Wat een uitdaging! - Voorzitter LHV

Hoe vaak roept iemand het niet: ‘het komend jaar wordt misschien wel het allerbelangrijkste jaar in de geschiedenis van ons land, de vereniging of het bedrijf’. Als LHV-voorzitter heb ik dat nog nooit geroepen, maar na zeven jaar doe ik het nu toch. En met reden. We staan halverwege 2013 namelijk aan de vooravond van een aantal uitdagingen die het noodzakelijk maken dat er in de komende twaalf maanden verschillende majeure beslissingen rond de huisartsenzorg genomen gaan worden.

In 2012 sloot de LHV een convenant met VWS-minister Schippers, waarin onder meer afspraken werden gemaakt over een uitgebreidere rol van de huisarts in de ggz. De implementatie van die afspraken zal in de komende maanden moeten plaatsvinden; zie ook blz 1296. Dat is voor alle partijen een grote uitdaging. Want hoe pak je dit aan binnen de dagelijkse praktijk? Maar ook: hoe faciliteer je huisartsen zodat die aanpak ook gerealiseerd kan worden. Tegelijkertijd moet ook de ‘achterdeur’ open blijven staan, want meer ggz in de eerste lijn betekent niet dat de gang naar specialistische hulp bemoeilijkt moet worden. Dat is niet in het belang van de huisarts en zeker niet in het belang van de patiënt.

De huisartsenzorg krijgt ook in toenemende mate te maken met besluiten om meer rijks-taken bij de gemeenten onder te brengen. Gemeenten en huisartsen moeten afspraken maken over de rol die huisartsen krijgen in het gemeentelijk jeugd- en ouderenbeleid. Zij zullen daarvoor wel eerst met elkaar in contact moeten komen, om elkaars mogelijkheden te verduidelijken. Met dat laatste voor ogen hebben de LHV en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten samengewerkt bij het opstellen van de werkmap ‘Huisarts en gemeente’, die verdere samenwerking tussen huisartsen en gemeenten stimuleert.

Aanvullend zwengelt de overheid de discussie aan over een Nationaal Programma Preventie waarin men een belangrijke rol ziet weggelegd voor huisartsen. Ook hierover moeten we goede afspraken maken, want preventie begint in mijn ogen al bij het gezin, de school, de werkgever en (in het licht van toenemend overgewicht) ook de voedingsindustrie. Huisartsen zetten zich in waar dat nuttig en noodzakelijk is, maar zijn niet de panacee voor ieder probleem in de samenleving.

En alsof dat nog niet genoeg is, dendert de crisis ook de spreekkamer in, blijkens de berichtgeving over zorgmijders in Medisch Contact van vorige week (MC 23/2013: 1228).

Om al deze uitdagingen het hoofd te bieden, praat de LHV met het ministerie van VWS over een nieuw, meerjarig convenant. Om de visie van de huisarts daarbij zo goed mogelijk te verwoorden, heeft de LHV al haar Kringen gevraagd hiervoor input te leveren. Daarvan is massaal gebruik gemaakt. Met die input gaan we de komende maanden het gesprek met VWS aan.

Maar laten we niet vergeten in die periode ook de rustmomenten van een fijne vakantie in te bouwen. Ik wens u veel plezier daarbij.

Steven van Eijck