Laatste nieuws
Blog

Aanpak verwarde Europeanen: goed exportproduct!

Plaats een reactie

Was dit psychotisch gemurmel of een Oost-Europese taal? Verdwaasd zat hij voor me, onder de blauwe plekken en met een ziekenhuisbandje om zijn pols. Hij keek me met grote ogen aan en begreep duidelijk geen woord van wat ik zei.

Veldwerkers hadden hem naar het spreekuur gebracht. Ze hadden hem radeloos en verward gevonden bij een Rotterdamse singel, die hij volgens omstanders in had willen lopen.

Ernstig gehinderd door de taalbarrière en zijn verwardheid belden we met wat ziekenhuizen. Hij bleek twee dagen eerder met flinke kneuzingen door een dokter en een psychiater op een SEH te zijn beoordeeld. Hij was onverzekerd en werd na een paar uur zonder infuusnaald maar met ziekenhuispolsband weer weggestuurd.

Europeanen mogen zich vrij bewegen binnen Europa. Ze mogen hier werken en moeten zich dan verzekeren en zorgpremie betalen. Wie niet in zijn levensonderhoud kan voorzien, moet terug naar zijn eigen land.

Dat geldt ook voor verwarde mensen die hier op straat zwerven, om welke reden dan ook. Probleem is wel, dat zij vrijwel zonder uitzondering te verward zijn om terug te gaan of terug te willen. Want vaak vluchten verwarde mensen met een psychose juist weg van huis. Angst voor hun eigen omgeving (inclusief paranoïde gedachten) is een van de kenmerken van hun psychiatrische ziekte. Ze wijken uit naar grote steden, waar je ze onvermijdelijk tegenkomt in een park of op straat. Ook bij een heftige verslaving zie je een verstoorde relatie met de eigen leefomgeving en vluchtgedrag.

De verwarde Europeaan die in een Nederlandse stad zwerft, zal dan ook nooit uit zichzelf naar huis gaan. Maar hij kan ook moeilijk opgenomen of behandeld worden in de reguliere instellingen, omdat er geen geld en geen verzekering is. Eigenlijk kon ik dus helemaal niets voor de Oost-Europeaan op mijn spreekuur doen. Of toch?

In de brief van 2 mei van het aanjaagteam verwarde personen en minister Schippers zijn toezeggingen gedaan om onverzekerde zorg door instellingen toch te vergoeden. Dit is een noodzakelijke en dappere stap om ook voor onverzekerde Europeanen veilige zorg te bewerkstelligen. Om voor de verdere opvang en begeleiding naar huis te zorgen, is de aanvraag voor vergoeding van de zorgkosten gekoppeld aan een melding bij de GGD.

In Rotterdam werkt de GGD heel goed. Ten minste tweehonderd Europese onverzekerden per jaar worden door de GGD naar zorg en opvang in hun eigen land begeleid.

We namen de onverzekerde man dan ook op de ziekenboeg op voor observatie en het maken van een plan. De GGD-verpleegkundigen van de afdeling Vangnet & Advies wisten hem de volgende dag al te traceren; hij was in zijn eigen land als vermist opgegeven. Zijn familie was blij dat hij terecht was en kon hem binnen een paar dagen ophalen. De psychiatrische en somatische zorg in zijn eigen land werd geregeld via een warme overdracht van de GGD.

De Rotterdamse GGD-verpleegkundigen van het Vangnet & Adviesteam zijn helden. Ze hebben contacten met een netwerk van Europese zorginstellingen, helpen EU-burgers snel en ontlasten daarmee de stad en de zorginstellingen van mensen met (hier) onoplosbare problemen. Dat werkt goed en ik ben er trots op dat dit in Rotterdam zo geregeld is.

Het wachten is op zo’n aanpak in alle Europese steden. Rotterdam heeft een steengoed exportproduct in huis. Psychotisch in het Grieks tegen de Erasmusbrug blijven praten, daar wordt niemand wijzer van. Geen verwarde Polen, Roemenen of Bulgaren op straat, maar zorgen voor de zorg voor onverzekerde Europeanen!

  • Marcel Slockers

    Marcel Slockers is niet-praktiserend huisarts en straatdokter.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.