ANW-eis mag in tariefbeschikking blijven

De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) mag in haar tariefbeschikkingen opnemen dat een huisarts ANW-zorg moet hebben geborgd om inschrijfgeld te kunnen declareren bij zorgverzekeraars. Dat heeft het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) bepaald

De VPH strijdt al langer tegen tariefbeschikkingen van de NZa, waarin deze toezichthouder jaarlijks vastlegt hoeveel geld huisartsen voor welke prestaties krijgen. De NZa had in de tariefbeschikking huisartsenzorg en multidisciplinaire zorg 2017 een omschrijving opgenomen voor de prestatie ‘inschrijving’, de prestatie die maakt dat huisartsen een bedrag krijgen van zorgverzekeraars per ingeschreven patiënt. De CBb-rechter had in een eerdere zaak al aangegeven hoe die omschrijving moest luiden, iets wat de NZa had opgevolgd maar waar de VPH het nog steeds niet mee eens is.

In die omschrijving staat namelijk opgenomen dat een huisarts moet borgen dat hij 24 uur per dag, zeven dagen per week huisartsgeneeskundige zorg moet leveren, via ANW-diensten, om dat inschrijfgeld te krijgen.

Dat vindt de VPH niet terecht. Volgens de praktijkhoudersorganisatie is ANW-zorg een andere dienst die uit een ander tarief moet worden vergoed. Bovendien vreest de VPH dat de frase ertoe leidt dat zorgverzekeraars huisartsen korten op het inschrijftarief als zij onverhoopt of tijdelijk de ANW-zorg niet kunnen garanderen. Daardoor zou deze beschikking verstrekkende financiële gevolgen kunnen hebben voor huisartsen. Het risico dat huisartsen die geen contract met een zorgverzekeraar hebben, hun ANW-plicht zouden laten versloffen is zo klein dat dit een dergelijke frase evenmin rechtvaardigt, aldus de VPH, die erop wijst dat binnen de beroepsgroep zelf belang wordt gehecht aan het borgen van ANW-zorg.

De NZa betoogde dat het opnemen van de vereiste juist nodig is, nu er in tariefbeschikking niet meer de eis mag staan dat huisartsen een contract met een zorgverzekeraar dienen te hebben. Want juist in die contracten tussen artsen en zorgverzekeraars kan de eis voor 24/7 ANW-zorg worden vastgelegd, aldus de NZa. Maar die contractvereiste moest de NZa weer uit de tariefbeschikkingen halen na een eerdere CBb-procedure hiertegen van de VPH, waarin de VPH in het gelijk werd gesteld.

Het CBb stelt de VPH deze ronde echter in het ongelijk, blijkt uit een uitspraak. De rechter vindt het terecht dat honorering van ANW-zorg deels gebeurt uit inschrijftarieven. En ook dat een zorgverzekeraar de mogelijkheid moet hebben om een huisarts gedeeltelijk te korten als hij zijn ANW-zorgtaak niet nakomt. Volgens de rechter hebben zorgverzekeraars in eerdere procedures aangegeven dat de korting wordt bepaald op basis van de kosten die zij moeten maken om alsnog ANW-zorg voor hun verzekerden te regelen, en zullen dus geen extreem hoge kortingen rekenen.

VPH-voorzitter Dick Groot laat weten de uitspraak te betreuren. Hij blijft van mening ‘dat er sprake is van een weeffout, die het CBb helaas in stand houdt’. Groot ziet wel twee lichtpunten in de uitspraak. Volgens hem valt daaruit ook op te maken dat een huisarts die door overmacht zijn ANW-zorg niet kan nakomen, in dat geval wel recht heeft op het volledige inschrijftarief van een zorgverzekeraar. En hij leest er een verbod in om voor zorgverzekeraars ‘onredelijk hoge bedragen in te houden’ in andere gevallen dan bij overmacht.

De VPH boekte daarnaast nog wel een klein succesje in de strijd tegen het opnemen van contractvereisten in tariefbeschikkingen. Eerder had het via de CBb al een uitspraak gekregen dat die vereiste niet mocht worden opgenomen; wat destijds ging over de tariefbeschikkingen voor 2015 en 2016. In de beschikking van 2017 dook hij echter weer op, en volgens de NZa was dat omdat het tot 2018 nodig had om de gevolgen te verwerken. Maar het CBb heeft nu ook geoordeeld dat de vereiste niet in de 2017-beschikking mag staan – een bevestiging van een eerdere uitspraak hierover.