Aios urologie portretteert dokters op hakken
2 reacties
Om artsen te inspireren is Tahnee de Vringer – ‘kersverse aios urologie’ – de website doktersophakken.nl begonnen. Hierop publiceert ze haar interviews met ‘sterke vrouwen met een eigen mening en een eigen pad’.
De Vringer maakt uitgebreide interviews waarin de medici reflecteren op hun opleiding, keuze van specialisme, ambities en rolmodellen. Op de site staan nu vijf interviews met vrouwelijke artsen, bijvoorbeeld met hoogleraar cardiologie voor vrouwen aan het Radboud Universitair Medisch Centrum Nijmegen Angela Maas, ‘ik denk dat ik wel meer dan 100 paar schoenen heb’, en met voormalig gynaecoloog Janneke Schermers, zij draagt ‘het liefst platte schoenen.’
De interviews besluiten allemaal met de vraag: ‘Heb je nog tips voor jonge dokters?’ De antwoorden zijn uiteenlopend, maar de woorden ‘passie’ en ‘keuzes’ komen vaker terug. Ook een leestip passeert de revue: het onderzoeksrapport van de inspectie over het UMC Utrecht uit 2017. ‘Lezen wat daar is misgegaan moet eigenlijk verplichte kost zijn voor studenten en arts-assistenten, maar helemaal voor specialisten. Dit rapport laat zien hoe een cultuur ervoor kan zorgen dat je als medewerker en als patiënt niet meer veilig bent. Laten we hiervan leren’, zegt voormalig anesthesioloog en IGJ-inspecteur Franske Keuter.
De Vringer hoopt dat lezers geïnspireerd raken door de vrouwen op het blog. ‘In mijn leven heb ik het geluk gehad omringd te zijn met sterke vrouwen met een eigen mening en een eigen pad. Het is mijn doel een platform te ontwikkelen waar verhalen van ambitieuze dokters gedeeld kunnen worden met heel Nederland.’
https://www.doktersophakken.nl/
Lees ook:
Myrthe Frissen & Rosie Duivenbode
arts-assistent & postdoc, Brunate & Chicago
Goed idee om een platform met inspirerende verhalen voor jonge vrouwelijke artsen op te zetten. Maar is “dokters op hakken” representatief voor de diversiteit aan succesvolle vrouwen in de geneeskunde?
Door het type schoeisel aan termen als ‘sterk...’ en ‘ambitieus’ te linken bevestigt het blog ons inziens een ingeslepen beeld van dé succesvolle vrouwelijke arts: make-up op, chic gekleed, en met een goed paar stiletto’s onder die professionele witte jas.
Het doet ons denken aan een medisch-inhoudelijk fenomeen: de “immunocompetence handicap hypothesis”, die een afweging tussen uiterlijk voorkomen en immuunfunctie beschrijft. Je wilt laten zien dat je competent bent, en dat doe je door energie te steken in aspecten die je in alle eerlijkheid een handicap opleveren. Want waarom zou je in vredesnaam hakken dragen als je jezelf 60 uur per week oververmoeid trap op trap af door de gangen van het ziekenhuis sleept? Is dit hoe de vrouwelijke arts van nu zich denkt te profileren in een razendsnelle feminiserende mannenwereld?
Omwille van de diversiteit is er gelukkig ook een interview met een arts die “het liefst platte schoenen” draagt, maar met uitzondering van deze pakkende titel wordt daar verder niet over gesproken. En op de foto dan tóch nog een klein hakje, voor de zekerheid.
Zoals een gepensioneerde huisarts eens zei over de vroege carrière jaren van zijn (tevens huisarts) vrouw: “Ze had twee rokken, speciaal voor werk. Het duurde jaren voordat de praktijk het goed vond dat ze een broek droeg.” Coassistenten lopen anno 2018 nog steeds tegen vergelijkbare praktijken aan. Een 9 voor je co-schap met als enige tip om “vaker make-up en hakken te dragen, dan heb je meer overwicht over je patiënten.”
Beste collega’s: werk vooral op schoenen waar je je goed bij voelt, maar wees voorzichtig met de beeldvorming dat succesvolle vrouwen hakken dragen. Hopelijk weten we de dokters op sneakers snel net zo te waarderen, dan kunnen we met z’n allen weer gewoon aan het werk.
Mariet Monné - van Wirdum
Niet meer praktiserend, Den Haag
Op hoge hakken sta je niet stevig in je schoenen...