Afscheid

Dit is mijn laatste column. Op 1 januari 2010 draag ik mijn huisartspraktijk over aan een opvolger. Het is mooi, intensief en lang geweest. Als iemand mij zou vragen wie ik eigenlijk ben, kan ik geheel waarheidsgetrouw, mijn beroemde plaatsgenoot Louis Couperus parafraserend, zeggen: ‘Zoo ik iéts ben, ben ik een huisarts.’ En daar ben ik trots op.

In de tien jaar dat ik als columnist voor Medisch Contact werkzaam ben geweest, keerden drie thema’s steeds terug. Die loop ik nog even met u langs.

Het eerste thema is ‘somatisatie’, dat ook mijn promotieonderwerp is geweest. Het belang van dit thema is onverminderd groot. Een groeiend deel van mankracht en middelen in de gezondheidszorg wordt in beslag genomen om ziekten uit te sluiten in plaats van aan te tonen. Het is een miljardenindustrie geworden.

Het tweede thema is de medicalisatie van de samenleving. De ene zeepbel, zoals het op grote schaal voorschrijven van antidepressiva voor een dipje, is nog niet doorgeprikt of de volgende, medicalisatie van cardiovasculair risico, is alweer opgeblazen. ‘Kan het niet een tandje minder met de gezondheidszorg?’ zo vraag ik me wel eens af.

Het derde thema is mijn pleidooi voor het op veel grotere schaal dan tot nu toe beschikbaar stellen van geestelijke gezondheidszorg voor de bevolking. Mijn stelling is dat klein psychisch leed verantwoordelijk is voor derving van veel levenskwaliteit. En dat daar met eenvoudige en kortdurende evidence-based interventies heel wat aan te doen zou zijn.

Ikzelf zal me de komende tijd bezig blijven houden met dit laatste thema en wel in het bijzonder met de implementatie van de praktijkondersteuner ggz in de huisartsenpraktijk.

Beste lezer, dat was het dan. Ik dank u voor uw aandacht.

Maarten Cox, huisarts

De redactie bedankt Maarten Cox graag voor een decenniumlang prikkelend-kritisch commentaar. Het Veldwerk van de huisarts komt vanaf februari onder de hoede van Jos van Bemmel.

Naar nummer 50