Antibioticaresistentie gevolg corrupte overheden

Er is een sterk verband tussen corruptie bij de overheid en de mate waarin zich antibioticaresistentie binnen de landsgrenzen voordoet. Dat blijkt uit onderzoek van de Australische microbioloog Peter Collignon e.a., waarvan de resultaten zijn gepubliceerd in PLOS ONE.

De onderzoekers vergeleken 28 Europese landen. In al die landen brachten ze het antibioticagebruik, de resistentie en de graad van overheidscorruptie in kaart. Ook betrokken ze het welvaartsniveau van de diverse landen in hun analyses, maar ze vonden geen verband tussen deze factor en de mate van resistentie. Armere landen hoeven antibiotische resistentie dus niet als een onvermijdelijke consequentie te zien van hun slechte financiële positie, aldus de onderzoekers.  

Maar dat geldt dus wel voor corruptie: hoe corrupter een land, hoe slechter het blijkt te zijn gesteld met de antibioticaresistentie. Waarschijnlijk omdat het in corrupte landen ontbreekt aan strakke regels en aan transparantie in het voorschrijfgedrag. Het onderzoeksteam vond bovendien dat resistentie hoger was in gebieden waar zorg vooral privaat geregeld is.

De Scandinavische landen en Nederland komen als besten uit de bus: laag tot matig antibioticagebruik, lage resistentie en een lage graad van corruptie. De overheidscorruptie blijkt het hoogst in Litouwen, Letland, Italië, en Bulgarije, navenant zijn dat ook landen met een hoge antibioticaresistentie. Het ook om andere redenen zo geplaagde Griekenland blijkt een uitschieter: zowel qua antibioticagebruik als qua resistentie staat het aan kop.

Henk Maassen

http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0116746

Lees ook:

• Gezondheidszorg is corrupt
• Resistentie-alarm in Groot-Brittanië en VS
• EU bindt strijd aan met resistente bacteriën
• Boek: Einde van de antibiotica - Rinke van den Brink
• Special Infectieziekten. Nr. 16 - 18 april 2013