Amerikaanse Artsen verzwegen martelingen in Irak
Plaats een reactieHoren, zien en zwijgen. Dat was volgens een artikel in het Amerikaanse internetmagazine Slate de houding van de Amerikaanse artsen en verpleegkundigen die sinds 2003 te maken kregen met martelingen in Abu Ghraib en soortgelijke gevangenissen in Irak.
Auteur Steven H. Miles, hoogleraar medische ethiek aan de universiteit van Minnesota, baseert zijn beschuldiging op autopsierapporten, medische dossiers, getuigenverslagen, e-mails van soldaten en andere informatie, door de overheid verzameld en in rapporten vastgelegd. De rapporten werden openbaar nadat de American Civil Liberties Union met succes een beroep had gedaan op de Amerikaanse variant van de Wet Openbaarheid Bestuur.
In zijn artikel noemt Miles tal van voorbeelden waarbij gevangenisartsen konden weten dat een patiënt door marteling om het leven was gekomen, maar dat niet in hun verslagen vermeldden. Zo schrijft hij hoe een gevangene onder het toeziend oog van leger- en CIA-personeel met onder meer stokken en geweerkolven werd geslagen, met het hoofd omlaag in een slaapzak werd geduwd en werd omwonden met zeven meter elektriciteitsdraad. De gevangenisarts was erbij toen werd geprobeerd de zwaar gewonde man te reanimeren, maar vroeg niet naar wat er was gebeurd. Ook zweeg zij toen een rapport naar buiten kwam waarin stond dat de man een natuurlijke dood was gestorven. In een ander geval had een arts de gebroken kaak van een gevangene wel gemeld, maar nergens vermeld wat er was gebeurd - namelijk dat een soldaat hem had geslagen. Ook had hij nagelaten de man te onderzoeken op mogelijke andere tekenen van geweld.
Tijdens het onderzoek naar de wantoestanden in Abu Ghraib werd soldaten verweten dat geen van hen daartegen had geprotesteerd, brengt Miles in herinnering. Hetzelfde kan worden gezegd van de artsen en verpleegkundigen. Het Slate-artikel is in te zien via
. << JV
Lees hier het artikel
in het internetmagazine Slate
- Er zijn nog geen reacties