Federatienieuws
Wies Bontje
2 minuten leestijd
Federatienieuws

Witte jassen én grijze pakken

Voorzitter De Geneeskundestudent

Plaats een reactie

Al een paar uur zit ik naar mijn scherm te staren. Het schrijven van deze laatste voorzitterscolumn is geen makkelijke opgave. Het was een bizar druk jaar, waarin niet één dag voorbijging zonder tientallen mailtjes en telefoontjes en geen week zonder talrijke vergaderingen. Waar moet ik beginnen? Wat is de boodschap die ik wil meegeven in mijn laatste column?

Vanuit mijn coschappen op naar de Domus Medica en weer terug. Snel vanuit Brabant naar Amsterdam racen om tien minuten voordat een live talkshow begint, bijna letterlijk te komen binnenvallen. Het NOS-journaal op je co-poli. Tussen de feestende medestudenten nog even een presentatie in elkaar zetten of bellen met de pers vanuit een skilift in Duitsland. Coschappen lopen en een voorzittersfunctie: een logistieke nachtmerrie én toch is het juist dié combinatie waar ik mijn motivatie vandaan haalde. Overdag bij je coschap tegen problemen aanlopen, luisteren naar mopperende medestudenten en dan niet alleen mee mopperen maar er gelijk wat mee kunnen doen.

‘Heb je bereikt wat je wilde?’, wordt me nu wel eens gevraagd. ‘Nee, natuurlijk niet!’, zou ik bijna zeggen. Een jaar vliegt voorbij en zeker voor beleidsmatige zaken is een jaar eigenlijk niets. Hoe graag je ook dingen snel wilt oplossen, het duurt altijd langer dan je wilt. Daarbij komt dat als je mailbox blijft volstromen, je soms niet stilstaat bij wat er allemaal is bereikt. Als ik erover nadenk dan kan ik met trots terugkijken op wat we het afgelopen jaar bereikt hebben. Vijf mooie onderzoeksrapporten, grootschalig onderzoek onder opleiders over promoveren, decanengesprekken over seksuele intimidatie, nieuwe samenwerkingen en een stagevergoeding voor coassistenten.

Als je de zorg wilt verbeteren dan kom je er niet met mopperen

Voor de vertegenwoordiger van de toekomstige artsen van Nederland is het werk zeker nog niet klaar. De komende jaren gaat er veel veranderen in de zorg. Veranderingen die ook impact hebben op geneeskundestudenten. Wat gebeurt er met de coassistenten als ziekenhuizen gaan fuseren of omvallen? Blijven studenten gratis en voor niets promoveren om de concurrentie aan te gaan voor een opleidingsplek? Arts-assistenten die structureel 8 uur per week overwerken. Administratiedruk. Scheve verhoudingen op de arbeidsmarkt. Toenemende zorgkosten. De maatschappij verandert en de zorg verandert mee, maar worden wij als toekomstige dokters daar goed op voorbereid? Allemaal vraagstukken waar ik geen antwoord op heb, en die zeker zullen terugkomen op de agenda’s van beleidsmakers, bestuurders en politici. Maar óók op de agenda’s van artsen en studenten, althans dat hoop ik. Bureaucratie, uren vergaderen, beslissingen waar jaren over heen gaan, tegenstrijdige belangen, politieke spelletjes en een overvolle mailbox. Niet alle artsen (in spe) staan te springen om zich in de wereld van de grijze pakken te mengen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de meerderheid van de bestuurders in de zorg geen medische achtergrond heeft. Ook binnen de politiek zijn de artsen ver te zoeken. Toch vindt patiëntenzorg niet alleen plaats in de spreekkamer, maar ook daar buiten. Als je de zorg wilt verbeteren dan kom je er niet met mopperen en helpt het soms als je je mengt in de wereld van bureaucratie, vergaderingen en beleidscycli, dat is in elk geval één van de lessen die ik meeneem als ik over een paar dagen mijn voorzittershamer overdraag.

Wies Bontje, voorzitter De Geneeskundestudent

download het federatieniuews 36 - 2018 (pdf)

Federatienieuws
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.