbij.
De, blijkbaar, zakelijk geworden waarnemers zien ons in de springvloed worstelen en hebben intussen besloten, om a) dus vooral niet zelf te gaan vestigen en b) als meer cynisch gevolg de ontstane marktwerking flink uit te buiten.
Overdag zijn de waarnemers voor de, ook door ons geboden, absurde tarieven niet naar Brabant te porren, dus zitten twee maten zorg te verlenen aan maarliefst 7.700 patiënten. Daarbij moest ik mijn maat vandaag voor de derde maal in tien dagen het laatste stuk in haar eentje laten opknappen, omdat ik op de HAP verwacht werd voor een dienst die al weken te kopen staat tegen een nog belachelijker tarief.
Wellicht begrijpelijk dat collega “DokK” vanuit zijn wereldbeeld pleit voor “hoofdprijs-nivellering”, maar ik begin het een knap verdrietige vertoning te vinden zo langzamerhand.
Fel berichtje? Ja, misschien, maar ja, ook nu weer net thuis en dat is wel wat 15-urige dagen op den duur met je doen als je de hulp niet krijgt om met vereende krachten een mooi product te leveren!
Michiel Nieuwenhuis
Waarnemend huisarts, Groningen
Er zijn al jaren problemen om voldoende dokters te vinden ook voor de dagpraktijk in bijvoorbeeld Leeuwarden, de diensten in plaatsen als Stadskanaal of Leeuwarden verkopen ook vaak niet voor 100euro per uur. Ook in Groningen komen tarieven van boven... de 120 euro per uur voor voor de nachtdiensten. Wellicht worden de beleidsmakers in den haag wakker nu het tekort na jaren ook in de randstad zichtbaar wordt. Welkom in Nederland Amsterdam. Oh, de praktijkhouders draaien hier ook volop diensten.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Koehoorn: Dat is wel erg kort door de bocht: De 400 euro verschil tussen het tarief van de waarnemer en de vergoeding van de ziektekostenverzekeraar is 100% aftrekbaar. Netto kost het dan 200 euro om een nacht lekker in het bed te blijven liggen ter...wijl iemand anders het werk doet. Klinkt mij niet onredelijk in de oren...
Janneke Koehoorn
Praktijkhoudend huisarts, Purmerend
Ik betaal een waarnemer bijna 1000 euro voor een nachtdienst. Ontvang zelf nog geen 600 euro van de zorgverzekeraar. Vanwege schaarste in de vakantietijd vragen waarnemers een opslag op het uurtarief. Er is zeker enige irritatie: een waarnemend colle...ga kiest de dagwaarnemingen en diensten die hij leuk vindt en krijgt er de hoofdprijs voor. Ik word ingeroosterd, krijg een lager tarief en heb pech als ik een dienst niet kan of wil doen, want ik blijf er verantwoordelijk voor. Ik denk niet dat het zinnig is waarnemers nóg meer te gaan betalen. Beter kan er een andere oplossing worden gezocht voor het huidige systeem, waarbij alleen de praktijkhoudende huisartsen verantwoordelijk zijn voor de 24-uurs zorg. Verplicht elke huisarts - waarnemend of praktijkhoudend - zich aan te sluiten bij een dienstenstructuur en verdeel vervolgens de diensten over al deze artsen, tegen gelijke tarieven.
DokK
Waarnemend huisarts, Zwolle
Waarom niet ook betere tarieven bieden aan waarnemers in Amsterdam? Blijkbaar zijn ze buiten Amsterdam ook te lokken met hogere tarieven. Dat kunnen Amsterdamse huisartsen ook doen. Dat neemt natuurlijk niet alle problemen zoals hierboven beschreven ...weg. Maar wie weet had de HAP die nu gesloten is wel kunnen draaien als er een aantrekkelijk tarief aan de waarnemers was geboden...